این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
علوم زمین، جلد ۱۱، شماره ۴۱-۴۲، صفحات ۲-۱۹
عنوان فارسی تنوع سنگ‌شناختی توده گرانیتوئیدی شاه کوه (جنوب بیرجند) و تعیین سن رادیومتری آن به روش پتاسیم – آرگون (K-Ar)
چکیده فارسی مقاله بخش اصلی توده گرانیتوئیدی شاه کوه (جنوب بیرجند) از دو واحد مونزوگرانیت - گرانودیوریت و سینوگرانیتی تشکیل شده است که آنکلاوهای بزرگ میکروگرانیتی را در بر می‌گیرند. گرانیتهای گرایزنی به طور محدود در بخش خاوری توده رخنمون داشته و تعداد کمی از دایکهای داسیتی، آندزیتی و آپلیتی و همچنین رگه‌های کوارتز - تورمالین کانه‌دار نسبتا فراوانی این توده گرانیتی را قطع کرده‌اند.      وجود کانیهای منیتیت، آلانیت ماگمایی، آمفیبول و عدم وجود مسکویت، سیلیکاتهای آلومین و رگه‌های پگماتیتی، نشان‌دهنده تشابه کانی‌شناسی و سنگ‌شناسی این توده نفوذی با گرانیتهای نوع I می‌باشد. تفاوت اصلی واحد مونزوگرانیت - گرانودیوریتی با واحد سینوگرانیتی در عدم وجود آمفیبول مقدار Mg X کمتر بیوتیتها و آنورتیت کمتر پلاژیو کلازها در سینو گرانیتها می‌باشد.     تغییر شکلهای تحمیل شده بر روی این توده گرانیتی به چهار گروه ریز ساختهای ماگمایی، نیمه ماگمایی، غیر ماگمایی دمای بالا (که در حالت جامد ایجاد شده‌اند) و دمای پائین (میلونیتی) قابل تقسیم می باشند.      فرآیندهای آلتراسیون در بخشهای مختلف این توده نفوذی به طور متفاوت عمل نموده و شامل پنج مرحله: تشکیل مگاکریست‌های - K فلدسپار، آلتراسیون بیوتیت به مسکویت (یا K - فلدسپار) + روتیل + سولفیدها، تشکیل بیوتیت سبز رنگ پریده از بیوتیت قهوه‌ای، کلریتیزاسیون بیوتیت، تخریب کامل فلدسپارها و بیوتیت (مرحله گرایزنی شدن) می‌باشد.       تعیین سن رادیومتری بر روی بیوتیت‌های جدا شده از 13 نمونه از سنگهای اصلی منطقه مورد مطالعه به روش پتاسیم – آرگون
 (K-Ar)  نشان می‌دهد که گرانیت شاهکوه با سن متوسط 3.1 ± 165میلیون سال به باژوسین (ژوراسیک میانی) تعلق دارد. در میان نمونه‌های تعیین سن شده قدیمترین سنگها با میانگین سنی 3.17 ± 168.3 میلون سال متعلق به بیوتیت میکروگرانیتها می‌باشند مونزوگرانیت - گرانودیوریتها و سینوگرانیتها نیز به ترتیب با میانگین سنی 3.1 ± 165.2و 2.5 ± 161.6 میلیون سال واحدهای جوانتر این توده را تشکیل می‌دهند به هر حال مجموعه سنگهای گرانیتی مورد مطالعه از لحاظ زمانی در یک محدوده بسیار باریک قرار می‌گیرند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله گرانیتوئید،تنوع سنگ شناختی،سن رادیومتری،پتاسیم - آرگون،شاهکوه،جنوب بیرجند،ایران،
عنوان انگلیسی Petrologic diversity and K-Ar datings of Shah Kuh pluton (South of Birjand)
چکیده انگلیسی مقاله Shah-Kuh granitic massif (South of Birjand) is mainly composed of monzogranite- granodiorite and syenogranite units which enclose large microgranitic bodies. Small outcrops of greisenized granites, occurred in the eastern part. The massif is cut by dacitic, andesitic, and aplitic dykes and mineralized quartz- tourmaline veins.     The Presence of magnetite, magmatic allanite, amphibole and the lack of muscovite, aluminosilicates and pegmatitic veins attests to the I-type affiliation of these rocks. The monzogranite- granodiorite unit is distinct from syenogranites by the lack of amphibole, lower X mg of biotites and lower An% of plagioclase in the later.      Based on thin section studies, four types of microstructures including magmatic, sub magmatic, high temperature subsolidus and low temperature subsolidus (mylonitic) are recognized. Hydrothermal alteration effects on the pluton can be summarized as: 1-Formation of K-feldspar megacrysts; 2- Alteration of biotite to muscovite (or K-feldspar) + rutile + sulfides; 3- Formation of pale green biotite from magmatic biotite; 4 - Chloritization of biotite; and 5- Complete destruction of biotite and feldspar during greisenization.      K-Ar dating was performed 13 biotite separates from main rock types. This gives an age of 165 ± 3.1 Ma (middle Jurassic) for the Shah- Kuh granite. With an average age of 168.3 ± 3.17 Ma, the microgranites represent the oldest unit among the dated samples. Monzogranite - grandiorite and syenogranite unites, which have been dated 165.2 ± 3.1 (Ma) and 161.6 + 2.5 (Ma), respectively, are somewhat younger unites. It can be concluded that all of the granitic rock types in the suite, formed in a very short period of time.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله گرانیتوئید,تنوع سنگ شناختی,سن رادیومتری,پتاسیم - آرگون,شاهکوه,جنوب بیرجند,ایران
نویسندگان مقاله داریوش اسماعیلی |
گروه زمین‌شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

محمدولی ولی‌زاده |
گروه زمین‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران

جمشید حسن‌زاده |
گروه زمین‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران

اروه بلون |
دانشگاه برتانی غربی، برست، فرانسه

نشانی اینترنتی http://www.gsjournal.ir/article_225207_09d43a3b424853ecefa848da3f0156bb.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات