|
|
پژوهشنامه تاریخ اسلام، جلد ۱، شماره ۱۴، صفحات ۷۵-۹۹
|
|
|
| عنوان فارسی |
قومیت‌گرایی در عصر امویان |
|
| چکیده فارسی مقاله |
قومیت‌گرایی در عصر امویان[1] منصوره زارعان[2] چکیده جامعه جزیره العرب بنابر اصول و قواعد جاهلیت عربی اداره می‌شد. ظهور اسلام در این منطقه به دگرگونی این اصول انجامید. اسلام، اصولی را امضا و اصولی را رد کرد. قوم‌گرایی و قبیله‌گرایی، از خصال جاهلی پیش از اسلام بود که اسلام سخت با آن مخالفت می‌کرد. پیامبر(ص) به شیوه‌های گوناگون با این خصلت جاهلی مبارزه کرد، اما این خصلت ریشه‌دار ماندگار بود؛ چنان‌که پس از ایشان دوباره سر برآورد. حاکمیت جامعه اسلامی پس از پیامبر(ص) و خلفای نخستین، به دست امویان افتاد و حاکمان اموی 91 سال بر جغرافیای مسلمان‌نشین حکم راندند و در این دوره بلند، قومیت‌گرایی و قبیله‌گرایی دوباره در جامعه مسلمانان تأثیر گذارد. این پژوهش نشان می‌دهد که قوم‌گرایی و قبیله‌گرایی در این برهه تاریخی به چه شکلی نمایان شده است. بر پایه یافته‌های تاریخی، همه حاکمان اموی از خاندان بنی‌امیه و از تیره سفیانی و مروانی بودند. هم‌چنین والیان، فرمان‌داران و استان‌داران، فرماندهان جنگ، قاضیان و ائمه جماعات، بیشتر عرب و به‌ویژه قریشی و اَموی بودند. رفتار حاکمان با عجمان بسیار ناشایست بود. عرب بر عجم بسی فضیلتی داشت و غیر عرب از حقوق انسانی محروم بود. این تحقیق به روش توصیفی ـ تحلیلی صورت گرفته است. [1]. تاریخ دریافت 18/11/92، تاریخ پذیرش 12/3/93 [2]. استادیار دانشگاه الزهراء، گروه زنان و خانواده، تهران، ایران. man.zarean@gmail.com |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
قبیله‌گرایی، قوم‌گرایی، حکومت امویان، بنی‌امیه، موالی. |
|
| عنوان انگلیسی |
Ethnocentrism in the Umayyad Era |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Ethnocentrism in the Umayyad Era Mansure Zāre’ān[1] Abstract Before the advent of Islam, the Arab society in the Arabian Peninsula was administered according to the principles of Jahiliyya (ignorance). The rise of Islam in the region led to transformation of these principles. Islam confirmed some of these principles and rejected some others. Ethnocentrism and tribalism both were present before the rise of Islam, which were rigorously objected to by Islam. The Prophet (PBUH) fought with these features in different ways; however, they were so rooted and persistent that they reappeared after him. After the Prophet (PBUH) and the first caliphs, the Umayyads took control of the Muslim community and the Umayyad rulers ruled the Muslim territory for 91 years. During their extended reign, ethnocentrism and tribalism affected the Muslim society again. This study shows how ethnocentrism and tribalism manifested themselves in this historical era. Based on the historical findings, all the Umayyad rulers were from the Umayyad dynasty and descended from Sufyan and Marwan tribes. Moreover, the governors and mayors, war commanders, judges, and community imams were mostly Arab and particularly from Umayyad family and Quraish tribe. The rulers treated non-Arabs inappropriately. Arabs were considered to be superior to non-Arabs, and non-Arabs were deprived of human rights. This study has adopted a descriptive-analytic method. [1]. Assistant professor of Alzahra University, Women Department, Tehran, Iran. man.zarean@gmail.com. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
منصوره زارعان |
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://journal.isihistory.ir/browse.php?a_code=A-10-1-82&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1472/article-1472-388228.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|