این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله سالمندی ایران، جلد ۱۱، شماره ۱، صفحات ۱۵۲-۱۶۱
عنوان فارسی تأثیر یوگا و پیلاتس بر عملکرد حرکتی سالمندان
چکیده فارسی مقاله اهداف: سالمندی دوره‌ای است که با تغییرات فرسایشی تدریجی، پیشرونده و خودبه‌خودی، در بیشتر دستگاه‌ها و عملکردهای فیزیولوژیک بدن همراه است. از این تغییرات، می‌توان به تغییرات در دستگاه‌های درگیر در کنترل تعادل اشاره کرد که می‌تواند سالمندان را در معرض صدمات جدی ناشی از کاهش تعادل از جمله شکستگی‌های استخوانی قرار دهد و جامعه را متحمل هزینه‌های درمانی بالایی کند. ازاین‌رو، هدف از این تحقیق بررسی عملکرد حرکتی سالمندان به‌دنبال تمرینات یوگا و پیلاتس بود. مواد و روش‌ها: این تحقیق نیمه‌تجربی با استفاده از طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون گروه‌های تصادفی انجام شد که در آن مردان سالمند چاق بالای 60 سال (1/6±62/2 سال) به‌صورت تصادفی به 3 گروه تمرینات یوگا (21 نفر)، گروه پیلاتس (20 نفر) و کنترل (20 نفر) تقسیم شدند. تمرینات یوگا به‌مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته انجام می‌شد و شامل تمرینات آسانا، تمرینات پرانایاما و تمرینات مراقبه بود. جلسات تمرین پیلاتس به سه مرحله گرم‌کردن، تمرینات اصلی و بازگشت به حالت اولیه تقسیم و تمرینات در حالات مختلف خوابیده، نشسته و ایستاده اجرا می‌شد. حرکات از ساده شروع و به‌تدریج بر شدت آنها افزوده می‌شد. تمرینات پیلاتس نیز به‌مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته انجام می‌شد. در این پژوهش، آزمون‌های عملکرد حرکتی (آزمون قدرت عضلانی اندام تحتانی، تعادل ایستا، تعادل پویا و انعطاف بدنی) به‌کار گرفته شد و برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی مورداستفاده قرار گرفت. برای سنجش تعادل ایستا برحسب ثانیه و صدم ثانیه از آزمون استورک استفاده شد. در این آزمون سالمند روی کف پای برتر می‌ایستاد و کف پای دیگر خود را روی کناره داخلی زانوی پای اتکا به‌گونه‌ای قرار می‌داد که انگشتان کاملاً روبه‌پایین و دست‌ها در طرفین روی تاج خاصره قرار گیرد. با علامت آزمونگر آزمودنی پاشنه پای برتر را از روی زمین بلند و تاجایی‌که می‌توانست تعادل خود را حفظ می‌کرد. برای سنجش انعطاف‌پذیری از آزمون ولز استفاده شد. آزمودنی با پاهای کاملاً کشیده روی زمین می‌نشست و کف پاهایش را به جعبه انعطاف‌سنج می‌چسباند و با خم‌کردن بدن به جلو بدون خم‌کردن زانوها، با کمک نوک انگشتان هر دو دست اهرم روی جعبه را به طرف جلو حرکت می‌داد و تا جای ممکن به جلو خم می‌شد. برای اندازه‌گیری تعادل پویا، آزمون بالا و پایین‌رفتن از پله به‌کارگرفته شد. در این آزمون، آزمودنی‌ها هفت بار از یک صندلی با ارتفاع 20 سانتی‌متر بالا و پایین می‌روند. فرد با یک پا بالا می‌رود و به‌دنبال آن پای دیگر را به بالای صندلی می‌برد و درادامه، ابتدا پای اول و درنهایت، پای دیگر را پایین می‌آورد. هربار تکرار این حرکات یک مرتبه محسوب می‌شد و زمانی‌که آزمودنی هفت مرتبه این کار را انجام می‌داد، رکورد زمانی ثبت می‌شد. برای سنجش قدرت عضلانی پایین تنه و پاها، آزمون صندلی ایستاده مورداستفاده قرار گرفت. آزمودنی درحالی‌که لبه یک صندلی نشسته بود، طی 30 ثانیه می‌بایست تا حد توان خود می‌ایستاد و دوباره به وضعیت نشسته برمی‌گشت. میانگین تعداد دفعات انجام این حرکت در دو دوره زمانی 30 ثانیه‌ای به‌عنوان رکورد نهایی محسوب می‌شد. برای تحلیل داده‌ها، از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد پروتکل تمرینی پیلاتس و یوگا موجب افزایش وزن عضلات و کاهش درصد چربی در اندام تحتانی آزمودنی­‌ها می‌شود (0/05≥P) و بهبود معنی‌داری در نمرات آزمون تعادل ایستا، پویا، قدرت عضلانی اندام تحتانی و انعطاف بدنی به‌وجود می‌آورد (0/05≥P). این در حالی است که اختلاف معنی‌داری بین دو گروه تجربی در بهبود عوامل مذکور گزارش نشد (0/05≤P). نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش، به‌کارگیری تمرینات یوگا و پیلاتس تعادل ایستا و پویا، قدرت عضلانی اندام تحتانی و... بهبود می‌بخشد. ازآنجایی‌که بهبود متغیرهای عملکرد حرکتی مذکور تأثیر بسزایی در جلوگیری از افتادن سالمندان دارد؛ بنابراین، به‌کارگیری این تمرینات برای سالمندان توصیه می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Impact of Yoga and Pilates Exercises on Older Adults
چکیده انگلیسی مقاله Objectives: Old age is a period accompanied by automatic, gradual, and advancing corrosive changes in most organs and physiological systems of the body. One such important change is in the systems involved in balance control, which could expose older people to serious damages, such as bone fractures that are associated with high medical costs, due to poor balance. Therefore, the main purpose of this study was to investigate the effect of yoga and Pilates exercises on motor performance of the elderly people. Methods & Materials: This study was conducted using a quasi-experimental design. A total of 60 obese subjects (mean [SD] age: 62.2 [1.6] years) were randomly assigned into 3 groups of yoga (n=20), Pilates (n=20), and control (n=20). Yoga practices, which comprised Asana training, Pranaya training, and meditation, were done 3 times a week, for 8 weeks. The Pilates course had 3 sections of warming up, major practices, and cooling down. These practices were done in positions of lying down, sitting, and standing. The movements started from simple activities and gradually got more complicated. Motor performance tests of static and dynamic balance, flexibility, and lower extremity strength were administered. The Stork test was used to evaluate standing balance in terms of seconds and milliseconds. In this test, the old person stands on the dominant foot and put the other foot on the medial part of bearing knee in such a way that the toes point downward and the hands rest on the iliac crests. Then, with the sign of the examiner, the subject lifts his or her dominant heel and try to keep the balance as much as possible. The flexibility was evaluated with Welz test. The subject sits on the ground with legs straight and attaches his or her feet to the flexometer box, then leans forward without bending knees, move the box levers to the front and leans forward as much as possible. The test of climbing stairs up and down was used to measure dynamic stability. In this test, the subjects climb up and down 7 times from a 20-cm height or chair. The subject climbs with one leg and then lifts another leg. Next, he or she brings down the first leg and then another leg. Each climbing is considered one time. When the subject did this activity 7 times, the time is recorded. The standing chair test is used to evaluate the muscle strength of lower extremity and legs. While sitting on the edge of the chair, the subject should stand with the best of his or her power in 30 seconds and then returns to sitting position. The mean of number of activities during two 30-second cycle is regarded as the final record. To analyze the data, we used 1-way ANOVA test and post hoc Tukey test. Results: The results indicated that both Pilates and yoga exercises significantly improved the scores of static balance, dynamic balance, power of lower extremity muscles, and flexibility (P< 0.05) while no significant difference was found between 2 experimental groups with regard to improvement in movement performance. Conclusion: According to our research findings, yoga and Pilate's exercises can improve static and dynamic balance and lower extremities strength. Since the improvement in the variables of movement performance has a significant effect on preventing falling of older people, we recommend that these exercises should be followed by the older people.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله خدیجه ایران دوست | khadije irandoust
department of physical education, faculty of social sciences, imam khomeini international university, qazvin, iran.
قزوین، دانشگاه بین المللی امام خمینی ره ، دانشکده علوم اجتماعی، گروه تربیت بدنی.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بین المللی امام خمینی (Imam khomeini international university)

مرتضی طاهری | morteza taheri
department of physical education, faculty of social sciences, imam khomeini international university, qazvin, iran.
گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی ره ، قزوین، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بین المللی امام خمینی (Imam khomeini international university)

نشانی اینترنتی http://salmandj.uswr.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1093-2&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 1
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات