فرآیند و کارکرد گیاهی، جلد ۸، شماره ۲۹، صفحات ۹۷-۱۰۷

عنوان فارسی اثر مصرف کودهای زیستی بر عملکرد، میزان روغن و فعالیت آنزیم‌های آنتی اکسیدانی آفتابگردان (Helianthus annuus L.) در تیمارهای قطع آبیاری
چکیده فارسی مقاله       به منظور بررسی اثر مصرف کودهای زیستی بر عملکرد کمی و کیفی، محتوای پرولین و فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیدانی آفتابگردان روغنی  (Helianthus annuus L.) رقم یوروفلور در سطوح مختلف قطع آبیاری، آزمایش فاکتوریلی در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در سال زراعی 1394 اجرا گردید. تیمارهای مورد بررسی شامل مصرف کودهای زیستی در چهار سطح )میکوریز از نوع Glomus mosseae، ازتوباکتر کروکوکوم استرین 5، کاربرد توام میکوریز و ازتوباکتر، شاهد یا عدم استفاده از کودهای زیستی( و سه سطح آبیاری ­)آبیاری کامل به­عنوان شاهد، قطع آبیاری در مرحله 50 درصد گلدهی و قطع آبیاری در مرحله 50 درصد پر شدن دانه( بودند. نتایج نشان داد که حداکثر کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم دو (Fv/Fm) (64/0) در شرایط آبیاری کامل و کاربرد توام میکوریز و ازتوباکتر به‌دست آمد. مقایسه میانگین­ها نشان داد که حداکثر محتوای پرولین، فعالیت آانزیم­های انتی اکسیدانی مانند کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز درشرایط قطع آبیاری در مرحله 50 درصد گلدهی و کاربرد توام میکوریز و ازتوباکتر به­دست آمد. بیشترین درصد روغن (33/43 درصد) و محتوای کلروفیل در شرایط آبیاری کامل به­دست آمد. در حالی که بالاترین قندهای محلول در شرایط قطع آبیاری در مرحله 50 درصد گلدهی به­دست آمد. کاربرد توام کودهای زیستی محتوای کلروفیل، قندهای محلول و درصد روغن را در مقایسه با عدم کاربرد آنها به ترتیب 16/30 ،23/33 و 25/9 درصد افزایش داد. آبیاری کامل محتوای کلروفیل و درصد روغن را در مقایسه با قطع آبیاری در مرحله 50 درصد گلدهی به ترتیب 42 و 85/16 درصد افزایش داد. بیشترین عملکرد دانه (5/2743 کیلوگرم در هکتار) در کاربرد توام کودهای زیستی و آبیاری کامل به دست آمد و کمترین آن (5/1696 کیلوگرم در هکتار) به قطع آبیاری در 50 درصد مراحل گلدهی و بدون کاربرد کودهای زیستی تعلق داشت. تحت شرایط قطع آبیاری در 50 درصد مراحل گلدهی و پر شدن دانه و بدون کاربرد کودهای زیستی (میکوریز و ازتوباکتر)، عملکرد دانه نسبت به آبیاری کامل 54/24 و 60 درصد کاهش یافت. تحت شرایط قطع آبیاری در 50 درصد مراحل گلدهی و پر شدن دانه، کاربرد توام میکوریز و ازتوباکتر عملکرد دانه را به ترتیب 3/13 و 52/23 درصد در مقایسه با عدم کاربرد انها در همان سطح از قطع آییاری افزایش داد. بر اساس نتایج آزمایش حاضر به نظر می­رسد که کاربرد توام ازتوباکتر و میکوریز می­تواند به عنوان یک راهکار مناسب برای بهبود عملکرد دانه افتابگردان تحت شرایط قطع آبیاری باشد.  
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Effects of bio fertilizers application on yield, oil content and antioxidant enzymes activity of sunflower (Helianthus annus L.) in different irrigation withholding levels
چکیده انگلیسی مقاله  In order to study the effects of bio fertilizers application on quantitative and qualitative yield, proline content and activity of some antioxidant enzymes in sunflower (Helianthus annus L.  var.  Urofelor) in different irrigation withholding levels, a factorial experiment was conducted based on randomized complete block design with three replications in research farm of faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardabili in 2015. Treatments were included bio fertilizer application in four levels [no bio fertilizer as control, Azotobacter chrocoocum strain 5, application of mycorrhiza (Glomus mosseae), Azotobacter chrocoocum+ Glomus mosseae] and three irrigation levels (full irrigation as control, irrigation withholding at 50% grain filling period; irrigation withholding at 50% flowering stage). Results showed that maximum efficiency of PSII photochemistry (Fv/Fm) (0.64) was obtained in full irrigation and both application of Azotobacter+Glomus. Comparison of means showed that maximum of proline content and antioxidant enzymes activity such as catalase, peroxidase, and polyphenol oxidase were obtained in irrigation withholding at 50% flowering stage and both application of Azotobacter+Glomus. Maximum of oil percentage (43.33 %) and chlorophyll content was obtained in full irrigation. Whereas, the highest soluble sugars was obtained under irrigation withholding at 50% flowering stage. Both application of bio fertilizer increased chlorophyll content, soluble sugars and oil percentage about 30.16%, 33.23% and 9.25% in comparison with control. Full irrigation increased chlorophyll content and oil percentage about 42% and 16.85% in comparison with irrigation withholding at 50% flowering stage. The highest of grain yield (2743.5 kg.ha‑1) was obtained at application of Azotobacter+Glomus and full irrigation and the lowest of it (1696.5 5 kg.ha‑1) was belonged to irrigation withholding at 50% flowering stage and no bio fertilizers. Under irrigation withholding condition at 50% flowering and grain filling period stages and without application of Azotobacter+Glomus decreased grain yield about 24.54 and 60% in comparison with full irrigation. Under irrigation withholding condition at 50% flowering and grain filling period stages, both application of Azotobacter+Glomus increased grain yield about 13.3 and 23.52%  respectively in comparison with control at the same irrigation withholding level. Based on the results, it seems that both application of Azotobacter+Glomus can be as a proper method for improving of grain yield of sunflower under water irrigation withholding condition.  
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله رئوف سید شریفی | raouf seyed sharifi
University of Mohaghegh Ardabili.
انشگاه محقق اردبیلی

رضا سید شریفی | reza seyed sharifi
University of Mohaghegh Ardabili.
انشگاه محقق اردبیلی


نشانی اینترنتی http://jispp.iut.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-68-9&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/999/article-999-1518935.doc
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تنش خشکی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات