پژوهشنامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی، جلد ۲۰، شماره ۳۹، صفحات ۱۵-۳۵
عنوان فارسی اثر روش‌های مختلف بازتوانی ورزشی بر ترکیب بدن، مواد معدنی استخوان، شاخص‌های متابولیکی و نیم‌رخ لیپیدی بیماران دیابتی مبتلا به پوکی استخوان
چکیده فارسی مقاله اهداف: این مطالعه با هدف بررسی روش­های مختلف بازتوانی ورزشی، تمرین چند جزئی (MCEx) و درمان میدان الکترومغناطیسی پالسی کل بدن (PEMF) بر ترکیب بدن، تراکم مواد معدنی استخوان، عوامل متابولیکی و  نیم­رخ لیپیدی به منظور ارائه داده­های بالینی بیشتر جهت بهبود و درمان بیماران دیابتی مبتلا به پوکی استخوان طراحی شد.
روش مطالعه: در این مطالعه، تعداد 56 نفر زن و مرد بیماران دیابتی نوع 2 مبتلا به پوکی استخوان با میانگین و انحراف معیار سن: 67/3±18/68 سال؛ وزن:65/7±13/78 کیلوگرم و شاخص توده بدن: 76/1±40/28 کیلوگرم/مجذور قد به صورت تصادفی در یکی از سه گروه: تمرین چند جزئی+درمان میدان الکترومغناطیسی پالسی کل بدن (PEMF+MCEx، 18 نفر) تمرین چند جزئی+ شبه درمان میدان الکترومغناطیسی پالسی کل بدن (PPEMF+MCEx، 17 نفر) و درمان میدان الکترومغناطیسی پالسی کل بدن به تنهایی (PEMF، 21 نفر) قرار گرفتند. پروتکل بازتوانی ورزشی شامل درمان میدان الکترومغناطیسی پالسی کل بدن و تمرین چند جزئی (شامل؛ تمرینات هوازی، مقاومتی، انعطاف پذیری، استفاده از وزن بدن تمرین و متعاقب آن تمرین ویبریشن کل بدن)؛ 3 جلسه ی 60 دقیقه ای در هفته برای مدت 12 هفته انجام شد. متغیرهای وزن، شاخص توده بدن، تراکم مواد معدنی استخوان، اوج اکسیژن مصرفی، و سطوح سرمی کلسترول تام، تری­گلیسرید، لیپوپروتئین کم چگال و لیپوپروتئین پر چگال، قند خون ناشتا، انسولین، مقاومت انسولین و هموگلوبین گلیکولیزه شده قبل و بعد از دوره مطالعه اندازه­گیری شد. داده­ها با استفاده از آزمون t  وابسته و تحلیل کوواریانس در سطح کمتر از 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته­ها: پس از 12 هفته مداخله، تفاوت معناداری در ترکیب بدن، تراکم مواد معدنی استخوان، سطوح سرمی نیمرخ چربی (تری­گلیسرید، لیپوپروتئین کم چگال، لیپوپروتئین پر چگال)، عوامل متابولیک (قند خون، انسولین، مقاومت انسولین و هموگلوبین گلیکولیزه شده) بین گروه ها وجود داشت (05/0p<). با این حال، آزمون تعقیبی LSD کاهش معناداری در وزن، شاخص توده بدن، درصد چربی، سطوح سرمی تری­گلیسرید، لیپوپروتئین کم چگال)، قند خون، انسولین، مقاومت انسولین و هموگلوبین گلیکولیزه شده و افزایش معناداری در تراکم مواد معدنی استخوان، لیپوپروتئین پر چگال و اوج اکسیژن مصرفی در گروه­های بازتوانی ورزشی PEMF+MCEx و PEMF+MCEx در مقایسه با گروه PEMF به تنهایی پس از 12 هفته را نشان داد.
نتیجه گیری: یافته­ها نشان داد، روش بازتوانی PEMF در ترکیب با پروتکل تمرین چند جزئی یک روش مؤثر و ایمن برای بهبود ترکیب بدن، تراکم مواد معدنی استخوان، عوامل قلبی متابولیکی در جمعیت دیابتی نوع 2 مبتلا به پوکی استخوان است. بنابراین، پیشنهاد می­گردد کلینیک­های بازتوانی ورزشی از روش­های درمان بازتوانی ورزشی برای بهبود بیماران دیابتی نوع 2 مبتلا به پوکی استخوان استفاده نمایند. مطالعات بیشتر با پیگیری طولانی مدت برای تأیید این یافته­ها باید مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تراکم مواد معدنی استخوان، میدان الکترومغناطیسی پالسی، تمرین چند جرئی، دیابت نوع 2، پوکی استخوان،
عنوان انگلیسی The Effect of Different Exercise Rehabilitation Modalities on Body Composition, Bone Mineral Density, Metabolic Indices, and Lipid Profile of Patients with Type 2 Diabetes and Osteoporosis
چکیده انگلیسی مقاله Objectives: This study was designed to investigate the effects of different methods of exercise rehabilitation, multicomponent exercise (MCEx) and whole-body pulsed electromagnetic field (PEMF), on body composition, bone mineral density, metabolic factors and lipid profile in order to provide more clinical data for the improvement and treatment of diabetic patients with osteoporosis.
Methods: In this study, 56 male and female type 2 diabetic patients with osteoporosis were randomly assigned to one of three groups: multicomponent exercise+whole body pulsed electromagnetic field therapy (PEMF+MCEx), multicomponent exercise+whole body pulsed electromagnetic field pseudo-therapy (PPEMF+MCEx), and whole body pulsed electromagnetic field therapy alone (PEMF). The variables of bone mineral density, peak oxygen consumption, and serum levels of total cholesterol, triglycerides, low and high-density lipoprotein, fasting blood sugar, insulin, insulin resistance, and glycated hemoglobin were measured before and after the study period. Data were analyzed using paired t-test and analysis of covariance at a level of less than 0.05
Results: After 12 weeks of intervention, a significant decrease in weight, body mass index, fat percentage, serum triglyceride levels, low-density lipoprotein), blood sugar, insulin, insulin resistance and glycosylated hemoglobin and a significant increase in bone mineral density, high-density lipoprotein and peak oxygen consumption in the PEMF+MCEx and PEMF+MCEx exercise rehabilitation groups compared to the PEMF alone group.
Conclusion: The findings showed that the PEMF rehabilitation method in combination with a multicomponent exercise protocol is an effective and safe method for improving body composition, bone mineral density, cardiometabolic factors in the type 2 diabetic population with osteoporosis. Therefore, it is recommended that sports rehabilitation clinics use exercise rehabilitation treatment methods to improve type 2 diabetic patients with osteoporosis. Further studies with long-term follow-up should be considered to confirm these findings.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله تراکم مواد معدنی استخوان, میدان الکترومغناطیسی پالسی, تمرین چند جرئی, دیابت نوع 2, پوکی استخوان
نویسندگان مقاله محسن تیموری |
دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران.

خسرو جلالی دهکردی |
دانشیار گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران.

مهدی کارگرفرد |
استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

فرزانه تقیان |
استاد گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران.

نشانی اینترنتی https://asp.journals.umz.ac.ir/article_5291_81e48cfd4f84e871928c4bc759b40d66.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات