اختلالات طیف اوتیسم (ASDs)* نشان دهنده گروهی از اختلالات رشدی عصبی از جمله اختلال اوتیسم، سندرم آسپرگر، اختلال از هم گسیخته دوران کودکی و اختلال رشدی فراگیر می باشد که به طور دیگری مشخص نشده است (1). تعداد کودکان مبتلا به *ASD در ایران نیز در سال های اخیر افزایش یافته است و از هر 10000 نفر ایرانی 6.26 تا 10 نفر به آن مبتلا هستند (2) . مطالعات از سال 1966 تا سیزده سال پیش نشان دهنده بروز جهانی *ASD بین 0.6 تا 0.7 درصد می باشد (4,3) . که در طول دهه گذشته ، شیوع جهانی گزارش شده بطور قابل توجهی افزایش یافته است (5,4) . براساس مقالات ضایعات شایع دهانی در این بیماران شامل پوسیدگی های دندانی هتروژن ، بیماری های پریودنتال ، و شیوع بالای تروماهای دندانی و آسیب های دهانی که خود ایجاد می کنند ، مشاهده شده است (6) . همچنین احتمال شیوع براکسیسم در افراد مبتلا به *ASD در مقایسه با گروه کنترل نیز بیشتر بود (7). در بررسی ویژگی های مال اکلوژنی در بیماران مبتلا به *ASD در مقایسه با افراد فاقد این بیماری نیز ، شیوع اکلوژن کلاس 2و3 انگل ، اپن بایت قدامی و همچنین افزایش اورجت ماگزیلا نیز بیشتر بوده است. (8).