صحیفۀ مبین ـ پژوهشنامۀ مطالعات تاریخی ـ زبانشناختی قرآن و عترت، جلد ۲۱، شماره ۵۸، صفحات ۷-۴۶

عنوان فارسی بازخوانی مفهوم «سدره المنتهی» با رویکرد گفتمانی
چکیده فارسی مقاله در سنت تفسیری، سِدرَهُ المنتهیٰ به عنوان درخت سدری باشکوه و آراسته در دورترین نقطۀ بهشت مطرح بوده، و در زمرۀ باورهای آخرت‌شناختی مسلمانان جای گرفته است. این در حالی است که با توجه به سیاقِ تنها کاربرد قرآنی آن در سورۀ مکّی نجم، سدره المنتهی باید پدیده‌ای شناخته برای مشرکین عرب نیز بوده باشد. مجموع کاوشهای فرهنگی ـ گفتمانی و ریشه‌شناختی نشان می‌دهد که سدره المنتهی نه دقیقاً یک درخت، بلکه یک صورت فلکی با شکلی شبیه به درخت سدر است که در دورترین بخش مرئی با چشم غیر مسلح در آسمان دیده می‌شده، و بر پایۀ شواهد مختلف قابل تطبیق با صورت فلکی آندرومدا ست. می‌توان با تکیه بر مجموع مستندات ادعا کرد در فضای نزول قرآن کریم، فارغ از تفاوت آشکار در باورهای دینی مؤمنان و مشرکان، برای هر دو طیف از مخاطبات بر اساس یک شناخت فرهنگی مربوط به پیش از اسلام، سدره المنتهی همچون یک صورت فلکی، و نیز، دورترین نقطۀ آسمان شناخته بوده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله احمد پاکتچی |
عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق ع
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه امام صادق (Imam sadigh university)


نشانی اینترنتی http://jsm.journals.iau.ir/article_523443_e48b8b0959b63c3df7410d9152c95461.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1692/article-1692-362271.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات