نشریه سالمندشناسی، جلد ۵، شماره ۴، صفحات ۶۶-۷۷
عنوان فارسی شیوع افسردگی در سالمندان در ایران: مرور نظام مند و متاآنالیز
چکیده فارسی مقاله مقدمه: افسردگی یک مشکل شایع در دوران سالمندی است که می­تواند سلامت یک سالمند را در معرض خطر قرار دهد. بنابراین، این مطالعه با هدف تعیین شیوع افسردگی در سالمندان ایرانی انجام شد. روش کار: این پژوهش با روش مطالعه مرور نظام­مند و فراتحلیل در بازه زمانی فروردین و اردیبهشت 1399 انجام شد.  کلیه مقالات مرتبط با شیوع افسردگی در سالمندان ایرانی منتشر شده در 6 پایگاه داده­ای و موتور جستجوگر Google Scholar تا پایان اردیبهشت سال 1399 جستجو و ارزشیابی کیفیتی شدند. در این مطالعه، ناهمگنی مطالعات با استفاده از شاخص I2 و احتمال سوگیری در انتشار توسط آزمون Egger و مدل متارگرسیون برای ارزیابی متغیرهای مظنون به ناهمگونی در سطح معناداری 05/0 بررسی شد. در نهایت، تعداد 30 مقاله با نرم افزار CMA تحلیل شدند. یافته‌ها: بر مبنای مدل تصادفی، شیوع افسردگی در سالمندان در ایران برابر با 15درصد (5/20-8/10 درصد: حدود اطمینان 95%) بدست آمد. بیشترین شیوع در شهر خرم آباد در سال 1392 برابر با 1/82 درصد (1/89-5/71 درصد: حدود اطمینان 95%) و کمترین شیوع در خوی در سال 1395 برابر با 03/0 درصد (9/1-01/0 درصد: حدود اطمینان 95%) محاسبه شد. بین حجم نمونه، سال و شیوع افسردگی در سالمندان ایرانی رابطه معناداری وجود داشت (05/0P<). نتیجه گیری: شیوع افسردگی در بیش از یک دهم از سالمندان ایرانی رخ می­دهد. افزایش شیوع افسردگی در سالمندان در کشور، علاوه بر تحمیل هزینه، نتایج منفی برای آن­ها نیز به دنبال دارد. بنابراین، سیاستگذاران و مدیران نظام سلامت باید اقدامات جدی برای کاهش آن بکار گیرند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله افسردگی، سالمندان، شیوع
عنوان انگلیسی Prevalence of depression among Iranian elderly: A Systematic review and Meta-analysis
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Depression is a common problem in old age that can endanger the health of an elderly person. The aim of this study was to determine the prevalence of depression Methods: This study was performed using a systematic literature review and meta-analysis in April and May 2020. Six electronic databases and one search engines were searched and evaluated on the prevalence of depression in Iranian elderly until the end of May 2020. Heterogeneity of study was checked using I2 index and the possibility of publication bias by Egger test and Meta regression for assessment of variables suspected of heterogeneity at significance level of 0.05. Finally 30 empirical studies were reviewed using CMA. Results: Based on the random model, the prevalence of depression in Iranian elderly was 15% (95% confidence interval, 10.8% - 20.5%). The highest prevalence was recorded in Koram Abad in 2013, 82.1% (95% CI: 71.5%-89.1%) and the lowest prevalence was 0.03 %( 95% CI: 0.01%-1.9%) in Khoy in 2016. There was a significant relationship between sample size, year and prevalence of depression (P < 0.05). Conclusion: The prevalence of depression occurs in more than one tenth of Iranian elderly. Increasing the prevalence of depression in the elderly in the country, in addition to imposing costs, also has negative consequences for patients. Therefore, health policy makers and managers must take serious actions to reduce it.  
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Depression, Elderly, Prevalence.
نویسندگان مقاله پروانه اصفهانی | esfahani
zabol university of medical science
دانشگاه علوم پزشکی زابل

مژگان افشین | mozhan Afshin
zabol university of medical science
دانشگاه علوم پزشکی زابل

فاطمه محمدی | fatemeh mohammadi
zabol university of medical science
دانشگاه علوم پزشکی زابل

مسعود عارف نژاد | Masoud Arefnezhad
zabol university of medical science
دانشگاه علوم پزشکی زابل

نشانی اینترنتی http://joge.ir/browse.php?a_code=A-10-484-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده مسائل ذهنی و روانشناختی سالمندان
نوع مقاله منتشر شده مروری
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات