اندیشه سیاسی در اسلام، جلد ۵، شماره ۱۸، صفحات ۵۱-۸۱

عنوان فارسی همگرایی عقل و سیاست در حکمت متعالیه آیت االله جوادی آملی (اساس نظریه هرمنوتیک اندیشه‌شناسانه اسکینر)
چکیده فارسی مقاله صاحبنظران و اندیشمندان غرب و شرق، بر مبنای تفاوت در بنیادهای معرفتشناختی خود، نظرات متفاوتی درباره همگرایی یا واگرایی و قلمرو ورود عقل در عرصه سیاست ابراز داشتهاند. این پژوهش با اعتقاد به ضرورت بومیسازی علوم سیاسی و با هدف غنای نظری این الگوی بومی و بر مبنای هرمنوتیک اندیشهشناسانه اسکینر، رابطه عقل و سیاست در منظومه معرفتی آیتاهلل جوادی آملی را بررسی نموده و با فرض استوار بودن سیاست بر بنیادهای عقالنی در نظر وی و فروریختن آن در صورت قطع ارتباط با عقل، به فحص و کاوش در آرای او پرداخته است. بر مبنای نتایج به دست آمده در این پژوهش از نظر آملی، مفتاح و مصباح تمام مراتب سیاست، عقل است و گستره وسیعی از سیاست را دربر میگیرد. همه پرسشهای اساسی سیاست از جمله مشروعیت حکومت، کیستی حاکم، غایت و وظایف حکومت و سیاست، آرمانشهر ترسیم شده، ویژگیهای کارگزاران سیاسی، پیوند دین و سیاست، تشخیص مصالح جامعه و نحوه مدیریت سیاسی در اکثر وجوه خود با عقل همگرا بوده و در صورتی که عقل، گوشهنشین عرصه سیاست شود، سیاست نیز کارایی خود را از دست خواهد داد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله عقلانیت، حکمت متعالیه، سیاست، هرمنوتیک، معرفت شناسی،

عنوان انگلیسی convergence of reason and politics in the transcendent wisdom
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله رحمت عباس تبار |
استادیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه مازندران


نشانی اینترنتی http://andishehsiyasi.ri-khomeini.ac.ir/article_89074_610b5c37219a8ee6ca0c0002a3c2584a.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/2437/article-2437-1808516.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات