|
|
مجله علوم پزشکی رازی، جلد ۱۵، شماره ۵۸، صفحات ۱۸۷-۱۹۸
|
|
|
| عنوان فارسی |
مقایسه تاثیر ارتفاع پاشنه بر روی شاخص‌های حفظ تعادل |
|
| چکیده فارسی مقاله |
زمینه و هدف: وجود تعادل خوب برای انجام فعالیت‌های روزمره الزامی است. مطالعات اخیر در این زمینه، بر پایه تطابق‌پذیری تعادل به وسیله تجربیات قبلی و تمرین تمرکز یافته‌اند. مطالعه بر روی افرادی که به نوعی چنین تجربه‌ای را در دراز مدت داشته‌اند، می‌تواند ویژگی تطابق‌پذیری تعادل را روشن‌تر نماید. هدف از مطالعه حاضر، بررسی توانایی تعادلی افرادی بود که در طی فعالیت‌های روزانه به طور مستمر در معرض اغتشاش‌های تعادلی بوده اند تا بتوان تاثیرات و ماندگاری تمرینات تعادلی را که از موارد مهم و مورد بحث در توانبخشی می‌باشند، مورد تایید قرار داد. روش بررسی: این مطالعه از نوع شبه تجربی ـ مقطعی است و بر روی 60 فرد سالم در دو گروه که هر گروه شامل 30 زن جوان که براساس معیارهای ورود به بررسی و به صورت غیراحتمالی انتخاب شده بودند، انجام گرفت. گروه 1، افرادی بودند که سابقه استفاده از کفش پاشنه‌دار را در 6 ماه گذشته نداشتند و گروه 2، افرادی بودند که سابقه استفاده ممتد از کفش پاشنه‌دار با ارتفاع حداقل 3 سانتی‌متر(cm) و حداقل به مدت 6 ماه را داشتند. شاخص کل ثبات دینامیک و شاخص کل محدوده ثبات با استفاده دستگاه بایودکس(Biodex) و در حالی که آزمودنی‌ها در نوبت‌های متفاوت کفش‌های طراحی شده با سه پاشنه 0، 3+، 5+ سانتی‌متر را پوشیده بودند، ثبت گردیدند. متغیرهای وابسته، توسط آزمون آماری Repeated Measurment در هر گروه، توسط آزمون T مستقل بین دو گروه و توسط نرم‌افزار SPSS(نسخه 10) بررسی و مقایسه گردیدند. یافته‌ها: در گروه 1، با افزایش پاشنه از 0 سانتی‌متر به 5+ سانتی‌متر، توانایی کنترل تعادل کاهش معنی‌داری داشت(05/0p). علاوه بر این، «شاخص کل ثبات دینامیک» در بین دو گروه برای پاشنه 5+ تفاوت معنی‌داری را نشان داد(05/0p<). نتیجه‌گیری: عوامل مختلف بیومکانیکی(مانند تغییر وضعیت بیومکانیکی مفصل مچ پا) و عصبی(مانند وابستگی به سیستم فیدبکی) می‌توانند توجیه کننده عدم وجود پاسخ‌های سریع و مناسب عضلانی و عدم کنترل مناسب تعادل در افراد گروه 1 باشند. گرچه در گروه 2 همان تغییرات در ارتفاع پاشنه و تغییرات بیومکانیکی وجود داشت، اما به نظر می‌رسد دلیل تفاوت بین دو گروه، تغییرات در عملکرد سیستم عصبی گروه 2 به خاطر استفاده طولانی مدت از کفش‌های پاشنه‌دار بوده باشد. ایجاد پاسخ‌های مناسب پیش‌بینی کننده تغییرات پاسچر(Posture) و کنترل کننده تعادل، با افزایش ارتفاع پاشنه و در طی فعالیت‌های روزانه در افراد این گروه باشد. به نظر می‌رسد، نوعی سازگاری در سیستم عصبی به دنبال استفاده مستمر از کفش‌های پاشنه بلند در این گروه اتفاق افتاده باشد. یافته‌های این بررسی، اثر تطابقی سیستم عصبی مرکزی و ایجاد تغییرات دائم در استراتژی‌های کنترل تعادل در طی فعالیت‌های حرکتی روزمره را تایید می‌کند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
The Effect of Heel Height on Standing Balance Indices |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background & Aim: Good balance is essential to do daily activities. Recent studies have focused on the adaptability of balance through previous experiences and training. Study of the balance of people who have had some kind of these experiences can clarify the nature of the adaptability of balance. The aim of the present study is to evaluate balance ability in persons who are exposed to balance perturbations during daily activities for a long time in order to confirm the effects and durability of balance training exercises that are important in rehabilitation. Patients and Method: This is a cross-sectional experimentalloid study conducted on 60 healthy subjects divided into 2 groups, each containing 30 adult women who were selected by simple random sampling and inclusive criteria. Group 1 had no experience of using high-heeled shoes during 6 months prior to the experiment and group 2 had the experience of continuous use of high-heeled shoes(more than 3 cm) for at least 6 months. Using Biodex Stability System, Overall Dynamic Stability Index(ODSI) and Overall Limits of Stability Index(OLSI) were recorded while the subjects were wearing shoes designed at three heel heights(0cm, +3cm, +5cm) in different trials. ODSI and OLSI were dependent variables that were compared in each group by repeated measurement test and between the groups by independent t-test. The data analysis was done by SPSS version 10. Results: In group 1, with increasing heel height to +5cm as compared with 0cm or +3cm, the ability of balance control decreased significantly(p< 0.05), but in group 2, with increasing heel height, no significant difference was detected in the ability of balance control. Besides, the two groups were significantly different in terms of ODSI for +5cm heel height(p< 0.05). Conclusion: Different biomechanical factors such as changing the position of ankle joint and neural factors such as dependency on feedback system could explain lack of rapid and suitable muscular responses and balance control with increasing heel height in the subjects of group 1. Although there were the same changes in heel height and biomechanical factors in group 2, it seems that the changes in neural factors which are due to the prolonged use of high-heeled shoes might be the reason for the difference between the two groups. Suitable anticipatory responses to control the balance with increasing heel height could explain the results in this group. There might be some kind of adaptation and learning in group 2 due to the prolonged use of high-heeled shoes. The findings support the adaptation in C.N.S and permanent changes in the strategies of balance control during daily motor activities. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
اشرف واثق نیا | a vaseghnia
اسماعیل ابراهیمی تکامجانی | i ebrahimi takamjani
faculty of rehabilitation sciences.
دانشکده علوم توانبخشی،
جواد صراف زاده | j. sarrafzadeh
faculty of rehabilitation sciences. shahid shah nazari st., mohseni square.
دانشکده علوم توانبخشی، میدان محسنی، خیابان شاه نظری،
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://rjms.iums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-818&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
فیزیوتراپی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|