این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تحقیقات آب و خاک ایران، جلد ۵۶، شماره ۶، صفحات ۱۵۱۹-۱۵۳۸
عنوان فارسی ارزیابی پتانسیل کیتوزان و نانو کیتوزان بر بهبود رشد و عملکرد گیاه همیشه بهار (Calendula Officinalis L.) در شرایط تنش شوری
چکیده فارسی مقاله شوری یکی از مهمترین تنش‌هایی است که عملکرد اکثر گیاهان را در سراسر جهان کاهش می‌دهد. گیاهان از مکانیزم‌های مختلفی در پاسخ به تنش‌های زیست محیطی استفاده می‌کنند. کیتوزان یک بیوپلیمر طبیعی که به‌عنوان یک محرک زیستی و ترکیب غیر سمی و سازگار با محیط زیست، تحریک‌کننده می‌باشد که به‌طور گسترده‌ای در پاسخ به تنش‌های زیستی و غیر‌زیستی مؤثر است. به‌منظور بررسی اثر کیتوزان و نانو کیتوزان بر خصوصیات مورفوفیزولوژیکی گیاه همیشه بهار تحت تنش شوری، آزمایشی در شرایط گلخانه انجام شد. تیمارها شامل چهار سطح شوری (0، 50، 100 و 150 میلی‌مولار از منبع کلرید سدیم) و پنج سطح تعدیل‌کننده (0، 25/0، 5/0 گرم در لیتر کیتوزان و 25/0 و 5/0 گرم در لیتر نانو کیتوزان) به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین وزن تر و خشک کل بوته و وزن تر ‌و خشک گل، تعداد گل، تعداد برگ و ارتفاع گیاه در تیمار محلول‌پاشی 5/0 گرم در لیتر نانو کیتوزان تحت شرایط بدون تنش مشاهده شد. کمترین میزان این صفات در تیمار تنش 150 میلی‌مولار نمک کلرید سدیم و عدم کاربرد تعدیل‎کننده وجود داشت. اعمال تنش 150 میلی‌مولار نمک کلرید سدیم، محتوی نسبی آب برگ را در مقایسه با تیمار شاهد به میزان 6/12 درصد کاهش داد. محلول‌پاشی تعدیل‎کننده‎ها سبب افزایش معنی‌دار محتوی نسبی آب برگ نسبت به تیمار شاهد شد. تنش شوری، نشت یونی را افزایش داد. ولی محلول‌پاشی تعدیل‌کننده‌ها موجب کاهش نشت یونی شد. همچنین، بیشترین میزان رنگیزه‌های فتوسنتزی در تیمار محلول‌پاشی 5/0 گرم در لیتر نانو کیتوزان تحت شرایط بدون تنش و کمترین میزان این صفات در تیمار شاهد مشاهده شد. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بیشترین مقدار پرولین مربوط به تیمار 150 میلی‌مولار نمک و محلول‌پاشی 5/0 گرم در لیتر نانو کیتوزان به میزان 44/3 میکرومول بر گرم وزن تر بود. کمترین غلظت پرولین در تیمار شاهد به میزان 64/1 میکرومول بر گرم وزن تر مشاهده شد. با توجه به نتایج بدست آمده به نظر می‎رسد محلول‌پاشی نانو کیتوزان می‌تواند به‌عنوان تعدیل‎کننده مناسب برای افزایش عملکرد گیاه همیشه‌بهار در شرایط تنش شوری معرفی شود. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پرولین،تنش شوری،کیتوزان،نشت یونی،محتوی نسبی آب برگ،
عنوان انگلیسی Evaluation of the potential of chitosan and nanochitosan on improving the growth and yield of marigold (Calendula officinalis L.) under salt stress conditions
چکیده انگلیسی مقاله Salinity is one of the most significant stresses that reduce the performance of most plants worldwide. Plants utilize various mechanisms in response to environmental stresses. Chitosan, a natural biopolymer, acts as a biostimulant and a non-toxic, environmentally friendly compound, widely effective in response to biotic and abiotic stresses. To investigate the effect of chitosan and nano-chitosan on the morphophysiological characteristics of Calendula officinalis L. under salinity stress, a greenhouse experiment was conducted. Treatments included four salinity levels (0, 50, 100, and 150 mM from sodium chloride source) and five modifier levels (0, 0.25, 0.5 g/L chitosan and 0.25 and 0.5 g/L nano-chitosan) in a factorial arrangement based on a completely randomized design with three replications. The results showed that the highest fresh and dry weight of the whole plant and flower, number of flowers, number of leaves, and plant height were observed in the 0.5 g/L nano-chitosan foliar application treatment under non-stress conditions. The lowest levels of these traits were observed in the 150 mM sodium chloride stress treatment without modifier application. application of 150 mM sodium chloride stress reduced the relative water content of leaves by 12.6% compared to the control. Foliar application of modifiers significantly increased the relative water content of leaves compared to the control. Salinity stress increased ion leakage, but foliar application of modifiers reduced ion leakage. Also, the highest amount of photosynthetic pigments was observed in the 0.5 g/L nano-chitosan foliar application treatment under non-stress conditions, and the lowest amount of these traits was observed in the control. The results of mean comparison showed that the highest proline content was related to the 150 mM salt and 0.5 g/L nano-chitosan foliar application treatment at 3.44 µmol/g fresh weight. The lowest proline concentration was observed in the control treatment at 1.64 µmol/g fresh weight. According to the obtained results, it seems that foliar application of nano-chitosan can be introduced as a suitable modifier to increase the performance of Calendula officinalis L. under salinity stress conditions.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله پرولین,تنش شوری,کیتوزان,نشت یونی,محتوی نسبی آب برگ
نویسندگان مقاله زهره بوالحسنی |
گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

محمد فیضیان |
گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

نشانی اینترنتی https://ijswr.ut.ac.ir/article_103835_87408b494b60f727158ea8bea383893a.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات