نشریه سالمندشناسی، جلد ۱، شماره ۳، صفحات ۲۱-۲۸
عنوان فارسی تأثیر تناوب خودگفتاری آموزشی بر اجرای عملکرد حرکتی در سالمندان شهر اهواز
چکیده فارسی مقاله مقدمه: فرایندها و راهکارهای شناختی از قبیل خودگفتاری آموزشی یکی از روش های مناسب و کاربردی مداخله ای جهت بهبود عملکرد افراد است لذا این مطالعه با هدف بررسی تأثیر تناوب خودگفتاری آموزشی بر اجرای عملکرد حرکتی در سالمندان انجام پذیرفت. روش: روش اجرای این تحقیق از نوع نیمه تجربی بود که با طرح پیش آزمون، پس آزمون و یادداری در سه گروه خودگفتاری با یک تکرار، خودگفتاری با سه تکرار و گروه کنترل بدون خودگفتاری صورت گرفت. تعداد 36 نفر از سالمندان شهر اهواز به صورت در دسترس انتخاب شده و به طور همگن در سه گروه قرار گرفتند. ابتدا یک پیش آزمون گرفته شد، سپس افراد به مدت دو هفته و هر هفته سه جلسه به تمرین مهارت پاس سینه بسکتبال مطابق با آزمون مهارتی بسکتبال جانسون پرداختند. پس از آخرین جلسه تمرینی، پس آزمون و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی، آزمون یادداری به عمل آمد. هوشیاری کامل و داشتن سلامت روانی و ذهنی از معیارهای ورود به مطالعه بود. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس مرکب و تحلیل واریانس درون گروهی تجزیه و تحلیل شد. سطح معناداری 0/05>P در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تمرین خودگفتاری با یک تکرار (پیش آزمون (53/2+66/17) تا آزمون یادداری (36/2+16/20)) نسبت به تمرین خودگفتاری با سه تکرار (پیش آزمون (69/1+16/17) تا آزمون یادداری (71/1+25/17)) و نیز گروه کنترل از پیش آزمون (60/1+25/16) تا یادداری (61/1+66/16) (تأثیر مثبتی را در عملکرد پاس سینه بسکتبال در بین سالمندان در پس آزمون و یادداری دارد (0/05>P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق می توان بیان کرد که خودگفتاری آموزشی با تواتر پایین موجب بهبود اجرای مهارت های نیازمند دقت مثل پاس سینه بسکتبال در سالمندان می گردد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ورزش، یادگیری، بسکتبال، پاس سینه، سالمند
عنوان انگلیسی The effect of instructional self-talk frequency on older adultsconduction of motor performance Ahwaz city
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Instructional self-talk is one of the cognitive processes and strategies that is assumed to be one of the appropriate and applicable interferential methods which can be practiced to improve individuals’ performance. Hence, this study aimed to investigate the effect of instructional self- talk frequency on the older adult’s conduction of motor performance. Method: This study is of semi-experimental research which is comprised of pre, post and retention tests. 36 older adults from the city of Ahwaz were equally assigned to 3 groups. 1-repetition instructional self-talk, 3-repetition instructional self-talk and no self-talk; respectively distinguished the first, the second and the third group that is considered as the control group. Firstly, the participants took a pre-test. Afterwards they practiced basketball chest pass skill for 2 weeks, 3 sessions a week. After the last practice session, the post test was done and 48 hours following the post test, the retention test was done as well. The criteria to participate in the study were full awareness plus psychological and mental health. The data was analyzed with combined and within group variance analysis at the significance level of (p< 0.05). Results: The findings of the study indicated that the practice of self-talk with 1-repetition in comparison with 3-repetition self-talk and no self-talk, had a positive effect on elders in conducting the chest pass during post and retention tests (p< 0.05). Conclusion: Briefly speaking, less alternated self-talk may improve older adult performance in conducting skills that are attention requiring such as basketball chest pass.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Sport, Learning, Basketball, Chest pass, Older adults.
نویسندگان مقاله مریم داودی | m davoudi
اهواز

ناهید شتاب بوشهری | n shetabbushehri
اهواز

رسول عابدان زاده | r abedanzadeh
اهواز

نشانی اینترنتی http://joge.ir/browse.php?a_code=A-10-129-1&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1935/article-1935-347999.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی اصیل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات