|
جستارهای فلسفی، جلد ۱۷، شماره پاییز و زمستان ۱۳۹۵، صفحات ۱۲۷-۱۴۵
|
|
|
عنوان فارسی |
اثر هنری و جهان تجربی: هنر همچون منتقد جامعه در اندیشهی آدورنو |
|
چکیده فارسی مقاله |
تئودور آدورنو از جمله فیلسوفانی است که هنر جایگاه بسیار والایی در اندیشهی او دارد و به جرأت میتوان گفت بدون درک درست آراء او در باب هنر نمیتوان چندان چیزی دربارهی اندیشههای او به چنگ آورد. این ارتباط میان آراء زیباییشناختی و کلیّت اندیشه در مورد فیلسوفانی چون کانت و هگل نیز صادق است. میتوان گفت مهمترین دغدغهی آدورنو دربارهی هنر، رابطهی دیالکتیکیِ اثر هنری با جهان تجربی، جهان روزمره و وضعیت موجود است. چرا که به زعم آدورنو هنر تنها ساحتی است که تا حدّی توانسته است از مناسبات متحجّر جهان سرمایهداری بگریزد و پناهی برای آزادی (هرچند مشروط) باشد. تنها در هنر است که هنوز میتوان صدای درد و رنج واقعی را شنید. درد و رنج زیستن در جامعهای شیء شده که جایی برای زندگیِ واقعی باقی نگذاشته است. بحث جامع و کامل دربارهی آراء آدورنو در این باب در مقالهی کوتاه موجود نمیگنجد. سعی بر آن است تا به مهمترین مباحثی که در این باب در نوشتههای آدورنو مطرح شده است پرداخته شود و مسألهی هدایت کننده، راههایی است که هنر از طریق آن وضعیت موجود را به نقد میکشد. در بخش اول به مفهوم صنعت فرهنگ پرداخته شده است تا آن چیزی که آدورنو در تقابل با هنر خودآیین قرار میدهد روشن شود. در بخش دوم رابطهی دیالکتیکیِ اثر هنری و جهان تجربی به بحث گذاشته شده و در بخش پایانی به مباحث مربوط به فرم و محتوای اثر هنری و رابطهی این دو با نقد جامعه پرداخته شده است. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
آدورنو، اثر هنری، زمینهی اجتماعی، جهان تجربی، نقد، |
|
عنوان انگلیسی |
Artwork and the Empirical World: Art as a Social Critic in Adorno's Thought |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Theodor Adorno is one of those philosophers who give a high position to art in their thought. That is, without having a true conception of his ideas on art, one cannot capture very much of his thoughts. The same is true for other philosophers like Kant and Hegel. I believe that Adorno's most important concern regarding art was its dialectical relation with the empirical or everyday-world and the status quo. The reason is that for Adorno art is the only sphere of life which has escaped the ossified relations of the capitalist world and has been a shelter for qualified freedom. It is only in artworks that one can hear of the real pain and suffering, the pain of living in a reified society where no room is left for true life. This paper is not a comprehensive discussion of Adorno's ideas. I have just tried to present the most important discussions in Adorno's writings on the relation between art and the empirical world. The leading thread of this paper is the ways through which art criticizes the status quo. In the first section, I will focus on the concept of Culture Industry in order to give a clear description of what Adorno contrasts with the autonomous art. In the second section, I will investigate the dialectical relation between artworks and the empirical world. And in the last section, I will put forward the discussions concerning the form and content of artworks and their relation to social criticism. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
Adorno, Artwork, Social Context, Empirical World, Criticism |
|
نویسندگان مقاله |
|
|
نشانی اینترنتی |
http://pi.srbiau.ac.ir/article_9989_1777.html |
فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1663/article-1663-322365.pdf |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|