مطالعه‌ی حاضر با هدف بررسی میزان آلودگی فلزات سنگین سرب، نیکل، روی، آهن و کادمیوم در بافت عضله‌ی ماهی سنگسر مخطط Pomadasys stridens (Forsskål, 1775) انجام شد. به منظور  ثبت داده‌های زیست سنجی  و تعیین غلظت فلزات سنگین در بافت عضله آن‌ها، تعداد 60 قطعه ماهی از بازار ساحلی ماهی فروشان بندر لنگه و بندر تیاب در تابستان سال 1400جمع‌آوری شدند. و پس از زیست سنجی، بافت عضله‌ای نمونه‌ها جداسازی شدند و در آون قرار گرفتند تا خشک شوند و پس از هضم شیمیایی به منظور آنالیز غلظت فلزات سنگین  شامل کادمیوم (Cd)، روی (Zn)، جیوه (Hg)، مس (Cu)، سرب (Pb) و نیکل (Ni) از روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی با کوره گرافیتی در ماهیچه‌ی نمونه‌های P. stridens بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان دادند که از نظر زیست سنجی، اختلاف معنی داری بین نمونه‌های بندر لنگه و بندر تیاب از نظر کمیت‌ طول کل و وزن کل ماهی شاهده شد به طوری که طول کل در نمونه‌های بندر تیاب بیشتر بود درحالی که وزن کل ماهی در نمونه‌های بندر لنگه بیشتر بودند. همچنین اختلاف معنی داری  بین ایستگاه ها از نظر میزان غلظت سرب و روی در بافت ماهی های مورد بررسی وجود داشت و غلظت همه‌ی فلزات به جز سرب در نمونه‌های بندر تیاب بیشتر بود. مقایسه‌ی میزان آلودگی نمونه‌های با مقادیر استاندارد و مطالعات مشابه نشان داد که خطر مصرف ماهی P. stridens جزئی بوده است. علاوه بر این مشخص شد که همبستگی معنی داری بین اندازه و وزن ماهی‌ها با میزان تجمع فلزات سنگین وجود نداشت.