تحقیقات آب و خاک ایران، جلد ۴۸، شماره ۲، صفحات ۲۵۳-۲۶۲
عنوان فارسی بررسی کارایی مدل‌های ریزمقیاس‌نمایی آماری LARS-WG و SDSM در شبیه‌سازی دما و بارش
چکیده فارسی مقاله در این تحقیق، نتایج دو روش ریزمقیاس نمایی SDSM و LARS-WG با در نظر گرفتن معیارهای خطا، ازلحاظ بارش روزانه، دماهای حداقل و حداکثر روزانه در دو ایستگاه سینوپتیک روانسر و کرمانشاه مقایسه می‌شود. در هر دو مدل دوره زمانی 1988-1961 و 1989-2001 به ترتیب برای انجام واسنجی و صحت سنجی در نظر گرفته شدند. نتایج کلی نشان داد که مدل SDSM در دو ایستگاه موردبررسی، در هر دو مرحله واسنجی و صحت سنجی، برای دماهای حداقل و حداکثر روزانه عملکرد بهتری نسبت به الگوی LARS-WG دارد درحالی­که برای بارش روزانه، مدل LARS-WG دارای عملکرد بهتری می­باشد. از نتایج ریزمقیاس نمایی، چنین نتیجه‌گیری می­شود که در دو دهه 2020 و 2050 تحت سناریو A2 و با به‌کارگیری مدل بزرگ‌مقیاس HadCM3، ایستگاه کرمانشاه و روانسر با میزان بارش کمتری مواجه می‍شوند. هم‌چنین پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که در هر دو مدل دمای حداقل و دمای حداکثر در دو دهه آتی تحت سناریو A2 در هر دو ایستگاه افزایش می‌یابد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تغییر اقلیم، بارش، دمای حداقل، دمای حداکثر،
عنوان انگلیسی Performance assessment of LARS-WG and SDSM downscaling models in simulation of precipitation and temperature
چکیده انگلیسی مقاله Throughout the present study, the results of two downscaling models (SDSM vs. LARS-WG) are compared, considering the error criteria in terms of daily rainfall, daily minimum and maximum temperatures within two research stations of Ravansar and Kermanshah. In either of the models, 1988-1961 and 1989-2001 periods were respectively considered for calibration and validation. The results indicated that in either of the calibration and validation periods, SDSM model benefits from a more appropriate performance than LARS-WG in the simulation of daily minimum vs. maximum temperatures at the two stations, whereas LARS-WG model presents a more acceptable performance than that in the simulation of daily rainfall. The results of downscaling indicate that Kermanshah and Ravansar stations will be faced with less precipitation under A2 scenario and HadCM3 model in 2020s and 2050s. Also, it is concluded that in both models, minimum and maximum temperatures increase in the next two decades under the A2 scenario in either one of the stations.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله علی سلاجقه |
دانشگاه تهران، دانشکده منابع طبیعی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

الهام رفیعی ساردویی | rafiei sardoii
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

علیرضا مقدم نیا |
دانشگاه تهران. دانشکده منابع طبیعی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

آرش ملکیان |
دانشگاه تهران. دانشکده منابع طبیعی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

شهاب عراقی نژاد |
دانشگاه تهران دانشکده ابیاری
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

شهرام خلیقی سیگارودی | khalighi sigaroodi
دانشگاه تهران. دانشکده منابع طبیعی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

امین صالح پورجم | salehpour jam
موسسه تحقیقات ابخیزداری و حفاظت خاک

نشانی اینترنتی http://ijswr.ut.ac.ir/article_62601_0266206a5f0e3693b3a25b6ca8a52a23.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/684/article-684-423606.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات