این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۲۹، شماره ۱۶۹، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی بررسی تأثیر عصاره‌های هیدروالکلی و عصاره‌ی آبی زردچوبه و شیرین بیان بر انگل Leishmania major (MRHO/IR/۷۵/ER) در شرایط آزمایشگاهی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: در حال حاضر ترکیبات پنج ظرفیتی آنتی موان درمان اصلی لیشمانیوز جلدی می باشند. استفاده از این ترکیبات دارای محدودیت‎هایی از قبیل عدم تأثیر به روش خوراکی، طولانی بودن دوره ی درمان، عدم پاسخ درمانی در حدود 15-10 درصد موارد و داشتن سمیت شدید روی قلب و کلیه‎ها می‎باشد. از ریزوم زردچوبه Curcuminها به دست می‎آید که از مشتقات فنلی مؤثر بر لیشمانیا می‎باشند. Licochalcone A ماده ی مؤثر استخراج شده از ریشه ی شیرین بیان است. تزریق داخل صفاقی آن از ایجاد زخم در موش های Balb/c که به L.major آلوده شده‎اند، به طور کامل جلوگیری می کند. در سری تحقیقاتی که به منظور غربالگری گیا هان دارویی سنتی کشور در دست انجام بود، دو گیاه زردچوبه و شیرین بیان انتخاب شدند و اثر ضد لیشمانیایی آن ها در محیط کشت مورد بررسی قرار گرفت. روش ها: از عصاره ی خشک شده ی گیاه رقت‎های 4/0، 5/0، 1، 5/2، 5 و 10 میلی گرم در میلی لیتر تهیه شد. 400 میکرولیتر از سوسپانسیون انگلی به هر کدام از اپندروف‎ها در سه سری اضافه شد. در نمونه ی شاهد منفی فقط 500 میکرولیتر (400 میکرولیتر محیط کشت به علاوه ی 100 میکرولیتر محلول بافر نمکی خنثی) اضافه شد. از آمفوتریسین B با غلظت 1/0 میلی گرم در میلی لیتر به عنوان شاهد مثبت استفاده شد. سپس میانگین تعداد پروماستیگوت در هر سه سری تعیین و فراوانی انگل زنده در هر زمان برای هر غلظت محاسبه و نتایج به صورت IC 50 بیان شد. یافته ها: غلظت 2 میلی گرم در میلی لیتر عصاره ی تام زردچوبه سریع باعث کشته شدن تمام پروماستیگوت‎ها شد. در مقایسه با غلظت 2/0 میلی گرم در میلی لیتر عصاره ی تام پس از 88 ساعت انگل‎ها را از بین برد. غلظت های پایین شیرین بیان یعنی 1 و 5/0 میلی گرم در میلی لیتر اثری مشابه شاهد منفی داشتند. با افزایش غلظت عصاره تا 16 میلی گرم در میلی لیتر اثر ضد انگلی افزایش یافت و تعداد پروماستیگوت‎های بیشتری کشته شدند. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره ی تام هر دو گیاه زردچوبه و شیرین بیان در غلظت های به کار رفته در محیط کشت دارای اثر ضد لیشمانیایی می باشند. اثر کلی شیرین بیان در مقایسه با زردچوبه خیلی کمتر است و در دوزهای بالاتری انگل را از بین می برد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله عصاره ی تام، زردچوبه، شیرین بیان، Leishmania major
عنوان انگلیسی In Vitro Effects of Turmeric and Licorice Total Extracts on L. Major Promastigotes
چکیده انگلیسی مقاله Background: Pentavalent antimonial compounds are the main treatment option for cutaneous leishmaniasis. However, their clinical use has limitations such as lack of efficacy by oral route, long-term treatment period, emergence of drug resistance in about 10-15% of cases, cardiac toxicity, and reversible renal insufficiency. Curcumins are phenolic derivatives extracted from turmeric rhizome which have anti-leishmania effects. Intraperitoneal injection of licochalcone A, extracted from licorice root, prevents ulcer in BALB/c mice infected by L. major. As a part of screening of Iranian herbs with potential antileishmanial activity, the effects of total extract of turmeric and licorice on L. major culture were assessed in this study. Methods: Serial concentrations of 0.4, 0.5, 1, 2.5, 5 and 10 mg/ml were prepared from the dried plant extract. Moreover, 400 microliters of the parasite suspension was added to all test tubes except for the negative control in which only the culture media was added. Amphotericin B 0.1 mg/ml was used as the positive control. The average numbers of promastigotes of all three series of test tubes were calculated. For each concentration, percent of alive parasites at different times were recorded. The results were expressed as IC 50 of each extract. Findings: The 2 mg/ml concentration of turmeric extracts resulted in rapid death of promastigotes compared to 0.2 mg/ml concentration which killed them after 88 hours of exposure. The effects of licorice total extract were similar to negative control at lower concentrations (0.5 and 1 mg/ml). Increasing the concentration up to 16 mg/ml killed more promastigotes. Conclusion: The results of this study showed that both turmeric and licorice total extracts have antileishmanial effects in-vitro. However, the overall activity of licorice on promastigotes is much less than turmeric. It also kills parasites at higher doses.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Total Extract, Turmeric, Licorice, L. Major
نویسندگان مقاله علی حسینی |
داروساز، مرکز تحقیقات بیماری های پوستی و سالک صدیقه ی طاهره س ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

فریبا جعفری |
دانشیار، مرکز تحقیقات بیماریهای پوستی و سالک صدیقه ی طاهره س ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان و مرکز تحقیقات پوست و سلولهای بنیادی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

غلامرضا اصغری | gholamreza asghari
استاد، گروه فارماکوگنوزی، دانشکده ی داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

سید حسین حجازی | seyed hossein hejazi
دانشیار، گروه قارچ شناسی و انگل شناسی پزشکی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

لیلا شیرانی بید آبادی | leila shirani bid abadi
کارشناسی ارشد حشره شناسی پزشکی، محقق، مرکز تحقیقات بیماری های پوستی و سالک صدیقه ی طاهره س ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/936
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-318649.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات