|
مطالعات مدیریت شهری، جلد ۱۳، شماره ۴۸، صفحات ۱۳-۲۷
|
|
|
عنوان فارسی |
ساختار حکمروایی در ایران بر اساس نظریه حکمروایی چندسطحی |
|
چکیده فارسی مقاله |
مقدمه و هدف پژوهش: حکمروایی رویکردی نوین است که از سال 1970 جایگزین مدیریت سنتی شده و پژوهشهای متعددی را در نقاط مختلف جهان را به خود جذب نموده است. تاکنون گونههای مختلفی از این رویکرد در ادبیات حکمروایی در جهان ارائه شده است که یکی از این گونهها، حکمروایی چندسطحی است. در ایران نیز در سال 1396 از این نظریه به منظور ارائه الگویی برای حکمروایی منطقه کلانشهری مشهد استفاده شده است. هدف مقاله حاضر استفاده از این نظریه ـ حکمروایی چند سطحی ـ به منظور سنجش ساختار مدیریت شهری و منطقهای در است. روش پژوهش: روش پژوهش برای دستیابی به هدف پژوهش حاضر، روش کیفی است. در راستای دستیابی به اهداف مقاله ابتدا شاخصهای نظریه حکمروایی شهری بر اساس روش بازنگری پژوهش استخراج شده، سپس به شناخت ساختار مدیریت شهری و منطقهای ایران بر اساس روش مرور سیستماتیک پرداخته شده و در پایان بر اساس شاخصهای استخراج شده حکمروایی چندسطحی، وضعیت حکمروایی ایران مورد سنجش قرار گرفته است. یافتههای پژوهش: از میان شش شاخصهای مورد بررسی، مدیریت شهری و منطقهای ایران در سه شاخص (فضای شبکهای، فضای چندمرکزی قدرت، و محو بودن مرزها) وضعیت نامطلوب، در دو شاخص (فضای مشارکتی و کثرت گرایی) وضعیت تا حدی مطلوب، و در یک شاخص (فضای چند بازیگری) وضعیت مطلوبی دارد. نتایج پژوهش: نتایج حاصل از بررسی شاخصهای شش گانه پژوهش، بیانگر وضعیت نامطلوب حکمروایی در ایران از دیدگاه حکمروایی چندسطحی است. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
حکمروایی، مدیریت شهری و منطقهای، حکمروایی چندسطحی، ایران، |
|
عنوان انگلیسی |
Governance Structure in Iran Based on Multi-Level Governance Theory |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Introduction and Research Goals: Governance is a new approach introduced in 1970 replacing the traditional management models and since then, has attracted lots of researches in different parts of the world. So far, various types of this approach have been presented in the world, one of which being multi-level governance. In Iran, this theory was used to provide a model for governance in the metropolitan area of Mashhad in 2017. In the present article, an attempt has been made to use this theory _multi-level governance_ to assess governance in Iran. Methodology: In order to achieve this goal, a qualitative method was used. First, the indicators of multi-level governance were extracted using a research review method, then the structure of urban and regional management of Iran was identified using a systematic review method, and finally based on the extracted indicators of multi-level governance, Iran’s governance structure was assessed. Results: Among the six indicators studied, urban and regional management of Iran shows unfavorable condition in three indicators (network space, poly-centric space of power, and faded borders), to some extent favorable condition in two indicators (participatory space and pluralistic space), and a favorable condition in one indicator (multi-actor space). Conclusion: The study of the six indicators shows unfavorable condition of governance in Iran from the perspective of multilevel governance. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
حکمروایی, مدیریت شهری و منطقهای, حکمروایی چندسطحی, ایران |
|
نویسندگان مقاله |
حمیدرضا صارمی | دانشیار گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس. saremi@modares.ac.ir
نیما فرهادی منش | فارغ التحصیل کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقهای، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس.
n.farhadimanesh@gmail.com (نویسنده مسئول)
سید مهدی خاتمی | استادیار گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس. khatami@modares.ac.ir
|
|
نشانی اینترنتی |
https://ums.srbiau.ac.ir/article_19613_218c992093edc084de4f806cba8f072b.pdf |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|