این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۳۶، شماره ۴۶۸، صفحات ۱۲۴-۱۳۰
عنوان فارسی بررسی نقش پایش طولانی مدت در تصحیح الگوهای دارویی و درمان بیماران مبتلا به صرع مقاوم به درمان
چکیده فارسی مقاله مقدمه: مطالعات نشان داده است در تعداد قابل توجهی از بیماران مبتلا به صرع مقاوم به درمان، منشأ بیماری روان‌شناختی است و با پایش طولانی مدت بیماری، می‌توان موارد صرع کاذب را از صرع واقعی تفکیک کرد. از این رو، مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین نقش پایش طولانی مدت در تصحیح الگوهای دارویی و درمان بیماران مبتلا به صرع مقاوم به درمان انجام شد. روش‌ها: این مطالعه، یک مطالعه‌ی مقطعی بود که بر روی بیماران متبلا به صرع مقاوم به درمان مراجعه کننده به بیمارستان آیت‌اله کاشانی اصفهان در سال‌های 95-1393 انجام شد. با استفاده از برنامه‌ی مراقبت طولانی مدت و با توجه به معیارهای این برنامه، موارد صرع کاذب از صرع واقعی جدا شد و الگوی دارویی در بیماران تصحیح گردید. یافته‌ها: در این مطالعه، 249 بیمار مبتلا به صرع مقاوم به درمان مورد بررسی قرار گرفتند که طبق برنامه‌ی مراقبت طولانی مدت، 65 نفر (1/26 درصد) تحت درمان طبی قرار گرفتند. 75 نفر (1/30 درصد) به علت مشخص بودن کانون تشنج جهت جراحی آماده شدند. 59 نفر (7/23 درصد) جهت اقدمات تشخیصی تکمیلی به مراکز Magnetic resonance imaging (MRI)، Positron-emission tomography scan (PET scan) و Single-photon emission computed tomography (SPECT) معرفی شدند و 50 نفر (1/20 درصد) نیز به علت ابتلا به صرع کاذب، به روان‌پزشک ارجاع داده شدند. نتیجه‌گیری: پایش طولانی مدت در بیماران با تشخیص صرع مقاوم به درمان، در افتراق بیماران مبتلا به صرع کاذب بسیار سودمند است و کارایی این روش در تشخیص واقعی بیماری و بهبود بیماران غیر صرعی و حذف هزینه‌های اضافی درمان و پیش‌گیری از عوارض دارویی بسیار قابل توجه می‌باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله صرع مقاوم به درمان، پایش طولانی مدت، تشنج،
عنوان انگلیسی The Effect of Long-Term Monitoring on the Correction of Medication and Treatment among Patients with Intractable Epilepsy
چکیده انگلیسی مقاله Background: Studies show that a considerable part of intractable epilepsy have psychological cause, and long-term monitoring can separate pseudoseizure from epilepsy. So, this study aimed to detect the effect of long-term monitoring on correction of medication among patients with intractable epilepsy. Methods: In a cross-sectional study, patients treated as intractable epilepsy in Ayatollah Kashani hospital, Isfahan, Iran, during the years 2016-2016 were enrolled. Using long-term monitoring, and according to criteria of this program, pseudoseizure cases were separated from true epilepsy, and medication pattern was corrected in these patients. Findings: 249 patients with intractable epilepsy were studied. According to long-term monitoring, in 65 patients (26.1%), the medication was changed, 75 (30.1%) referred for surgery, 59 (23.7%) referred for further assessment with magnetic resonance imaging (MRL), positron-emission tomography (PET) scan, and single-photon emission computed tomography (SPECT), and 50 (20.1) referred to psychologist due to pseudoseizure. Conclusion: Long-term monitoring in patients with intractable epilepsy can help to separate of pseudoseizure from true epilepsy. The efficacy of this method was proved in better diagnosis and improvement of patients with non-epileptic seizure, decreasing treatment costs, and prevention of drug side effects.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Intractable epilepsy,Patient monitoring,Seizure
نویسندگان مقاله محمد زارع |
دانشیار، مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران

جعفر مهوری |
دستیار، گروه داخلی اعصاب، دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران

نسرین اوجی‌فرد |


نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/8933
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-582193.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات