|
مبانی فقهی حقوق اسلامی، جلد ۱۳، شماره ۱(۲۵ بهار و تابستان ۱۳۹۹)، صفحات ۱۸۱-۲۰۷
|
|
|
عنوان فارسی |
مبانی و منابع حق تقدم ناشی از افزایش سرمایه سهامداران (با مطالعه تطبیقی در حقوق ایران، آمریکا و فقه امامیه) |
|
چکیده فارسی مقاله |
حق تقدم سهامداران در افزایش سرمایه شرکت های سهامی، حقی است که در تمامی نظامات حقوقی مورد شناسایی واقع شده است. سوال اصلی پژوهش حاضر این است که مبانی و منابع حق مزبور در دیدگاه نظامات حقوقی ایران، آمریکا و فقه امامیه چه می باشد؟ مبنای حقوقی حق مزبور برای خرید و پذیرهنویسی سهام جدید ناشی از افزایش سرمایه در نظام حقوقی آمریکا پیشگیری از تقلیل حقوق مختلف سهامداران عنوان شده است؛ مسئلهای که در حقوق ایران نیز قابل صدق است. علاوه بر این، قواعد فقهی ازجمله قاعدهی لا ضرر و قاعدهی سبق را نیز میتوان مبنایی برای حق تقدم دانست. در حقوق ایران، قانون منبع اعتبار این حق است اما در حقوق آمریکا حق مذکور محصول رویه قضایی، قانون و اساسنامه شرکت است که واجد دو رویکرد کلی می باشند. دستهای جز در موارد تصریح در اساسنامه حق تقدمی برای سهامداران قائل نیستند و دسته دوم قائل بر وجود حق تقدم برای سهامداران می باشند مگر اینکه اساسنامه این حق را انکار کرده باشد؛ درحالیکه مواد قانونی مرتبط با حق تقدم در حقوق ایران امری بوده و امکان تراضی برخلاف آن در اساسنامه شرکت وجود ندارد. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
حق تقدم، افزایش سرمایه، منبع حق تقدم، مبانی فقهی و حقوقی حق تقدم، مطالعه تطبیقی حق تقدم، |
|
عنوان انگلیسی |
Principles and sources of shareholders' preemprive rights due to the capital increasing (with comparative study in Iranian, American law and Imamie Jurisprudence) |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
The right of shareholders to raise equity capital is a right recognized in all legal systems. The main question of the present study is what are the foundations and sources of this right in the perspective of Iranian, American and Imamieh legal systems? The legal basis of this right to purchase and subscribe for new shares arising from the increase in capital in the US legal system is the prevention of the reduction of various shareholder rights, an issue that is also valid in Iranian law. In addition, jurisprudential rules such as the rule of loss and the rule of law can also be considered as the basis for the right of priority. In Iranian law, the law is the source of this right, but in American law the right is the product of a judicial procedure, law, and company statute that have two general approaches. Except as stipulated in the Statute of Priority, shareholders do not, except the Statute, deny this right unless the Statute has denied this right, while the legal provisions relating to the right of priority in Iranian law are applicable and the possibility of infringement Contrary to that, there is no company statute. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
حق تقدم, افزایش سرمایه, منبع حق تقدم, مبانی فقهی و حقوقی حق تقدم, مطالعه تطبیقی حق تقدم |
|
نویسندگان مقاله |
حسین صادقی | استادیار حقوق خصوصی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
حمیده زرعی | دانشجوی دکترای حقوق خصوصی، دانشگاه علوم قضایی، تهران، ایران
مهدی ناصر | دانشجوی دکترای حقوق خصوصی، دانشگاه علوم قضایی، تهران، ایران
|
|
نشانی اینترنتی |
https://jfil.srbiau.ac.ir/article_16351_b62cdbbe0ba06a96a96a79fe4aa5d0bc.pdf |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|