مجله تازه های بیوتکنولوژی سلولی - مولکولی، جلد ۱۱، شماره ۴۱، صفحات ۶۷-۸۲
عنوان فارسی بررسی اثر نانوذرات نقره بر روی بیان ژن mecA در نمونه های مقاوم به متی سیلین باکتری استافیلوکوکوس اورئوس
چکیده فارسی مقاله  سابقه و هدف: باکتری استافیلوکوکوس اورئوس یک عامل شایع درعفونت ­های بیمارستانی است و افزایش مقاومت به عوامل ضد میکروبی در این باکتری یکی از مشکلات عمده بخش مراقبت‌های بهداشتی است  همچنین ما شاهد سویه های مقاوم شده این باکتری هستیم که  پاتوژن های مهم در بروز بیماری و مرگ و میر هستند لذا کنترل این باکتری‌ها ازنظر بهداشتی و اقتصادی اهمیت زیادی دارند. هدف از این تحقیق، بررسی میزان شیوع ژن مقاومت به متی سیلین mecA  و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در نمونه های موجود استافیلوکوکوس  اورئوس و بررسی فعالیت ضد باکتریایی نانو ذرات نقره علیه باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس  است. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه مقطعی - توصیفی 59 استافیلوکوکوس  اورئوس  از 11 آزمایشگاه تشخیص طبی جمع اوری گردید. این نمونه ها با استفاده از روش های استاندارد آزمایشگاهی و کشت اختصاصی تعیین هویت شدند. برای بررسی فراوانی ژن­ mecA از روش PCR استفاده شد. به منظور ارزیابی الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی سویه ها، از روش انتشار دیسک بر اساس پروتکل CLSI انجام گردید. نانوذره نقره توسط عصاره زنجبیل ساخته شد و برای بررسی اثر نانوذره نقره بر بیان ژن  mecA از روش Real time PCR استفاده شد. یافته ها: از 59 نمونه استافیلوکوکوس  اورئوس  مقاوم 51 نمونه به متی سیلین بودند. ارزیابی فنوتیپی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های استافیلوکوکوس  اورئوس  مقاوم به متی سیلین نشان داد که 90 درصد جدایه ها به پنی سیلین، 85 درصد به اریترومایسین 84 درصد به سفتریاکسون53 درصد به آمیکاسین، 49 درصد به جنتامایسین، 47 درصد به پیراسیلین،  45 درصد به سپیروفلوکساسین 37 درصد به ایمی پتمو 35 درصد به لینزولید مقاومت داشتند یعنی  بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی به ترتیب متعلق به پنی سیلین 90درصد، اریترومایسین85 درصد و کمترین نسبت به  ایمی پتمو 37 درصد و لینزولید 35 بود. بررسی مولکولی نشان دهنده حضور ژن mecA در تمام نمونه ها بود. و نتیجه بررسی ریل تایم نشان داد که تاثیر نانوذره بر روی بیان ژن mecA معنا دار می باشد(P< 0/01 ). نتیجه‌گیری: وجود51 نمونه مقاوم  از 59 نمونه درمطالعه حاضر نشان دهنده افزایش مقاومت استافیلوکوکوس  اورئوس  مقاوم به متی سیلین نسبت به سایر آنتی بیوتیک های مختلف بوده که این مسئله یک هشدار جدی جهت درمان عفونت های ناشی از استافیلوکوکوس  اورئوس  می باشد. و موثر بودن نانوذره نقره بر بیان ژن mecA  نشان می دهد که به این ماده می توانیم به عنوان یک جایگزین برای آنتی بیوتیک های موجود فکر کنیم.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله استافیلوکوکوس اورئوس، متی‌سیلین، نانوذره نقره، مقاومت آنتی‌بیوتیکی، ژن ، IAU science.mecA
عنوان انگلیسی The effect of silver nanoparticles on mecA gene expression in methicillin-resistant samples of Staphylococcus aureus
چکیده انگلیسی مقاله Staphylococcus aureus is a common cause of nosocomial infections and increased resistance to antimicrobial agents in this bacterium is one of the major problems in health care. We also see resistant strains of this bacterium that are important pathogens in the development of the disease. The control of these bacteria is very important from a health and economic point of view, so the aim of this study was to investigate the prevalence of methicillin mecA resistance gene and determine the pattern of antibiotic resistance in existing samples of Staphylococcus aureus and to evaluate the antibacterial activity of silver nanoparticles against Gram-positive Staphylococcus aureus. Materials and Methods: In this cross-sectional study, 59 staphylococcus aureus specimens were collected from 11 nature detection laboratories. These samples were identified using standard laboratory methods and specific culture. PCR was used to evaluate the frequency of mecA gene. In order to use the antibiotic susceptibility pattern of the strains, the disk diffusion method is performed based on the CLSI protocol. Silver nanoparticles were made from ginger extract and Real Time PCR was used to evaluate the effect of silver nanoparticles on mecA gene expression. Results: Out of 59 samples of Staphylococcus aureus, 51 samples were resistant to methicillin. Phenotypic evaluation of antibiotic resistance pattern of methicillin-resistant Staphylococcus aureus strains showed that the results showed that 90% of isolates to penicillin, 85% to erythromycin, 84% to ceftriaxone, 53% to amikacin, 49% to gentamicin, 47% to piracyl 45% were resistant to spirofloxacin 37% to imipetmo 35% to linezolid, ie the highest antibiotic resistance was to penicillin 90%, erythromycin 85% and the lowest to imipetmo 37% and linzolid 35, respectively. Molecular analysis showed the presence of mecA gene in all samples. The results of real-time study showed that the effect of nanoparticles on mecA gene expression is significant. Discussion and Conclusion: The presence of 51 resistant samples out of 59 samples in the present study indicates an increase in resistance of methicillin-resistant Staphylococcus aureus to other antibiotics, which is a serious warning for the treatment of Staphylococcus aureus infections. And the effectiveness of silver nanoparticles on mecA gene expression shows that we can use this substance instead of existing antibiotics.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Staphylococcus aureus, Methicillin, silver nanoparticles, antibiotic resistance, mecA gene, IAU science.
نویسندگان مقاله احمد رشید | Ahmad Rashid
Department of Biology, Mashhad Branch, Islamic Azad University, Mashhad, Iran
گروه زیست شناسی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد،ایران

فرحناز مولوی | Farahnaz Molavi
Department of Biology, Mashhad Branch, Islamic Azad University, Mashhad, Iran
گروه زیست شناسی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد،ایران

هما محمودزاده | Homa Mahmoudzadeh
Department of Biology, Mashhad Branch, Islamic Azad University, Mashhad, Iran
گروه زیست شناسی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد،ایران

نشانی اینترنتی http://ncmbjpiau.ir/browse.php?a_code=A-10-1603-3&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده سلولی و مولکولی
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات