روستا و توسعه، جلد ۲۷، شماره ۴، صفحات ۰-۰

عنوان فارسی تعیین‌‌کننده‌‌های انتشار دی‌‌اکسیدکربن در ایران با تاکید بر بخش کشاورزی
چکیده فارسی مقاله گرم شدن کره زمین یک موضوع مهم در چند دهه اخیر بوده و انتشار گازهای گلخانه‌ای بویژه دی‌اکسیدکربن یکی از مهم‌ترین دلایل تغییرات اقلیمی می‌باشد. با توجه به نقش مهم دی‌اکسیدکربن در تغییرات اقلیمی، شناسایی عوامل مؤثر بر انتشار آن می‌تواند به طراحی راهبردهای مؤثر برای کاهش گازهای گلخانه‌ای و مقابله با گرم شدن زمین کمک کند. در این راستا هدف از انجام این مطالعه تعیین عوامل موثر بر انتشار دی‌اکسیدکربن با تاکید بر بخش کشاورزی می‌باشد. برای این منظور اطلاعات مورد نیاز طی سال‌های 1990 تا 2022 جمع‌آوری شد. بعد از بررسی ایستایی متغیرها، با استفاده از مدلARDL الگوی کوتاه‌مدت و بلندمدت برآورد شد. نتایج این مطالعه نشان داد که در کوتاه‌مدت و بلندمدت، تولیدات زراعی، دامی و جنگل، به همراه مصرف انرژی و رشد جمعیت تاثیر مثبت و معنی‌داری بر انتشار دی‌اکسیدکربن دارند. همچنین اگر چه دما در کوتاه‌مدت تاثیری بر انتشار دی‌اکسیدکربن ندارد اما در بلندمدت افزایش آن می‌تواند منجر به کاهش انتشار شود. زیرا در بلندمدت، افزایش دما با تحریک سیاست‌های محیط‌زیستی، بهبود فناوری و تغییر رفتار مصرفی می‌تواند موجب کاهش انتشار دی‌اکسیدکربن شود، در حالی‌که در کوتاه‌مدت چنین تأثیری مشاهده نمی‌شود. همچنین افزایش بارندگی هم در کوتاه‌مدت و هم بلندمدت منجر به کاهش میزان انتشار دی‌اکسیدکربن خواهد شد. این یافته‌ها بیانگر نقش مهم اقلیم و منابع آب در مدیریت انتشار گازهای گلخانه‌ای و توسعه پایدار در ایران است. با توجه به تأثیر مثبت تولیدات زراعی، دامی و جنگلی بر انتشار دی‌اکسیدکربن، پیشنهاد می‌شود بهره‌وری تولید در این بخش‌ها با استفاده از فناوری‌های نوین و کم‌کربن افزایش یابد و شیوه‌های کشاورزی پایدار ترویج شود. با توجه به تأثیر مثبت مصرف انرژی و رشد جمعیت بر انتشار CO₂، بهینه‌سازی مصرف انرژی، گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر و مدیریت مصرف در کنار برنامه‌ریزی جمعیتی می‌تواند در کاهش انتشار مؤثر باشد. همچنین، با توجه به نقش بلندمدت دما در کاهش انتشار، حمایت از سیاست‌های محیط‌زیستی و ارتقای آگاهی عمومی برای انطباق با تغییرات اقلیمی توصیه می‌شود. در نهایت، با توجه به نقش کاهنده بارندگی بر انتشار، حفاظت از منابع آب و توسعه کشاورزی مبتنی بر بهره‌گیری بهینه از نزولات جوی باید مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله گازهای گلخانه‌‌ای،بخش کشاورزی،انرژی،انتشار دی‌‌اکسیدکربن،تغییرات اقلیم،

عنوان انگلیسی Determinants of carbon dioxide emissions in Iran with emphasis on the agricultural sector
چکیده انگلیسی مقاله Global warming has been an important issue in recent decades, and greenhouse gas emissions, especially carbon dioxide, are one of the most significant causes of climate change. Given the crucial role of carbon dioxide in climate change, identifying the factors affecting its emission can help design effective strategies to reduce greenhouse gases and combat global warming. In this regard, the purpose of this study is to determine the factors affecting carbon dioxide emissions with an emphasis on the agricultural sector. For this purpose, the required information was collected from 1990 to 2022. After examining the stationarity of the variables, a short-term and long-term pattern was estimated using the ARDL model. The results of this study showed that, in the short and long term, crop, livestock, and forest production, along with energy consumption and population growth, have a positive and significant effect on carbon dioxide emissions. Also, although temperature does not have an effect on carbon dioxide emissions in the short term, its increase in the long term can lead to a reduction in emissions. In the long term, increasing temperatures can reduce carbon dioxide emissions by stimulating environmental policies, improving technology, and changing consumer behavior, while such an effect is not observed in the short term. Additionally, increasing rainfall will lead to a reduction in carbon dioxide emissions in both the short and long term. These findings indicate the important role of climate and water resources in managing greenhouse gas emissions and sustainable development in Iran. Given the positive impact of crop, livestock, and forestry production on carbon dioxide emissions, it is suggested that production efficiency in these sectors be increased by using modern and low-carbon technologies, and that sustainable agricultural practices be promoted. Given the positive impact of energy consumption and population growth on CO₂ emissions, optimizing energy consumption, expanding renewable energies, and managing consumption, along with population planning, can be effective in reducing emissions. Also, considering the long-term role of temperature in reducing emissions, supporting environmental policies and promoting public awareness for climate change adaptation is recommended. Finally, considering the reducing role of precipitation on emissions, the protection of water resources and agricultural development based on the optimal use of atmospheric precipitation should be considered.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله گازهای گلخانه‏‌ای,بخش کشاورزی,انرژی,انتشار دی‏‌اکسیدکربن,تغییرات اقلیم

نویسندگان مقاله آذر شیخ زین الدین |
دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

حامد دهقانپور |
استادیار گروه تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران


نشانی اینترنتی http://rvt.agri-peri.ac.ir/article_132199_3a806084136105221ee7d95a1230d939.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات