|
|
ارمغان دانش، جلد ۱۶، شماره ۶، صفحات ۵۸۷-۵۹۴
|
|
|
| عنوان فارسی |
تعیین تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر رضایت زناشویی زنان متأهل و شاغل شهر دوگنبدان |
|
| چکیده فارسی مقاله |
زمینه و هدف: موفقیت در روابط خانوادگی و رضایت زناشویی تا حدود زیادی به بر خورداری هر یک از زوجین به پاره‌ای آگاهی‌ها و مهارت‌های مرتبط با نقش زن و شوهری یا پدر و مادری وابسته است. هدف این مطالعه تعیین میزان تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر رضایت زناشویی زنان متأهل و شاغل بود. روش بررسی: این مطالعه شبه آزمایشی در سال 1389 بر روی 50 نفر از زنان متأهل شهر دو گنبدان انجام شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ و اطلاعات جمعیت‌شناختی در دو مرحله پیش از آموزش و یک سال پس از آموزش استفاده شد. داده ها با استفاده آزمون از آماری تی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین سن شرکت کنندگان 35 سال، میانگین تعداد فرزندان 8/1نفر و میانگین مدت ازدواج 36/10سال بود. میانگین کلی نمرات در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون معنی دار بود(002/0p<). تفاوت کلی نمرات زیر مقیاس‌های موضوعات شخصیتی، ارتباط زناشویی، حل تعارضات و نظارت‌های مالی واقتصادی معنی‌دار بود(05/0p). نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که آموزش مهارت‌های زناشویی در بهبود وضعیت زندگی زناشویی و رضایت زناشویی تأثیر دارد و باعث ارتقای کیفیت زندگی زنان متأهل می‌شود. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
The Effects of Life Skills Training on Marital Satisfaction of Married Women: A Case Study in Dogonbadan, Iran |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background & Aim: Successful family relationships and marital satisfaction largely depends on couples’ awareness of their marital or parental roles. Marital relations training could provide adaptation with expected roles for both husband and wife. The main objective of the present study was to evaluate the effectiveness of life skills training on marital satisfaction in married women. Methods: The present quasi-experimental study which was carried out in 2010 examined fifty married women in Dogonbadan, Iran. The Enrich Marital Satisfaction Questionnaire and related demographic data which was collected prior and one year after training, were used for the study. T-test was used for data analysis. Results: The mean age, average number of children, and the average length of marriage were 35, 1.8, and 10.36 years respectively. The average of all scores was significantly different in pretest and post test (p< 0.002). Also, the scores of personality objects (p< 0.05), marital relationships (p< 0.001), conflict resolution (p< 0.001), and financial and economic monitoring (p< 0.001) were significantly different. The differences in mean scores of subscales in relationship with relatives and friends, leisure activities, and marriage and children were not statistically significant. Conclusion: The results showed that marital skills' training is effective in improving the marital status and satisfaction, and also improved the quality of life among married couples. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Marital Satisfaction, Life Skills Training, Married Women |
|
| نویسندگان مقاله |
علی عباسی | a abbasi
ناهید جلیل پور | n jalilpour
علی کامکار | a kamkar
قادر زاده باقری | gh zadehbaghri
فریبا محامد | f mohamed
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://armaghanj.yums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-169&slc_lang=fa&sid=en |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|