این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تاریخ و فرهنگ، جلد ۲۰۱۴، شماره ۰۲، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی بررسی روابط صفویه و شروان‌شاهان از آغاز سلطنت شاه تهماسب تا به قدرت رسیدن شاه عباس اول صفوی (۹۹۵-۹۳۰ ق)
چکیده فارسی مقاله روابط صفویه و شروان‌شاهان و وضعیت ایالت شروان در عصر صفوی، یکی از فصول مهم تاریخ صفویه را از بعد سیاسی – نظامی و در سطح داخلی و منطقه‌ای تشکیل می‌دهد. ظهور اسماعیل اول در عرصۀ زورآزمایی سیاسی و حملۀ او به شروان در سال 906 ق قدرت دولت محلی شروانشاهی را متزلزل کرد و رابطۀ مبتنی بر ستیزه و دشمنی دیرینه بین دو خاندان شروان-شاهی و صفوی در سال‌های پایانی حکومت شاه اسماعیل به حالت مسالمت‌جویانه و انقیاد شروان‌شاهان از صفویه تغییر یافت. در تحولات پدید ‌آمده در عرصۀ سیاسی با تشکیل دولت صفویه، شروان‌شاهان استقلال خود را از دست داده و خراج‌گزار صفویه شدند که این وضعیت در دهه‌های اولیۀ حکومت شاه ‌تهماسب اول نیز ادامه یافت. سرانجام بهرغم شورشهای مکرر مدعیان شروانی و ورود نیروهای عثمانی، تاتاری و داغستانی به کشمکشهای موجود، صفویان توانستند شروان را از وضعیت انقیاد- خراجگزاری به حاکمیت قطعی خود درآورده و به حیات سیاسی شروانشاهان پایان دهند. در این مقاله، روابط صفویان با شروان‌شاهان در محدودۀ زمانی سال‌های 930 تا 995 ق، از آغاز سلطنت شاه تهماسب اول تا به قدرت رسیدن شاه عباس اول صفوی، که از فراز و نشیب بسیار برخوردار بوده و عوامل مؤثر بر این روابط دوجانبه، موضع شروانیان در برابر حاکمیت صفویه و نقش نیروهای پیرامونی در منازعۀ صفویان با شروانیان، بررسی و تحلیل شده ‌است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی A Study of the Relationships between the Safavids and the Shirvānshāhs from the Beginning of Shāh Tahmāsb’s Monarchy until the Safavid Shāh ‘Abbās I Rising to Power (930/1523 – 995/1586)
چکیده انگلیسی مقاله The relationships between the Safavids and the Shirvānshāhs and the situation of the Shirvān province during the Safavid’s reign comprise one of the important chapters in Safavid history from the politico-military dimension and on the internal and regional level. The appearance of Shah Ismā‘īl I in the scene of political challenge and his attack on Shirvān in 906/1500, destabilized the power of the local Shirvānshāhī government and the age-old relationship based on enmity and violence between the two dynasties of Shirvānshāhī and Safavids turned into compromise and submission of the Shirvānshāhs to the Safavids. In the developments emerged in the political arena with the establishment of the Safavid state, the Shirvānshāhs lost their independence and turned into tribute payers to the Safavids, which continued until the early decades of the reign of Shāh Tahmāsb I. Finally, despite frequent revolts by the Shirvānī claimants and the involvement of the Ottoman, Tartar, and Daghestan forces in the existing clashes, the Safavids were able to transform Shirvān from the situation of submission and tribute paying into their own explicit sovereignty and managed to put an end to the political life of the Shirvānshāhāns. In this article, the relationship between the Safavids and the Shirvānshāhān during the years 930/1523 to 995/1586 from the beginning of the Monarchy of Shāh Tahmāsb I until the rising of the Safavid Shāh ‘Abbās I to power, which underwent many ups and downs, the factors influential in these bilateral relations, the position of the Shirvānīs versus the Safavid sovereignty, and the role of peripheral forces in the conflicts of the Safavids with the Shirvānīs, are studied and analyzed.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله جهانبخش ثواقب |


غلامرضا ذوالفقاری |


نشانی اینترنتی http://jhistory.um.ac.ir/index.php/culture/article/view/15874
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/679/article-679-372906.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده علمی پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات