مجله دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی، جلد ۵، شماره ۱، صفحات ۶۹-۷۶
عنوان فارسی فراوانی نسبی هاری حیوانات و برخی عوامل موثر بر آن در استان کرمان طی دهه ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۲
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: هاری از جمله زئونوزهای مهمی است که در ایران از دیرباز وجود داشته است و شیوع آن بویژه در حیات وحش همواره باعث ابتلای سایر حیوانات از جمله نشخوارکنندگان، سگ ها و گربه هایی که در تماس بیشتری با انسان هستند شده است. با توجه به بروز و تنوع اقلیمی هاری در استان کرمان، در زمینه اپیدمیولوژی این بیماری در جمعیت های حیوانی استان، مطالعه ای به انجام رسید.روش کار: طی سال های 1372 تا 1382 (11 سال)، تمام موارد حیوانی که مشکوک به هاری بودند و نمونه ای از مغز آنها از طریق شبکه ها و اداره کل دامپزشکی استان کرمان جهت بررسی و تشخیص سرولوژی آزمایش Rapid Fluorescent Focus Inhibition test (RFFIT) و پاتولوژی (آزمایش اجسام نگری) به انستیتوپاستور ایران ارسال شده بود، شناسایی و نتیجه آزمایش آنها بررسی شد. سایر داده ها نظیر: گونه دام، شهرستان فرستنده نمونه، فصل، میزان بارندگی و دما به عنوان متغیرهای مستقل جمع آوری گردید و پس از ورود به نرم افزار SPSS، با آزمون های مجذور کای، دقیق فیشر، آزمون t، کولموگروف اسمیرنوف و محاسبه ضریب همبستگی پیرسون، تجزیه و تحلیل آماری انجام شد.نتایج: از مجموع 362 نمونه مغز حیوانات مشکوک به هاری، 301 مورد (%83.15) مثبت بوده است. تغییرات سالانه تعداد نمونه های حیوانی مشکوک به هاری و تعداد نمونه های تایید شده هاری طی سال های مورد مطالعه، روند صعودی را نشان می دهد؛ که این روند از سال 1379 تا 1382 محسوس تر است. در کل استان کرمان، شهرستان جیرفت (با 119 نمونه تایید شده) بیشترین و شهرستان بم (با 4 نمونه تایید شده) کمترین موارد هاری را در حیوانات داشته اند. لذا، بیشترین و کمترین مقدار ارزش اخباری مثبت (Positive predictive value) بر مبنای تشخیص کلینیکی هاری حیوانات، به ترتیب در شهرستان بردسیر با %95.8 و در شهرستان بم با %57.1 بوده است. گاو و گوسفند در بین حیوانات اهلی، بیشترین و نوعی جونده به نام خدنگ (Mongoose) در میان حیوانات وحشی، کمترین فراوانی ابتلا به هاری را در استان داشته اند. شیوع بیماری در حدود 50% از نمونه های روباه، 40% از سگ ها، 70% از گرگ ها و 3% از شغال ها ثبت شده است. با کاهش بارندگی و افزایش متوسط دما موارد مشکوک و موارد تایید شده حیوانی تا حدودی افزایش یافته است.نتیجه گیری: افزایش جمعیت سگ های ولگرد و روی آوردن این حیوان و حیات وحش به علت تغییرات اکولوژی به سمت شهرها و روستاها می تواند از عوامل گسترش هاری در حیوانات منطقه باشد. به علاوه یافتن این نکته که در بین حیوانات مهاجم، روباه بیشترین نقش را دارد، اهمیت این حیوان را در انتقال بیماری بیش از پیش نشان می دهد و لزوم مطالعات بیشتر در زمینه اکواپیدمیولوژی بیماری را گوشزد می نماید.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله زئونوز،هاری حیوانات،استان کرمان
عنوان انگلیسی Relative frequency of animal rabies and factors affecting it in Kerman province, 1993 - 2003
چکیده انگلیسی مقاله Background and Aim: Rabies is one of the oldest and most serious zoonoses in the world. In Iran, the disease has been reported from most of the provinces and among domestic as well as wild animals. This study was conducted in the province of Kerman and aimed to assess the frequency and epidemiological features of suspected and confirmed animal rabies cases from 1993 to 2003.Material and Methods: During the study period, all cases of suspected animals (brain specimens) had sent to Pasteur institute of Iran for pathological (Negri bodies) examinations. After collecting data on variables such as species of animal, city, season, annual rainfall and temperature, analysis was performed by calculation of Pearson correlation coefficient and Chi square, Fisher's exact, Students's t and Kolmogorov Smirnov tests using the SPSS package (ver.11.5). Results: From 362 suspected brain samples, 301 (83.1%) had positive serologic and pathological results. We recorded an ascending trend over the study period (p=0.01). The effect of seasonal variations on the frequency of suspected and confirmed cases of animal rabies was significant (p<.001): most cases occurred in winter and fall. The relative frequencies of confirmed cases among the animals were as follows: As for domestic animals, the infection rate in cows was 81.45 % sheep and goats 10.63% dogs and cats, 4 % camels 1.33% and donkeys, 0.7%. Among wild animals (foxes, mongooses, wolves and jackals) the rate was 1.89%. Among wild animals, the total infection rate was 60 %. Concerning the role of predatory animals in the transmission of rabies to domestic animals, among the cases which had been confirmed (28 cases), the predator species were: foxes 50%, wolves 7%, mongooses and jackals 3%. Considering the relationship between frequency of animal rabies and ecological variations in the province of Kerman, the results of this survey showed that there is some correlation between decreased rainfall (drought) and the resurgence of animal rabies (r=0.34, P=0.001).Conclusion: The increasing number of stray dogs and the migration of these and wild animals to cities and villages could be an important factor in the spread of rabies in the region. Among various predatory species, the role of foxes in disease transmission merits further investigation.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Animal rabies,Province of Kerman
نویسندگان مقاله علیرضا باهنر | a r bahonar


حسین رشیدی | h rashidi


سوسن سیمانی | s simani


احمد فیاض | a fayaz


علی اکبر حق دوست | a a haghdoost


مجید رضایی نسب | m rezaei nassab


محمدعلی راد | m a rad


نشانی اینترنتی http://sjsph.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-186&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات