این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ارمغان دانش، جلد ۱۸، شماره ۵، صفحات ۳۳۷-۳۴۶
عنوان فارسی اثرات آنژی پارس بر بیان برخی کموکین های گروه CXC مؤثر در موش صحرایی دیابتیک شده با استرپتوزوتوسین
چکیده فارسی مقاله چکیده زمینه و هدف: دیابت ملیتوس با ایجاد استرس اکسیداتیو تخریب بافتی را به دنبال دارد. هدف این مطالعه بررسی اثرات آنژی پارس بر بیان برخی کموکین‌های گروه CXC مؤثر در موش صحرایی دیابتیک شده بااسترپتوزوتوسین بود. روش بررسی: این مطالعه تجربی بر روی 48 سر موش صحرایی نر انجام شد. القای دیابت با استرپتوزوتوسین با دوز 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم حیوانات انجام گرفت. مدت زمان 56 روز بعد از القای دیابت، موش‌ها به طور تصادفی به 4 گروه مساوی شامل؛ کنترل، دیابتیک بدون درمان، دیابتیک درمان شده با انسولین و دیابتیک درمان شده با آنژی پارس ـ انسولین تقسیم شدند. حیوانات به مدت 14 روز به ترتیب تحت تزریق؛ نرمال سالین، نرمال سالین،انسولین وانسولین ـ آنژی‌پارس قرار گرفتند. 24 ساعت بعد از آخرین تزریق از حیوانات خون‌گیری شد و میزان بیان کموتین‌های گروه cxcبا روش وسترن بلاتینگ اندازه گیری شد. داده ها با آزمون آماری تی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میزانCXCL10 در گروه‌های درمانی کاهش داشت و در گروه درمانی دریافت کننده آنژی‌ پارس توأم با انسولین کاهش معنی‌دار بود(05/0>p). مقایسه کلی غلظت‌ CXCL12نشان داد که غلظت این کموکاین در گروه‌های مختلف نسبت به گروه کنترل تغییر چندانی نداشت(05/0p). نتیجه‌‌گیری: آنژی پارس با داشتن دو گروه عمده ترکیبات فنلی شامل 7- هیدروکسی کومارین و فلاونوییدها دارای خاصیت آنتی‌اکسیداتیو بوده و افزایش کموکاین‌ها را در اثر التهاب کنترل می‌کند و با ایجاد توازن بین کموکاین‌ها می‌تواند در رگ‌سازی مؤثر باشد. واژه‌های کلیدی: دیابت، آنژی‌پارس، کموکاین
کلیدواژه‌های فارسی مقاله واژه‌های کلیدی، دیابت، آنژی‌پارس، کموکاین
عنوان انگلیسی The effective impacts of Angi- Pars on Expression of Some CXC Chemokines Group in STZ-Induced Diabetic Rats
چکیده انگلیسی مقاله Abstract Background & aim: Diabetes mellitus (DM) has destructive tissue effects via inducing oxidative stress. The aim of this study was to evaluate the Angi Pars effects on the expression of some CXC group of streptozotocin-induced diabetic rats. Methods: This experimental study was conducted on 48 male rats. Induced diabetic rats were done by 50 mg/ kg of Streptozotocin. 56 days after induction of diabetes, rats were randomly divided into 4 groups including control, untreated diabetic, insulin-treated diabetic and diabetic treated with insulin and Angipars. 24 h after the last injection the animals were bled and the expression of cxc Chemokines groups were measured by western blotting. Data were analyzed by t test. Results: Showed that CXCL10 was reduced in the treatment group and the treatment group receiving insulin in combination with angi - pars decreased significantly (P< 0.05). The total concentration of CXCL12 chemokine showed that the concentration of the different groups did not change compared to the control group (P< 0.05). The study showed that CXCL1 levels in the group receiving insulin in combination with angi-pars the chemokine concentration was significantly lower than the control group (P< 0.05). Conclusion: Since, Angi-Pars consists of two major phenolic compound groups, 7 - hydroxy coumarin and flavonoids, has antioxidant, and controls the inflammatory effects of chemokine increase and balances between chemokines its effectiveness in angiogenesis can be maintain. Key words: Diabetes, Angi- Pars, Chemokines
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Key words, Diabetes, Angi- Pars, Chemokines
نویسندگان مقاله محمد محسن تقوی | mm taghavi


فرنگیس فاتحی | f fatehi


غلامحسین شاهی | g hassanshahi


سید ابراهیم حسینی | se hoseini


جواد حسنی | j hasani


زهرا جمالی | z jamali


نشانی اینترنتی http://armaghanj.yums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-190&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات