|
|
ارمغان دانش، جلد ۱۸، شماره ۹، صفحات ۷۷۷-۷۸۶
|
|
|
| عنوان فارسی |
تاًثیر آموزش شیوه های مقابله با استرس بر میزان استرس،اضطراب و افسردگی در بیماران خاص |
|
| چکیده فارسی مقاله |
چکیده زمینه و هدف: عدم آگاهی و ترس از درمان، زمینه مناسبی را جهت بروز و تشدید واکنش های روانی به وجود می‌آورد، که لازم است افراد شیوه های مقابله ای مناسب را یاد بگیرند. هدف این مطالعه تعیین تأثیر آموزش شیوه‌های مقابله با استرس بر میزان افسردگی، اضطراب و استرس در بیماران خاص بود. روش بررسی: این پژوهش کارآزمایی بالینی بر روی 30 نفر از بیماران خاص مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی یاسوج به صورت پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده پرسش نامه اختصاصی افسردگی، اضطراب و استرس داس 42 لاویبوند و پرسش نامه دموگرافیک بود. برای گروه آزمون 7 جلسه 5/1 ساعته کلاس آموزش شیوه‌های مقابله با استرس برگزار شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری مجذور کای، تی وابسته و مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: قبل از مداخله بین دو گروه آزمون و شاهد تفاوت معنی‌داری در میزان افسردگی، اضطراب و استرس وجود نداشت، اما بعد از مداخله بین دو گروه تفاوت معنی‌داری در میزان استرس(1/23قبل از مداخله به 5/17بعداز مداخله) و اضطراب (15 قبل از مداخله به 9/10بعداز مداخله) مشاهده شد(05/0p<). نتیجه‌گیری: آموزش شیوهای مقابله در کاهش استرس و اضطراب بیماران خاص مؤثر بوده و می‌تواند سبب کاهش نسبی افسردگی این بیماران شود. واژه های کلیدی: بیماران خاص، شیوه های مقابله، افسردگی، اضطراب، استرس |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
The Effect of Training on Coping with Stress, Anxiety and Depression among Patients with Special Diseases |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Abstract Background & aim: Lack of knowledge and fear of treatment, predisposes individuals to the occurrence and intensity of psychological reactions therefore it is necessary for people to learn appropriate coping strategies.The aim of this study was to determine the effect of education on coping with stress, depression, anxiety and stress among patients with special diseases. Methods: This clinical trial study was performed on 30 patients referred to Shahid Beheshti Hospital of Yasuj, Iran, as specific pre-test and post-test. The patients were divided into two groups randomly. Instruments used included specific questionnaires for depression, anxiety and stress Das 42 Lavybound, and a demographic questionnaire. A seven session period of instruction, each session an hour and a half, was held in coping with stress. The collected data was analyzed by Chi-square tests, t-dependent and-independent tests. Results: Before the intervention of two groups, no significant differences were seen in the levels of depression, anxiety and stress. But after intervention, significant differences were observed in the levels of stress (23.1 before the intervention to 17.5 post-intervention) and anxiety (15 pre-intervention to the 10.9 post-intervention) (P < 0/05). Conclusion: The training procedure was effective in decreasing the stress and anxiety in particular diseases and could lead to a relative relief in depression patients. Key words: Special Patients Coping, Depression, Anxiety, Stress |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
فضل اله فاطمیان راد | f fatemeyan rad
نجمه مستنبط | n mostanbt
محمد ذوالعدل | m zoladl
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://armaghanj.yums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-349&slc_lang=fa&sid=en |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|