این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش‌های آسیب‌ شناسی زیستی، جلد ۱۲، شماره ۱، صفحات ۵۹-۶۸
عنوان فارسی بررسی شیوع ژن ant(۴′)-Ia در میان ایزوله‌های بالینی استافیلوکوکوس‌ اورئوس مقاوم به متی‌سیلین به روش Multiplex-PCR
چکیده فارسی مقاله هدف: استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین یکی از عوامل اصلی عفونت‌های بیمارستانی و اکتسابی از جامعه است. آمینوگلیکوزیدها عوامل باکتریسیدال قدرتمندی هستند که اغلب به‌صورت ترکیبی همراه با بتالاکتام‌ها یا گلیکوپپتید‌ها به‌خصوص در درمان اندوکاردیت استافیلوکوکی مصرف می‌شوند. غیرفعال‌سازی آنزیمی دارو توسط آنزیم‌های سلولی تغییردهنده آمینوگلیکوزیدها، اصلی‌ترین مکانیسم مقاومت به‌ این داروها در استافیلوکوک‌ها است. هدف اصلی تحقیق حاضر تعیین فراوانی ژ‌‌ن‌ ant(4′)-Ia کدکننده یکی از مهم‌ترین آنزیم‌های تغییردهنده آمینوگلیکوزیدها به همراه ژن mecA که موجب مقاومت به متی‌سیلین می‌شود، به‌طور همزمان به روش Multiplex-PCR در ایزوله‌های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس است. مواد و روش‌ها: پس از جمع‌آوری 100 ایزوله بالینی استافیلوکوکوس اورئوس از بیمارستان‌های شریعتی و بقیه‌الله تهران، الگوی حساسیت آنتی‌بیوتیکی سویه‌ها به روش انتشار از دیسک توسط دیسک‌های آنتی‌بیوتیکی پنی‌سیلین، اگزاسیلین، ونکومایسین، تتراسایکلین، اریترومایسین، جنتامیسین، توبرامایسین، آمیکاسین، نتیل‌مایسین و کانامایسین با رعایت اصول CLSI تعیین شد. همچنین توسط روش رقیق‌سازی در آگار، حداقل غلظت مهار‌کنندگی با استفاده از پودر‌ آنتی‌بیوتیک‌های اگزاسیلین، جنتامیسین، توبرامایسین و آمیکاسین تعیین شد. برای تشخیص ژن‌های مقاومت ant(4′)-Ia و mecA از دو جفت آغازگر اختصاصی استفاده شد و با استفاده از روش Multiplex-PCR فراوانی آن‌ها تعیین شد. نتایج: تمامی سویه‌ها نسبت به پنی‌سیلین مقاوم بودند (100 درصد) و پس از آن بیشترین میزان مقاومت به‌ترتیب در مقابل کانامایسین (68 درصد)، تتراسایکلین (61 درصد)، اریترومایسین (56 درصد)، توبرامایسین (53 درصد)، جنتامیسین (52 درصد)، آمیکاسین و اگزاسیلین (48 درصد) و نتیل‌مایسین (22 درصد) مشاهده شد. همچنین تمامی سویه‌ها نسبت به ونکومایسین حساس بودند (100 درصد). در روش رقیق‌سازی در آگار 50 درصد سویه‌ها نسبت به اگزاسیلین مقاوم‌ بودند و 49 درصد، 45 درصد و 51 درصد سویه‌ها نیز به‌ترتیب نسبت به جنتامیسین، آمیکاسین و توبرامایسین مقاومت نشان دادند. همچنین 37 درصد سویه‌ها مقاومت سطح بالا نسبت به جنتامیسین با حداقل غلظت مهاری 128 میکروگرم در میلی‌لیتر نشان دادند. در روش Multiplex-PCR 53 درصد سویه‌ها دارای ژن mecA بودند و 58 درصد سویه‌ها نیز از نظر حضور ژن ant(4′)-Ia مثبت بودند. نتیجه‌گیری: نتایج به‌دست آمده توسط آزمون‌های فنوتیپی و ژنوتیپی تعیین حساسیت آنتی‌بیوتیکی نشان می‌دهند که ارتباط معناداری از نظر آماری بین مقاومت به متی‌سیلین و مقاومت آمینوگلیکوزیدی در سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‌سیلین وجود دارد (05/0>P).
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Prevalence of ant(4′)-Ia gene among clinical isolates of methicillin-resistant Staphylococcus aureus using Multiplex-PCR method
چکیده انگلیسی مقاله Objective: Methicillin-resistant Staphylococcus aureus is a major cause of nosocomial and community-acquired infections. Aminoglycosides are potent bactericidal agents that are often used in combination with either a β-lactam or a glycopeptide, especially in the treatment of staphylococcal endocarditis. The main mechanism of aminoglycoside resistance in staphylococci is drug inactivation by cellular aminoglycoside-modifying enzymes. The main aim of the present study is determining the prevalence of ant(4′)-Ia gene encoding one of the most important aminoglycoside-modifying enzymes and simultaneous detection of mecA gene responsible for methicillin resistance in clinical isolates of Staphylococcus aureus by Multiplex-PCR method. Materials and Methods: A total of 100 clinical S. aureus isolates were collected from Shariati and Baqiatollah hospitals in Tehran, then antibiotic susceptibility pattern of strains were determined by disk diffusion method using penicillin, oxacillin, vancomycin, tetracycline, erythromycin, gentamicin, tobramycin, amikacin, netilmicin and kanamycin disks, considering CLSI principles. Using agar dilution method the MIC for oxacillin, gentamicin, tobramycin and amikacin were also determined. In order to detect resistance genes, ant(4′)-Ia and mecA, two pairs of specific primers were used and their prevalence was determined by using a Multiplex-PCR method. Results: All strains were resistant to penicillin (100%) and after that the highest rate of resistance was observed against kanamycin (68%), tetracycline (61%), erythromycin (56%), tobramycin (53%), gentamicin (52%), amikacin and oxacillin (48%) and netilmicin (22%), respectively. All of the strains were also susceptible to vancomycin. In agar dilution method 50% of strains were oxacillin resistant and 49%, 45% and 51% of the strains showed resistance toward gentamicin, amikacin and tobramycin, respectively. Thirty-seven percent of the strains also showed high-level gentamicin resistance with MIC of ≥128µg/ml. In Multiplex-PCR method 53% of the strains possessed mecA gene and 58% of the strains were ant(4′)-Ia positive. Conclusion: Results obtained by phenotypic and genotypic antibiotic susceptibility determination tests show that there is a statistically meaningful relationship between methicillin resistance and aminoglycoside resistance in MRSA strains (P< 0.05).
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مرتضی ستاری |
department of medical bacteriology, school of medical sciences, tarbiat modares university, tehran, iran
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

نشانی اینترنتی http://mjms.modares.ac.ir/article_6010_a31c91843bd8be11dae3150183254281.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات