|
|
باغ نظر، جلد ۱۴، شماره ۴۷، صفحات ۳۹-۴۸
|
|
|
| عنوان فارسی |
تداوم فرهنگی در نقاشی مدرن عراق بین سال های ۱۹۵۰ و ۱۹۸ |
|
| چکیده فارسی مقاله |
چکیده از سال های 1950 ، یعنی آغاز تکوین هنر مدرن عراقی، جریان «بازگشت به ریش هها » اندیشه محوری و جدای یناپذیر از هنر مدرن عراق بوده است. اکثر هنرمندان مدرن نسل اول، از جمله جواد سلیم و شاکر حسن السعید، ایده تداوم فرهنگی و پیوند سنت و مدرنیته و «الهام از میراث » 1 را محور اصلی آفرینش هنری خود قرار دادند و این رویکرد را به نسل های بعدی منتقل کردند. پژوهش حاضر علاوه بر توصیف و تحلیل آثار منتخب هنرمندان عراقی در این دوره، سیر تکوین هنر مدرن عراقی را مورد بررسی قرار داده و می کوشد به این پرسش پاسخ گوید : چه عوامل اجتماعی- فرهنگی زمینه ساز شک لگیری هنر نقاشی شده اند که در درون خود سعی در ایجاد پیوند میان انگاره ای مدرن و سنتی و تداوم بخشی به سنت دارند. برای پاس خگویی به این پرسش می کوشیم مبتنی بر نظریه روبرت وسنو، جامعه شناس فرهنگ آمریکایی، به آزمون این فرضیه بپردازیم که اگرچه شک لگیری و تولید عینی این جنبش ریشه در «بسیج منابع » دارد، محتوا و جه تگیری هنری این جنبش نقاشی )یعنی تداوم بخشی به سنت در کنار پرداختن به انگار ههای مدرن( تحت تأثیر عواملی همچون «افق اجتماعی « ،» بافت گفتمانی موجود » و «سرمایه فرهنگی » این نقاشان تعیین شده است. نتایج حاصل از پژوهش حاضر که به روش تحلیلی- تاریخی به انجام رسیده نشان م یدهد که هنرمندان مدرن عراق با استفاده از چهار منبعِ پیشااسلامی یا بی نالنهرینی، اسلامی، مدرن و فرهنگ عامه، نقاشی هایی را خلق کردند که در عین مدرن بودن، عراقی است و م یتوان آن را به درستی «هنر مدرن عراق » نامید. تأثیر این منابع را م یتوان در قالب فرم و محتوا یا به عبارت دیگر در زیبایی شناسی این آثار مشاهده کرد، که از آن میان م یتوان به کاربرد چش مهای درشت و اغراق آمیز سومری، خطوط دورگیری ضخیم رایج در نگارگری عباسی، رنگ های بومی و تعویذها، حروف و خوشنویسی اسلامی، هلال، گنبد و مضامینی چون واقعه کربلا اشاره کرد. م یتوان گفت هنرمند عراقی از فرم و محتوایی استفاده م یکند که پیوند هر چه بیشتر او را با «مکان »، که کشور عراق است به تصویر بکشد، چراکه مکان مهم ترین عنصر تامین و حفظ هویت است |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
Cultural Continuity in Modern Iraqi Painting between 1950- 1980 |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Abstract Since the early years of 1950, which represent the development period of modern Iraqi art, the “return to the roots” movement has been an impartible mainstream in Iraq. The first generation of modern artists like Jewad Salim and Shakir Hassan Al-Said considered “cultural continuity” and the link between “tradition and modernity” and “inspiration from heritage1” as the main essence of their artistic creation and bequeathed this approach to their next generation. Having analyzed and described a selection of artworks of modern Iraqi artists, this paper discusses the evolution of modern Iraqi art, and aims to determine cultural and artistic continuity in modern paintings of Iraq. It also seeks to answer the questions that investigate the socio-cultural factors that underlie the formation of art and establish a link between traditional and modern ideas and lead to continuity in tradition. Therefore, the research hypothesis is put to scrutiny on the basis of Robert wuthnow’s theory. According to Wuthnow, although configuration and the objective production of this movement is rooted in the “mobilization of resources”, the artistic content and approach of the painting movement (i.e. the continuation of the tradition along with addressing modern ideas) is influenced by factors such as “social Horizon”, “existing discursive context” and “cultural capital” of the painters. Research results that are derived from historical-analytical methods reveal that modern Iraqi artists used the four Islamic, pre-Islamic or Mesopotamian, modern source and folkloric sources to create paintings which were modern and Iraqi at the same time that could be definitely called “Modern Iraqi art”. The impact of these mentioned sources can be seen in form and content or generally in aesthetic values of these works which are obviously traceable in large exaggerated Sumerian eyes, dark and thick tracing lines in Abbasid painting, indigenous colors and amulet, letters, Islamic calligraphy, crescent, dome, and themes of the Karbala incident. It can be asserted that the Iraqi artist depicts the forms and contents that offer a strong link to “place”, which is “Iraq”, as the place is the most important element in maintaining and preserving identity. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
شکیبا شریفیان |
مهدی محمدزاده |
سیلویا نف | نف
استاد دانشکده زبان های خارجی بخش زبان های عربی در دانشگاه ژنو
مصطفی مهرایین |
هیئت علمی دانشگاه علوم تحقیقات
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://www.bagh-sj.com/article_45083_1a3c39d89a27a93af2b206703328e2f7.pdf |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/638/article-638-377559.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|