|
|
مجله دیابت و متابولیسم ایران، جلد ۵، شماره ۴، صفحات ۳۳۱-۳۳۸
|
|
|
| عنوان فارسی |
میزان بروز میکروآلبومینوری و عوامل خطر همراه در بیماران دیابتی نوع ۲ |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه: میکروآلبومینوری، از علایم زودرس ابتلای کلیه و حاکی از پیشرفت به طرف نفروپاتی و افزایش خطر مرگ و میر در بیماران دیابتی می‌باشد. میکروآلبومینوری، مدت‌ها قبل از بروز نفروپاتی بالینی به وقوع می‌پیوندد و با تشخیص زود هنگام، امکان پیشگیری از پیشرفت آن به مراحل شدیدتر نفروپاتی وجود دارد. با توجه به اهمیت تشخیص نفروپاتی در مراحل اولیه و درمان به‌موقع ، این مطالعه به منظور تعیین بروز (انسیدانس) پنج ساله میکرو آلبومینوری و رابطه آن با سایر عوامل خطر در بیماران دیابتی نوع 2 در جمعیت دیابتی اصفهان انجام شد.روش‌ها : تعداد 505 بیمار دیابتی نوع 2 شامل 22% مرد، از بین مراجعین به مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم اصفهان در سال 1378 که آلبومین ادرار آنها طبیعی بود انتخاب و به‌مدت پنج سال پیگیری شدند. میانگین سن و مدت ابتلا به دیابت بیماران به ترتیب 5/9±4/57 و7/4±2/10 سال بود. بیماران در شروع مطالعه ضمن معاینه بالینی و ثبت مشخصات، از نظر نمایه توده بدنی ، قند خون ناشتا و بعد از غذا، هموگلوبین گلیکوزیله( HbA1c) ، فشار خون ، لیپید پروفایل ، کراتینین سرم و آلبومین ادرار 24 ساعته بررسی شدند. سپس بیماران هر سه ماه یک‌بار از نظر کنترل وزن، قند ،لیپید ، فشار خون و هر یک‌سال از نظر ادرار 24 ساعته برای آلبومین بررسی شدند. در صورت دفع بیش از 30 میلی‌گرم آلبومین در ادرار 24 ساعته حداقل در دو نوبت آزمایش ، به‌عنوان میکروآلبومینوری در نظر گرفته شد. نتایج بدست آمده در پایان مطالعه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته‌ها : در طول مطالعه تعداد 176 نفر از بیماران، دفع آلبومین غیر طبیعی در حد میکروآلبومینوری داشتند. انسیدانس میکروآلبومینوری3/82 در هزار « شخص- سال » بود (فاصله اطمینان 95% ، 3/78 و2/86 ) . انسیدانس میکروآلبومینوری درمردان بیشتر از زنان بود ( به ترتیب 4/104 در برابر2/66 در هزار شخص- سال ، 001/0 P< ). میانگین مدت ابتلا به دیابت، هموگلوبین گلیکوزیله ، پرفشاری خون و کراتینین سرم در مدت مطالعه در افراد میکروآلبومینوری نسبت به نورموآلبومینوری بیشتر ، و این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود . میانگین سن، نمایه توده بدنی ، کلسترول و تری گلیسرید در دو گروه تفاوت نداشت . در تحلیل نهایی با استفاده از مدل رگرسیون ، مدت ابتلا به دیابت، هموگلوبین گلیکوزیله ، پر فشاری خون و ابتلا به رتینوپاتی به‌عنوان متغیرهای مستقل تعیین کننده آلبومینوری شناخته شدند.نتیجه گیری : نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که میکروآلبومینوری در جمعیت مورد مطالعه شایع و انسیدانس آن نسبت به سایر مطالعات انجام شده بیشتر می‌باشد. اندازه گیری مرسوم آلبومین ادرار برای تشخیص زود هنگام و درمان موثر میکروآلبومینوری و عوامل خطر همراه جهت جلوگیری از پیشرفت نفروپاتی حائز اهمیت است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
انسیدانس،دیابت نوع2،میکروآلبومینوری |
|
| عنوان انگلیسی |
INCIDENCE OF MICROALBUMINURIA AND ASSOCIATED RISK FACTORS IN TYPE 2 DIABETES MELLITUS |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Background: Microalbuminuria represents the earliest clinical of renal involvement and reflects the progression of diabetic nephropathy and increased risk of mortality in diabetic patients. The incidence of diabetic nephropathy in type 2 diabetes differs widely by race .The aim of this study was to determine the incidence of and risk factors for microalbuminuria in type 2 diabetic patients. Methods: As a cohort study 505 (22%male, mean age: 57.4±9.5 years and diabetes duration 10.2±4.7 years at initial registration) type 2 diabetic patients with initial normoalbuminuria were followed prospectively for 5 years in isfahan endocrine and metabolism research center. Patients were evaluated for BMI ,HbA1c, blood pressure, lipid profile, serum creatinine and 24 hours urine albumin. Normoalbuminuria were defined as urine albumin excretion less than or equal to 30 mg/24 h and microalbuminuria as 31-299 mg/24 h. Logistic regression model were used to assess the associations. Results:176 revealed persistently elevated UAE during follow-up, giving an incidence of 82.3/1000 person-years(95%CI:78/3-86/2). Incidence of microalbuminuria were significantly higher in men than wemen(104.4 and 66.2/1000 person-year, P< 0.001).The mean values of HbA1c, duration of diabetes, systolic hypertension and serum creatinin during the follow-up period were significantly higher in the microalbuminuric than in the normoalbuminuric patients. Age, BMI, cholesterol and triglyceride were not significantly different in two groups. Logistic regression analysis revealed that duration of diabetes, HbA1c, high blood pressure and retinopathy during follow-up are independent variables that have a statistically significant influence on the development of microalbuminuria. Conclusion: These result revealed that microalbuminura in this population of type 2 diabetic patients were common and higher than of other studies. These findings suggest that urine excretion of albumin should be monitored routinely in this patients for detection early stages of nephropathy and effective treatment of microalbuminura and associated risk factors are very important. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Microalbuminura |
|
| نویسندگان مقاله |
حسن صفایی | hassan safaei
مسعود امینی | masoud amini
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://ijdld.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-25-350&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
عمومی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|