|
|
International Journal of Ethics and Society، جلد ۱، شماره ۲، صفحات ۱-۷
|
|
|
| عنوان فارسی |
دخالت قصد عمد در ماهیت علم ربایی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
این مقاله به یکی از مسائل مربوط به اخلاق پژوهش یعنی ماهیت علم‌ربایی و دخالت قصد عمد در آن پرداخته است. علم‌ربایی بنا به تعریف، نسبت دادن اثر علمی دیگران به خود است. این عمل ممکن است با آگاهی و قصد عمد صورت گیرد یا به‌طور تصادفی و بدون علم و آگاهی. برخی از محققان معتقدند قصد عمد دخالتی در ماهیت علم‌ربایی ندارد و نویسنده‌ای که ارجاع به منبعی را در نوشته خود به اشتباه فراموش کند، چون این اشتباه باعث نسبت داده شدن مطلب دیگران به وی می‌شود، در نتیجه مرتکب علم‌ربایی شده است. در مقابل برخی چنین فردی را خطاکار می‌نامند نه علم‌رباینده. نگارنده با تشبیه این مشکل به مشکل دخالت قصد عمد در کذب و تفکیک برخی از علماء بین کذب خبری و مخبری، معتقد است باید بین علم‌ربایی فعلی و فاعلی تفکیک قائل شد. قصد عمد فاعل در تحقق فعل علم‌ربایی دخالت ندارد، ولی در علم‌ربا خواندن فاعل دخالت دارد. در نتیجه، نویسنده‌ای که به اشتباه ارجاعی را فراموش می‌کند، علم‌ربا نیست، ولی فعلش مصداق علم‌ربایی است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
سرقت علمی، علم‌ربایی آگاهانه، علم‌ربایی ناآگاهانه، قصد عمد. |
|
| عنوان انگلیسی |
Intention Involvement in the Nature of Plagiarism |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background: This article addressed one of the issues of research ethics that is called the nature of plagiarism coupled with involvement of intention. By definition, plagiarism is the attribution of others' works to one's own. This may be done intentionally and/or unintentionally. Some researchers believe that intention is not involved in the nature of plagiarism and an author who forgets to make references to the used sources has committed plagiarism since this forgetfulness has led to the attribution of others' work to one's own. In contrast, some experts call such a person a wrongdoer, not a plagiarist. Conclusion: By likening this problem to the issue of involvement of intention in telling a lie, the author separates two kinds of plagiarism: act-plagiarism and agent-plagiarism. The intention does not involve in the act-plagiarism (to be an act an instance of plagiarism), but it is involved in the agent-plagiarism (to call someone plagiarist). As a result, an author who forgets to make reference is not a plagiarist, but his/her act is an instance of plagiarism. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Intention, Plagiarism, Intentional Plagiarism, Unintentional Plagiarism |
|
| نویسندگان مقاله |
حسین اترک | Hossein Atrak
Associate Professor at the University of Zanjan
دانشیار دانشگاه زنجان
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://ijethics.com/browse.php?a_code=A-10-41-1&slc_lang=en&sid=1 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
en |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
عمومی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|