این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۲۷، شماره ۹۴، صفحات ۱۷۳-۱۸۱
عنوان فارسی بررسی تأثیر درمانی داروی بوپروپیون در درمان اختلال کمبود توجه بیش‌فعالی (ADHD) کودکان و نوجوانان ۱۷-۶ ساله شهر اصفهان
چکیده فارسی مقاله Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Arial; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;} مقدمه: به کارگیری بوپروپیون در درمان و کنترل علایم ADHD مورد شک و تردید بوده است و هنوز اتفاق نظر کلی در این زمینه وجود ندارد. لذا هدف از مطالعه ی حاضر بررسی اثر بوپروپیون در کنترل علایم ADHD در بیماران می باشد. روش ها: در مطالعه ی کارآزمایی بالینی، دوسوکور، دارونما کنترل (که 4 هفته طول کشید) و 40 نفر کودک ADHD (17-6 سال) به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. گروه مورد بوپروپیون و گروه شاهد دارونما دریافت کردند. هر دو گروه همچنین در کلاس های مهارت های اجتماعی نیز شرکت کردند. پرسش نامه های کانرز والد و معلم پیش از مطالعه، هفته دوم و هفته ی چهارم مطالعه توسط والدین و معلمان آن ها تکمیل شد. فرم سنجش مهارت های اجتماعی قبل و پس از مطالعه توسط بیماران پر شد. هم چنین پیش از مطالعه، هفته ی دوم و هفته ی چهارم میزان شدت بیماری، عوارض دارویی و میزان بهبودی توسط متخصص روان پزشکی ارزیابی شد. یافته ها: تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات پرسش نامه های کانرزوالد ( 95/0 P = ، 97/0 P = ، 77/0 P = )، (47/0 P = ، 29/0 P = ، 16/0 P = ) و فرم سنجش مهارت های اجتماعی؛ اجزای تکانشگری (28/0 P = ، 41/0 P = ) رفتار پسندیده ی اجتماعی (24/0 P = ، 87/0 P = )، روابط با همسالان (78/0 P = ، 28/0 P = ) و مهارت های ارتباطی (91/0 P = ، 61/0 P = ) در هیچ زمان مطالعه، بین گروه ها وجود نداشت. تنها اختلاف معنی دار بین نمره ی ADHD از پرسش نامه ی کانرز معلم در هفته ی چهارم بین دو گروه شاهد و مورد را تأیید نمود (048/0 P = ) پیش از برگزاری مطالعه و هفته ی دوم مطالعه، تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات، میزان شدت بیماری در دو گروه شاهد و مورد وجود نداشت (79/0 P = ، 81/0 P = ) ولی نتایج هفته ی چهارم تحقیق نشان داد که میانگین نمره ی میزان شدت بیماری در گروه شاهد 6/0 از گروه مورد بیشتر است (044/0 P = ) عوارض مشاهده شده شامل تهوع و استفراغ در سه نفر، تحریک پذیری ، راش، سردرد، بی اشتهایی، تیک، بی قراری، و منگی که هر کدام در دو نفر از بیماران دیده شد و ترمور و کابوس شبانه که هر یک در یک نفر مشاهده شد، بود. نتیجه گیری: در نهایت می توان از تأثیر نسبی بوپروپیون در کاهش علایم ADHD یاد کرد ولی مطالعات گسترده تر با حجم نمونه ی بیشتر لازم به نظر می رسد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Effect of Bupropion on Treating of Attention Deficit Hyperactivity Disorder in 6-17 Years Childs and Adolescents in Isfahan.
چکیده انگلیسی مقاله Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Arial; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;} Background: The effects of bupropion in control and treatment of Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) patients is not cleared yet. The aim of this study was to check its effects on control of ADHD signs and symptoms. Methods: In a Randomized, double blind, placebo control clinical trial (which take 4 weeks), 40 ADHD children were divided into two groups. The control group received bupropion but the placebo group received placebo. Both of them took part in social skills sessions. Conner's questionnaires (teacher's and parent's) were filled before, two weeks, and 4 weeks of study. The social behavior questionnaires were filled before and after the study. The Psychiatrist followed the patients and evaluated the severity of the disease before, 2 weeks, and 4 weeks of the study. Findings: There were not any significant difference between the scores of Conner’s questionnaire (P = 0.77, P = 0.97, P = 0.95) and social skills questionnaire (P = 0.16, P = 0.29, P = 0.47). Impulsivity (P = 0.41, P = 0.28), accepted social behavior (P = 0.87, P = 0.24), peer relationship (P = 0.28, P = 0.78), and communication skills (P = 0.61, P =0.91) at any time of the study. The only difference was between ADHD subscale of Conner’s questionnaire for teachers in the week 4 (P = 0.048). There were not any statistical differences between the scores of severity before and week 2 (P = 0.81, P = 0.79). But at the week 4 the severity score was 0.6 greater in placebo than in control group (P = 0.044). the side effects of the bupropion were nausea and vomiting in 3 patients, headache, irritability, rash, anorexia, tick, confusion, agitation in 2 patients, and tremor and night mare in one patient. Conclusion: Finally despite partially effects of bupropion on controlling the signs and symptoms of ADHD, more expanded trials are suggested.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله سید محمد رضا صدر عاملی | seyed mohammad reza sadr ameli
فوق تخصص روان پزشکی کودکان و نوجوانان، استادیارگروه روان پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی یزد، یزد
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد (Shahid sadooghi university of medical sciences)

مژگان کار احمدی | mojgan kar ahmadi
فوق تخصص روان پزشکی کودکان و نوجوانان، استادیارگروه روان پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

محمد مسعود ازهر | mohammad masoud azhar
فوق تخصص روان پزشکی کودکان و نوجوانان، استادیارگروه روان پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

نوید کلینی | navid koleini
پزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

فرناز فرشیدفر | farnaz farshidfar
پزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/227
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-319266.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات