این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۲۸، شماره ۱۱۳، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی اثربخشی مکمل Prebiotic در کاهش شدت درماتیت آتوپیک در کودکان ۲۴-۷ ماهه‌ی ساکن اصفهان
چکیده فارسی مقاله خلاصه (AD) مقدمه: درماتیت آتوپیک شایع ترین اگزمای شیرخوارگی است که میزان شیوع آن درکودکان کشورهای غربی 10 تا 25 درصد می باشد. با توجه به عوارض جانبی درمان های موجود، نیاز به یک عامل درمانی ایمن تر وجود دارد. طبق مطالعات، Prebiotic ها نقش مهمی در پیش گیری و درمان درماتیت آتوپیک ایفا می نمایند. بنابراین، هدف این مطالعه تعیین اثربخشی مصرف مکمل Prebiotic در کاهش شدت درماتیت آتوپیک در کودکان 24-7 ماهه ی مبتلای ساکن اصفهان بود. روش ها: 70 کودک 24-7 ماهه ی مبتلا به درماتیت آتوپیک در یک کارآزمایی بالینی شاهددار تمام کور، با تخصیص تصادفی ساده به گروه دریافت کننده ی Prebiotic (مخلوط مساوی فروکتوالیگوساکارید و اینولین) و دارونما (پودر مالتودکسترین) تقسیم شدند و به مدت 3 ماه مورد مطالعه قرار گرفتند. در آغاز و پایان مطالعه، پرسش نامه ی آزمون SCORAD توسط پزشک از تمام کودکان تکمیل گردید. داده های گردآوری شده با به کارگیری نرم افزار SPSSو استفاده از آزمون های آماری t زوج و مستقل تجزیه و تحلیل شد. مقدار P کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.. یافته ها: میانگین نمره ی آزمون پیش از مداخله در دو گروه آزمایش و شاهد تفاوت معنی دار نداشت (به ترتیب 6/23 ± 9/53 و 9/20 ± 4/43). پس از مداخله، میانگین این نمایه در هر دو گروه کاهش یافت ولی اختلاف بین دو گروه معنی دار بود (به ترتیب 6/9 ± 3/4 و 0/13 ± 4/19؛ 001/0 > P). Prebiotic درکاهش شدت درماتیت آتوپیک درکودکان مؤثر است. نتیجه گیری: مکمل ، Prebiotic، الیگوساکارید، اینولین، اگزما.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله درماتیت آتوپیک
عنوان انگلیسی Effectiveness of Prebiotic in Atopic Dermatitis Reduction in 7-24 Months Old Children Living in Isfahan
چکیده انگلیسی مقاله Abstract Background: Atopic dermatitis (AD) is a prevalent medical condition in infancy with the prevalency of near 10 to 25% in western countries. Current standard of care for atopic dermatitis can lead to many complications. There is a need for alternative treatments with lower risks of side effects. Recent studies have shown a positive effect of prebiotics in prevention and treatment of the disease. The main objective of this study was to determine whether consumption of prebiotics can reduce the severity of atopic dermatitis in 7-24 months old children in Isfahan. Methods: In a double blind controlled clinical trial study, 70 atopic dermatitis children were divided by simple random sampling into treated group receiving prebiotic (fructooligosaccharid + inulin) and control group receiving placebo (dextrin powder) for 3 months. At the beginning and at the end of intervention, SCORAD test questionnaire was completed for all children by a physician. The collected data were analyzed by SPSS software, using student-t and paired-t tests. P values less than 0.05 were considered statistically significant. Findings: The difference between total SCORAD indices before intervention in the treated and control groups was not statistically significant (53.9 ± 23.6 and 43.4 ± 20.9, respectively). After intervention, these values were reduced in the treated and control groups, but the difference between the means of the two groups was statistically significant (4.3 ± 9.6 and 19.4 ± 13.0, repectively; P < 0.001). Conclusion: Prebiotic substances have positive roles in adjutant treatment of atopic dermatitis.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله نیلا قانعی | nila ghanei
کارشناس ارشد، گروه تغذیه و بیوشیمی، دانشکده ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

فریدون سیاسی | siassi f
استاد، گروه تغذیه و بیوشیمی. دانشکده ی بهداشت. دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

فریبرز زندیه | zandieh f
استادیار، گروه اطفال، بیمارستان الزهرا س ، دانشکده ی پزشکی. دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

عباس رحیمی | rahimi a
استادیار، گروه اپیدمیولوژی و آمار، دانشکده ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/490
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-319105.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات