این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تحقیقات مالی اسلامی، جلد ۲۰، شماره ۴۴، صفحات ۴۵-۷۱
عنوان فارسی بازپژوهی امکان و روایی انتشار اکاذیب از دیدگاه فقه امامیه
چکیده فارسی مقاله   امروزه انتشار اکاذیب در رسانه‌‌‌ به‌عنوان نهاد اصلی نمایشگر مواضع دینی حکومت اسلامی از حالت سادۀ گذشته، فراتر رفته و صرفاً با مراجعه به آنچه در کتب فقهی در زمینه کذب و دروغ‌گویی و یا حتی مفاهیم ضاله مطرح گردیده که ناظر به فضای ارتباطات فردی و شخصی است، نمی‌‌‌توان به تبیین حکم شرعی و تحلیل فقهی همه‌جانبه این مسئله به‌خصوص در فضای رسانه‌‌‌های گروهی، نائل شد. مقالۀ حاضر در پاسخ به چالش‌‌‌هایی که در باب ترویج اکاذیب به‌عنوان یکی از مصادیق مضلّات محرّمه در حوزه رسانه وجود دارد، در پی اثبات فرضیاتی است که عبارت‌اند از: الف. نشر اکاذیب از طریق رسانه‌‌‌های خبری و در سطح عمومی فقط در صورت ضرورت و اضطرار رواست و برای ایجاد اصلاح بین گروه‌‌‌ها و احزاب و... یا مصالح مسلمین یا فریفتن دشمن در فرض تشویش اذهان شهروندان حکومت اسلامی روا نیست. ب. تمامی تولیدات رسانه‌‌‌ -چه در قالب خبر چه در غیرقالب خبر- می‌‌‌توانند ظرف نشر اکاذیب باشند. ج. انتشار اخبار مشکوک در برخی موارد رواست. د. در برخی موارد مبالغه و بزرگ‌نمایی رسانه‌‌‌ها نشر اکاذیب به حساب نمی‌آید.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کذب،رسانه،حکم شرعی،نشر،اخبار مشکوک،بزرگ‌نمایی،
عنوان انگلیسی A Reconsideration of the Possibility and Permissibility of Propagating Lies according to Imamiah Jurisprudence
چکیده انگلیسی مقاله Today, the act of propagating lies in the media as the major institution of displaying the Islamic Government positions has surpassed its previous simple character. Therefore, by a mere reference to jurisprudential texts that deal with issues concerning personal interactions by discussing the above problem and even heretical concepts, we cannot reach a definition of the pertinent religious rules and a comprehensive jurisprudential analysis especially in the field of the media. This article intends to respond to challenging areas in regard to propagating lies as one manifestation of forbidden acts in the field of media and tries to prove some hypotheses: 1- Propagating lies through news media and in public domain is permitted exclusively in compelling circumstances and is not permitted for solving groups' and parties' relations, or for Muslims' interests, or deceiving the enemies provided it confuses the public mind. 2- All media production whether news or non-news could be bearers of lies. 3- Spreading dubious news is permitted in some cases. 4- Some exaggerations in media should not be confused with propagating lies.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله کذب,رسانه,حکم شرعی,نشر,اخبار مشکوک,بزرگ‌نمایی
نویسندگان مقاله احسان علی‌اکبری بابوکانی |
دانشجوی دکترای فقه و حقوق اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد

محمدحسن حائری یزدی |
استاد تمام گروه فقه و حقوق اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد

محمدتقی فخلعی |
استاد تمام گروه فقه و حقوق اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد

نشانی اینترنتی https://rc.isu.ac.ir/article_1551_235476598c2980ec20bb7a1a67ac6554.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات