این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ارمغان دانش، جلد ۲۱، شماره ۸، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی بررسی اثر دوازده هفته تمرینات توانبخشی ورزشی ترکیبی فردی‌سازی شده بر شاخص هزینه فیزیولوژیک(PCI) و سرعت متوسط راه‌رفتن بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در همه سطوح ناتوانی جسمانی
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: اغلب تحقیقات در زمینه تاثیر تمرینات توانبخشی ورزشی بر افراد مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروسیس (MS) با شدت ناتوانی کم تا متوسط بوده­­اند، تحقیق بر افراد با شدت­های ناتوانی مختلف (مقیاس ناتوانی جسمانی صفر تا 10) هنوز به دقت بررسی نشده است، لذا هدف این پژوهش بررسی تاثیر دوازده هفته تمرینات توانبخشی ورزشی ترکیبی شخصی­سازی شده بر شاخص هزینه فیزیولوژیک(PCI) وسرعت متوسط راه­رفتنبیماران مبتلا به MS در سطوح مختلف ناتوانی است. روش بررسی: این تحقیقاز نوع نیمه تجریی و کاربردی است،لذا از میان بیماران زن مراجعه ‌کننده به انجمن MS شهرستان شهرکرد، 96 نفر به عنوان نمونه انتخاب و براساس نمره مقیاس ناتوانی جسمانی به سه گروه تقسیم شدند (نمره کمتر از 5/4، نمره بین 5-5/6، نمره 5/6 به بالا). گروه اول (مقیاس ناتوانی جسمانی کمتر از 5/4) تعداد 44 نفر، گروه دوم نیز (مقیاس ناتوانی جسمانی بین 5 تا 5/6) تعداد 26، گروه سوم (مقیاس ناتوانی جسمانی 5/6 به بالا) تعداد 26 نفر)، سپس هر گروه بطور تصادفی به یک گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. در مجموع نمونه ها به 6 گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. برنامه‌ی تمرینات برای گروه‌های تجربی 12 هفته، هفته‌ای سه جلسه و جلسه‌ای یک ساعت بود. گروه­های تجربی اول، دوم و سوم هر کدام مداخله خاص خود را انجام دادند، در صورتی­که گروه­های کنترل تنها تمرینات کششی دریافت کردند. تحقیق به شکل پیش آزمون- پس آزمون انجام شد که قیل و بعد از دوازده هفته تمرین توانبخشی جامع میزان شاخص هزینه فیزیولوژیک بیماران و شاخص خستگی اندازه­گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها، با استفاده از تحلیل کوواریانس و مقایسه زوجی میانگین‌های تعدیل شده انجام شد (05/0p<). یافته­ ها: در مورد تغییرات سرعت راه رفتن بدنبال این پروتکل تمرین، نتایج تفاوت معنی­داری در سرعت راه رفتن بیماران باشدت ناتوانی کم یا همان گروه اول (000/0p=)، شدت متوسط یا همان گروه دوم (012/0p=) و شدید یا همان گروه سوم (000/0p=)، در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل قبل و بعد از تمرینات مشاهده شد. همچنین، در مورد تغییرات PCI نتایجتفاوت معنی­داری در PCI بیماران باشدت ناتوانی کم یا همان گروه اول (023/0p=)، شدت متوسط یا همان گروه دوم (022/0p=) و شدید یا همان گروه سوم (000/0p=)، در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل قبل و بعد از تمرینات مشاهده شد. نتیجه­گیری: از یافته­های تحقیق می­توان نتیجه­گیری کرد که اجرای تمرینات توانبخشی ورزشی جامع بر روند بهبود بیماران MS تاثیر گذار بود و موجب کاهش هزینه فیزیولوژیکی و متعاقبا بهبود عملکرد راه رفتن در آنها و کاهش خستگی می گردد. لذا توصیه می‌شود متخصصان از این تمرینات به عنوان یک درمان مکمل در کنار درمان‌های دارویی برایب یماران MS استفاده کنند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Effect of 12 Weeks Individualized Combined Exercise Rehabilitation Training on Physiological Cost Index (PCI) and Walking Speed in Patients with Multiple Sclerosis with Different Disability Levels
چکیده انگلیسی مقاله Objectives: Most research was done on the effects of exercise rehabilitation on multiple sclerosis patients with mild to moderate disabilities. Research on patients with different intensity disability not to be carefully considered. So, this study aimed to investigate The effect of 12 weeks personalized combined exercise Rehabilitation training on physiological cost index (PCI) and walking speed in patients with multiple sclerosis. Materials and Methods: The research is an experimental and applied study, so from the female patients admitted to the MS Society in Shahrekord, 96 subjects were divided into three groups as the sample based on the physical disability scale scores (EDSS); i.e. (less than 4.5, 5 - 6.5, and higher than 6.5). Afterwards each group was divided randomly into an experimental group and a control group. The first group (the scale of disability less than 4.5), N= 44. The second group (the scale of disability 5 - 6.5), N=26. Also 26 patients were in the third group (the scale of disability 6.5 and above). In addition, they were divided into 6 experimental and control groups. Training programs for experimental groups were 12 weeks, three sessions per week and one hour for each session. Factors such as physiological cost index and walking speed were measured with the appropriate tools before and after training. The experimental groups of 1, 2 and 3 each did their own intervention, while the control groups received only stretching exercises. Analysis of data obtained from 96 patients studied was done using descriptive statistics and the analysis of covariance and paired comparing of the adjusted means (P< 0.05). Results: Changes in walking speed after the exercise protocol, the results, in walking speed or low-intensity failure of the first group (F=56.689, P=0.000), moderate intensity or the second group (F= 18.199, P=0.012), severe, or third group (F= 21.009, P=0.000), in the experimental group compared with the control group were observed before and after workouts. Also, the PCI change the results, in PCI patients with low disability severity or the first group (F= 21.658, P=0.023), moderate intensity or the second group (F= 16.009, P=0.022), severe, or third group (F= 26.669, P=0.000), in the experimental group compared with the control group were observed before and after workouts. Conclusions: The implementation of the comprehensive rehabilitation exercises affected the recovery of M.S patients and caused a significant difference in physical fitness factors, psychological factors and physical disabilities of patients. According to the results, it is recommended that experts use these exercises as a complementary therapy alongside drug treatments for M.S patients.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مصیب نریمانی |


ابراهیم بنی طالبی |


بهنام شکری |


بهاره سهیلی |


نشانی اینترنتی http://armaghanj.yums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-464-2&slc_lang=fa&sid=en
فایل مقاله دریافت فایل مقاله
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فیزیولوژی ورزش
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات