هدف از این پژوهش، بررسی جایگاه گفت­‌وشنود میان- فرهنگی در اندیشه­‌های انتقادی پائولو فریره و ارائه دلالتهای تربیتی آن برای بهبود و توسعۀ نظام آموزشی کشور است. روش به­‌کار رفته در این پژوهش روش تحلیلی - استنتاجی است و برای گردآوری داده‌های پیرامون مقولۀ گفت­‌وشنود میان- فرهنگی از همه نظرات و اندیشه‌­های فریره استفاده شده است. تحلیل و بررسیهایی که از مبانی فلسفی (انسان­‌شناختی، معرفت­‌شناختی و ارزش‌­شناختی) فریره درباره جایگاه گفت‌­وشنود میان- فرهنگی به دست آمده حاکی از آن است که دلالتهای تربیتی فریره بر گفت­‌وشنود یا دیالوگ تأکید دارند. با تأکید بر مبانی انسان­‌شناختی در این پژوهش، اصول تربیتی اعم از خودآگاهی انتقادی، دیگری، آزادی اندیشه، تعامل متواضعانه و درک متقابل فرهنگی استنتاج شده است. فریره با در نظر گرفتن گفت­‌وشنود میان- فرهنگی به مثابۀ عامل شکست سکوت فرهنگهای حاشیه‌­ای و ستمدیده در اهداف آموزشی، تأکید کرده روی تربیت انسانی فعال و شهروندی آزاد و آینده­‌نگر که مایل به تغییر وضعیت موجود خویش از راه گفت‌­وشنود با دیگر فرهنگهاست. وی با پیشنهاد بهره‌­گیری از روش تدریس بحث و گفت­‌وشنود میان­ فرهنگهای متفاوت و نیز توصیه به برقراری روابط افقی و ارتباط متقابل مربی با متربیان، محتوا و برنامه درسی را عامل مهم بهبود و پاسخگوی روابط میان- فرهنگی می‌­داند که  حل مسئله و گفت­‌وشنود در آن نقشی مهم دارند.