|
|
کیمیای هنر، جلد ۵، شماره ۲۰، صفحات ۴۵-۵۸
|
|
|
| عنوان فارسی |
مفهوم طرد در اندیشه ژولیا کریستوا و بازتاب آن در هنر فیگوراتیو معاصر |
|
| چکیده فارسی مقاله |
نمایش فیگورهای نامتعارف، بدن‌های مجروح، آسیب دیده و رنجور، گرایشی در هنر فیگوراتیو معاصر است که با عنوان «هنر ابجکت» و یا «هنر مطرود» شناخته می‌شود. این عنوان نخستین بار در دنیای هنر، در قالب نمایشگاهی از آثار فیگوراتیو هنرمندان معاصر در موزه ویتنی نیویورک مطرح شده است. هر چند که بیان مفهوم ابجکشن، طرد و آلوده‌انگاری که مترادف هم هستند، صرفاً به هنر معاصر اختصاص نداشته و در نقاشی‌هایی که از قرن 16 میلادی بجامانده نیز قابل مشاهده است. اما بهره‌برداری از این واژه در کلام فلسفی نخستین بار به سال 1982 برمی‌گردد؛ زمانی که ژولیا کریستوا، فیلسوف، روانکاو و زبان‌شناس معاصر نخستین بار آن را در مقاله «قدرت‌های وحشت، مقاله‌ای در باب طرد» به کار می‌برد. هنر ابجکت و یا مطرود زاییده بحران زندگی معاصر است؛ زاییده جنگ‌ها، ویرانی‌ها، بیماری‌ها و قدرت‌هایی که انسان و سرنوشتش را هدف قرار داده است. بررسی ایده طرد در اندیشه‌های ژولیا کریستوا و بازتاب آن در زندگی و هنر فیگوراتیو معاصر، اصلی‌ترین هدف این جستجوست. به منظور دستیابی به این هدف، اطلاعات بصورت اسنادی گردآوری شده و به روش توصیفی- تحلیلی ارائه می‌شوند. کریستوا ریشه طرد را در دوران کودکی جستجو می‌کند؛ یعنی هنگامی که نطفه هر آن چیزی که در انسان، به نام هویت شناخته می‌شود، در سایه میل به تمایز بسته می‌شود؛ تمایز از چیزی که هم در مغایرت با اوست و هم بخشی از او به شمار می‌آید و هیچگاه یک جدایی کامل نیست. آلوده‌انگاری که با انزجار و خشونت همراه است، هم هویت را می‌سازد و هم آن را تهدید می‌کند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
طرد، بیگانگی، ژولیا کریستوا، هنر فیگوراتیو معاصر |
|
| عنوان انگلیسی |
The Meaning of Abjection in the Work of Julia Kristeva and its Reflection in Contemporary Figurative Art |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
The depiction and presentation of abnormal figures and wounded, mutilated and sickly bodies is a trend in contemporary figurative art. This trend is known as “abject art”. In the world of art, this title was first used in an exhibition of figurative works by contemporary artists in New York’s Whitney Museum. Of course, the depiction of the abject and abjection is not exclusive to contemporary art and can also be seen in the paintings left for us from the sixteenth century. But the first use of these words in philosophical discourse belongs to the year 1982, i.e. when Julia Kristeva, a contemporary philosopher, psychoanalyst and linguist used it in her article “Powers of Horror, an Essay on Abjection”. Abject art is born of the crisis of modern art; it is born of the wars, destruction, diseases and powers that target humanity and its’ fate. Studying the idea of abjection in the discourse of Julia Kristeva and its reflection in contemporary life and art is the main goal of this endeavor. To reach this goal, information has been collected from documents and is presented in a descriptive-analytical manner. Kristeva searches for the roots of abjection in childhood: the time when the seed of all that is identified as identity in humans, germinates in the shadow of the desire to be different. The desire to differ oneself from that which is simultaneously both in contrast to and part of his being, a desire that never leads to a complete separation. Abjection accompanies hate and violence and not only makes identity, but also endangers it. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
ریما اسلام مسلک | rima eslammaslak
نرگس حریریان | narges haririan
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://kimiahonar.ir/browse.php?a_code=A-10-1-152&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1534/article-1534-346619.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|