این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نامه هنرهای نمایشی و موسیقی، جلد ۱۶، شماره ۴۱، صفحات ۵۱-۶۸
عنوان فارسی اعتبارسنجی بینش آموزشی کتاب‌های هارمُنی تُنال ترجمه‌شده در ایران از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۹۰ بر اساس نظرات اِوِلین آندِریانی
چکیده فارسی مقاله در پژوهش حاضر به بررسی و اعتبارسنجی بینش آموزشی نویسندگان کتاب‌های هارمُنی تُنال ترجمه‌شده به زبان فارسی در بازه‌ی سال‌های 1355 تا 1390 بر اساس نظرات اولین آندریانی پرداخته شده است. در این کتاب‌ها به دستاوردهای آهنگ‌سازان در ارتباط با هارمُنی، پیش از قرن هفدهم و پس از قرن نوزدهم میلادی پرداخته نشده است و دلیلی نیز توسط نگارندگان برای تأکید بر دوره‌ی خاصی (از اواخر دوره‌ی بارُک تا اواسط دوره‌ی رُمانتیک) از تاریخ موسیقی ارایه نشده است. علاوه بر این پس از گذشت حدود نیم‌قرن از چاپ اولین رساله‌ی هارمُنی ترجمه‌شده به زبان فارسی (آموزش هماهنگی هارمُنی نوشته‌ی ریشارد شْتُر ترجمه‌ی زنده‌یاد یوسف یوسف‌زاده، 1350)، کماکان کمبودهایی در ارتباط با نسبت محتویات مطالب آموزشی هارمُنی تُنال برای هارمُنیزه کردن مِلُدی‌های موسیقی ایرانی با توجه به ساختار مدال آن‌ها وجود دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی و اعتبارسنجی دیدگاه‌های نگارندگان این کتاب‌ها و این‌که آیا در حال حاضر در مراکز آموزشی معتبر انگلیسی‌زبان موسیقی (پنج دانشگاه برتر دنیا مندرج در سایت Top Universities از سال 2015 تا 2023 در رشته‌ی موسیقی) مورداستفاده هستند یا خیر، انجام شده است. نتایج نشان داد که بازنگری در محتوای آموزشی کتاب‌های هارمُنی و ایجاد منابعی که بتوانند تحولات موسیقی مدرن و پست‌مدرن را نیز پوشش دهند و دانشجویان موسیقی را با روش‌های جدید تحلیلی و شیوه‌های گوناگون چندصدایی‌نویسی آشنا کنند، ضرورت دارد. از سوی دیگر، اختصاص دادن بخش‌هایی از این منابع به شیوه‌های هارمُنیزه‌کردن با ویژگی‌های موسیقی ایرانی می‌تواند به بهبود کیفیت آموزش هارمُنی کمک کند. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و با تکیه بر مطالعات کتابخانه‌ای انجام شده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله هارمُنی تُنال،موسیقی ایرانی،آموزش موسیقی،تحولات موسیقایی،اعتبارسنجی کتاب‌های هارمُنی،
عنوان انگلیسی Validating the educational insight of Tonal Harmony books translated in Iran from 1355 to 1390 based on Eveline Andreani's point of view
چکیده انگلیسی مقاله This study investigates and validates the educational perspectives of authors of Persian-translated tonal harmony textbooks published between 1355 and 1390 SH (1976–2011 CE), based on the theoretical framework proposed by Éveline Andréani. These textbooks, which have played a central role in the pedagogy of Western music theory in Iranian music institutions, limit their focus to harmonic practices spanning from the late baroque to the mid-romantic period. They omit discussion of composers’ harmonic contributions before the seventeenth century and following the nineteenth century, and offer no justification for this selective historical emphasis. As such, a significant portion of the historical development of harmony—namely, early polyphonic traditions and modern/postmodern harmonic languages—remains unaddressed. Furthermore, nearly half a century after the first Persian translation of a harmony treatise—Praktischer leitfaden der harmonielehre by Richard Stöhr, translated by the late Yusef Yusezadeh in 1350 SH (1971 CE)—persistent shortcomings remain in aligning tonal harmony pedagogy with the modal structures of Iranian music. The available resources often fail to provide meaningful strategies for harmonizing Iranian melodic materials, especially given the complex modal systems that underpin traditional Iranian musical forms. This research aims to assess the theoretical coherence and contemporary relevance of these textbooks. Specifically, it examines whether the aforementioned works are still used in leading English-speaking academic institutions, namely the top five universities in the field of music according to the Top Universities global rankings from 2015 to 2023. The methodology is descriptive-analytical, relying on extensive library-based research and content analysis. The findings highlight the necessity of revising and expanding tonal harmony resources to reflect the developments of modern and postmodern music, introducing students to contemporary analytical methods and diverse approaches to polyphonic writing. Additionally, dedicating specific sections of these resources to harmonization techniques suitable for Iranian music would significantly enhance the quality and cultural relevance of harmony education in Iran. By offering a critical evaluation of existing translations and their pedagogical impact, this study calls for a more inclusive and historically comprehensive approach to harmony instruction—one that bridges Western theoretical frameworks with indigenous modal practices and meets the evolving needs of music students in both local and global contexts.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله هارمُنی تُنال,موسیقی ایرانی,آموزش موسیقی,تحولات موسیقایی,اعتبارسنجی کتاب‌های هارمُنی
نویسندگان مقاله حمیدرضا دیبازر |
عضو هیئت علمی دانشکده‌ی موسیقی دانشگاه هنر

علی مهدوی سرشت |
گروه آموزشی آهنگسازی دانشکده‌ی موسیقی دانشگاه هنر تهران تهران ایران

نشانی اینترنتی https://dam.journal.art.ac.ir/article_1411_f76ba34083d2be5f14488896b38915c7.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات