این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۲۶، شماره ۹۰، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی مقایسه‌ی اثر بخشی اومپرازول خوراکی و پانتوپرازول وریدی در بیماران مبتلا به خونریزی گوارشی فوقانی با ریسک بالا
چکیده فارسی مقاله Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} مقدمه: داروهای مهارکننده ی پمپ پروتون همواره در کنار درمان آندوسکوپی برای بیماران مبتلا به خونریزی گوارش مورد استفاده قرار می گیرند. این داروها به دو صورت خوراکی و وریدی مورد استفاده قرار می گیرند که تفاوت عمده ای در هزینه ی درمان و راحتی برای بیمار بین این دو روش وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر درمان خوراکی و وریدی در بیماران با ریسک بالا (بیماران با خونریزی فعال، لخته ی چسبیده و یا وجود رگ بدون خونریزی در زخم) و مقایسه ی این دو روش می باشد. روش ها: از بیماران مبتلا به خونریزی گوارشی با خطر بالا بعد از درمان آندوسکوپی، به صورت تصادفی 45 بیمار با پانتوپرازول وریدی (80 میلی گرم دوز اولیه، سپس 8 میلی گرم در ساعت) و 48 بیمار با اومپرازول خوراکی (دوز 40 میلی گرم هر 12 ساعت)، تحت درمان قرار گرفتند. درمان هر دو گروه تا 48 ساعت ادامه یافت. یافته ها: در گروه پانتوپرازول وریدی 45 نفر (متوسط سن 18 ± 45، نسبت مرد به زن 28 به 17 نفر معادل 6/1) و در گروه اومپرازول خوراکی 48 نفر (متوسط سن 15 ± 42، نسبت مرد به زن 30 به 18 معادل 7/1 ) بررسی شدند. دو گروه از نظر محل زخم، وجود هلیکو باکتر و نوع علامت خونریزی هماهنگ بودند. در مقایسه ی نتایج درمان، مقدار خون تزریق شده، مرگ و میر تا یک ماه بعد از ترخیص، نیاز به جراحی و خونریزی مجدد دو گروه تفاوت عمده ای نداشتند. نتیجه گیری: به نظر می رسد که نتایج درمان در دو گروه اومپرازول خوراکی با دوز بالا و پانتوپرازول وریدی معادل یکدیگر است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The comparison of oral omeprazole and intravenous pantoprazole effects in high risk upper gastrointestinal bleeding patients
چکیده انگلیسی مقاله Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} Background: Proton pomp inhibitor drugs are used in the patients presenting gastrointestinal (GI) bleeding as adjuvant to endoscopic treatment. Proton Pomp Inhibitor (PPI) therapy is used via IV or oral route, with significant difference in cost and convenience. The aim of this study was the evaluation of outcomes in PPI therapy via IV or oral rout in high risk patients (i.e. active bleeding, adherent clot and non bleeding visible vessel). Methods: After endoscopic treatment, high risk patients presenting with upper gastrointestinal bleeding were randomly divided into two groups. Group one including 45 patients who received IV pantoprazole (80 mg stat, and 8 mg/h for 48 hours) and group two 48 patients received omeprazole (40 mg bid for 48 hours). Findings: The mean age of pantoprazole group was 45 ± 18 years (45 patients, Male (28)/Female (17) = 1.6) compared to omeprazole group 42 ± 15 years (48 patients Male (30)/Female (18) = 1.7). The two groups were matched for site of ulcer, age, rate of H. pylroi infection and type of bleeding stigmata. There were no differences between two groups in regards to transfusion units, death, surgery and rebleeding. Conclusion: High dose oral omeprazole is as effective as intravenous pantoprazole in high risk GI bleeding patients treated with endoscopic treatment.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله احمد شواخی | ahmad shavakhi
فوق تخصص بیماریهای گوارش وکبد، استادیار گروه داخلی دانشکده پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

سعید عطایی | saeed ataei
دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

مهناز عطایی | mahnaz ataei
دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

مهسا خدادوستان | mahsa khodadoostan
دستیارفوق تخصصی بیماریهای گوارش وکبد، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید بهشتی (Shahid beheshti university)

محمد رضا مینا کاری | mohammad reza mina kari
فوق تخصص بیماریهای گوارش وکبد، استادیار گروه داخلی دانشکده پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/151
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-319302.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات