این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش‌های آسیب‌ شناسی زیستی، جلد ۱۸، شماره ۱، صفحات ۲۳-۳۸
عنوان فارسی بررسی اثر اصلاح سطحی نانوذرات دندریمری پلی‌آمیدو آمین با پلی‌اتیلن گلیکول بر کاهش سمیت سلولی
چکیده فارسی مقاله هدف: دندریمرهای پلی‌آمیدو آمین نسل 5 ابزارهای انتقال ژن چندمنظوره امیدوارکننده‌ای هستند که ویژگی‌های مطلوب متراکم کردن مولکول‌های DNA را فراهم می‌کنند، هر چند، سمیت آن‌ها کاربردهای آن‌ها را محدود می‌سازد. سمیت دندریمرهای پلی‌آمیدو آمین به دوز کاربردی، شماره نسل و نوع آن بستگی دارد، به نحوی که نسل‌های پایین (پایین‌تر از G5) و انواع آنیونی دندریمرهای پلی‌آمیدو آمین سمیت کمتری را نسبت به نسل‌های بالا و انواع کاتیونی نشان می‌دهد. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر پگیلاسیون بر سمیت دندریمرهای پلی‌آمیدو آمین نسل 5 است. مواد و روش‌ها: در این تحقیق برای بهبود بخشیدن به ویژگی‌های این مولکول‌ها به‌عنوان حاملین انتقال ژنی، دندریمرهای پلی‌آمیدو آمین نسل 5 به مولکول‌های پلی‌اتیلن گلیکول با وزن مولکولی 3500 دالتون) با سه نسبت مولی مختلف 10، 20 و 30 متصل شده است. به‌علاوه تعداد زنجیره‌های اتصال یافته توسط دو آزمون TNBSA و المن تعیین شد. تأثیر این درجات مختلف پگیلاسیون بر سمیت سلولی و کارآیی انتقال ژن دندریمرهای پلی‌آمیدو آمین تغییر یافته، بروی رده‌های سلولی 474-BT و 10A-MCF ارزیابی شد. نتایج: در مقایسه با دندریمرهای پلی‌آمیدو آمین غیر پگیله، دندریمرهای پگیله شده سمیت کمتری در حالت درون شیشه، به‌ویژه در نسبت‌های مولی بالاتر پلی‌اتیلن گلیکول نشان داده‌است. در بین تمام دندریمرهای تولید شده، دندریمرهای پلی‌آمیدو آمین نسل 5 که به مولکول‌های پلی‌اتیلن گلیکول در نسبت مولی 1/10 متصل شده‌ توانسته‌است بیشترین انتقال ژن در حالت درون شیشه را در هر دو سلول مورد استفاده در این تحقیق نشان دهد. نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد دندریمرهای پلی‌آمیدو آمین کانژوگه شده با پلی‌اتیلن گلیکول دارای پتانسیل قوی برای انتقال ژن در محیط درون شیشه است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Evaluation of Poly(amidoamine) Dendrimer Surface Modification with Poly(ethylene glycol) on Cytotoxicity Reduction
چکیده انگلیسی مقاله Objective: Generation 5 poly (amidoamine) dendrimers are promising multipotent gene delivery vectors that provide favorable DNA condensation properties; however, their high toxicity limits their applications. Toxicity of PAMAM dendrimers depends on their type, generation and applied dosage in a way that lower generations (lower than G5 dendrimers) and anionic dendrimers have lower toxicity than higher generations and cationic dendrimers. The aim of this study is to evaluate the effect of PEGylation on toxicity of G5 PAMAM dendrimers. Methods: In this study, to improve their characteristics as gene delivery carriers, G5 PAMAM dendrimers were conjugated to polyethylene glycol molecules (PEG, molecular weight 3500) at three different molar ratios of 10, 20 and 30. Also the number of conjugated PEG chains was quantified using TNBSA and Ellman assays. The effect of different degrees of PEGylation on cytotoxicity and transfection efficiency of modified PAMAM dendrimers toward BT-474 and MCF-10A cell lines were assessed. Results: Compared to unconjugated, PEG conjugated PAMAM dendrimers had lower in vitro cytotoxicity, particularly at higher PEG to PAMAM molar ratios. Among all prepared PEG-PAMAM dendrimers, G5 PAMAM dendrimers that conjugated to PEG at a molar ratio of 10/1 had the highest in vitro transfection rate in both cell lines. Conclusion: Our results showed that these PEG-conjugated PAMAM dendrimers possess a great potential for in vitro gene delivery.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله G5 PAMAM dendrimers, PEG conjugation, Cytotoxicity
نویسندگان مقاله فرنوش جعفری ایری سفلی | farnoush jafari iri sofla
department of medical biotechnology, faculty of medical sciences, tarbiat modares university of tehran, tehran, iran
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

فاطمه رهبری زاده | fatemeh rahbarizadeh
department of medical biotechnology, faculty of medical sciences, tarbiat modares university of tehran, tehran, iran
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

داوود احمدوند | davoud ahmadvand
school of allied medical sciences, iran university of medical sciences, tehran, iran
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

نشانی اینترنتی http://mjms.modares.ac.ir/article_11843_ad52d1bc14746708fd021b48049ce4dc.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 1
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات