این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۲۹، شماره ۱۷۳، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی فراوانی بثورات پوستی دارویی در بخش پوست بیمارستان‌های تهران
چکیده فارسی مقاله مقدمه: شایع ترین عوارض جانبی داروها واکنش های پوستی هستند. در ایران هنوز آمار دقیقی از این عوارض در دست نیست؛ زیرا بسیاری از افرادی که مبتلا به فرم های خفیف بثورات دارویی می شوند، یا خود به خود بهبود می یابند، یا به طور سرپایی معالجه می شوند. این مطالعه با هدف بررسی میزان فراوانی بثورات پوستی ناشی از مصرف دارو در بیماران بستری در بخش های پوست دو مرکز مهم در تهران انجام شد. روش ها: این مطالعه ی توصیفی بر روی تمامی بیماران بستری به علت بثورات دارویی در بخش پوست بیمارستان های حضرت رسول اکرم (ص) و لقمان حکیم تهران طی سال های 1388-1380 بود. اطلاعات دموگرافیک و سایر داده های ضروری از پرونده ی پزشکی بیماران استخراج شد. داده ها به وسیله ی نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی، شاخص های فراوانی، میانگین و انحراف معیار برای آنالیز شد. یافته ها: از 150 بیمار بستری 90 نفر (60 درصد) زن و 60 نفر (40 درصد) مرد بودند. از این گروه 81 نفر دارای بثورات ماکولوپاپولار، 31 نفر دارای سندرم استیون-جانسون، 10 نفر دچار بثورات کهیری، 5 نفر دارای واکنش Toxic epidermal necrolysis ، 8 نفر دچار بثورات Fixed drug، 9 نفر دارای بثورات اریترودرمال، 4 نفر دچار بثورات اگزمایی و 2 نفر دچار اریتم مولتی فرم بودند. فنی تویین، کاربامازپین، لاموتریژین، پنی سیلین و کوتریموکسازول به ترتیب پنج دارویی بودند که به تنهایی نیمی از موارد بثورات دارویی را در بیماران مورد مطالعه تشکیل می دادند. نتیجه گیری: تظاهرات پوستی مخاطی پس از مصرف داروها از ساده ترین شکل یعنی ماکولوپاپولار، تا شدیدترین شکل یعنیToxic epidermal necrolysis در میان بیماران مورد مطالعه دیده شد. با توجه به نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر، شایع ترین بثورات پوستی به دنبال مصرف داروهای مختلف به ترتیب ضایعات ماکولوپاپولر و سندرم استیون- جانسون بودند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پوست، بثورات، دارو، درماتولوژی، بیمارستان
عنوان انگلیسی Prevalence of Skin Drug Eruptions in Dermatology Departments of Tehran Hospitals
چکیده انگلیسی مقاله Background: The most common drug side effects are skin reactions. These reactions range from simple maculopapular eruptions to massive epidermal necrosis. There are still not enough data about drug eruptions in Iran, because minor side effects resolve spontaneously or are treated in outpatient settings. In this survey, we studied skin drug eruptions among patients admitted to dermatology departments of two hospital centers in Tehran. Methods: This was a descriptive study and included all cases who were admitted in Rassoul-e-Akram and Loghman-Hakim Hospitals for skin drug reactions between 2001 and 2009. We derived demographic data and other information from medical records. Findings: Our samples included 150 patients (90 females and 60 males). Frequency of different skin reactions was as follows: maculopapular eruptions 82 cases, Steven Johnson syndrome 31 cases, urticarial reactions 10 cases, toxic epidermal necrolysis reactions 5 cases, erythrodermal eruptions 8 cases, edematous eruptions 4 cases and multiform erythema 2 cases. The most common drugs that created reactions were (in order): phenytoin, carbamazepine, lamotrigine, penicillin, and co-trimoxazole. These five drugs were responsible for 50 percent of all cases. Most of the drugs were prescribed for urinary tract infections, convulsions, and diarrhea. Conclusion: Skin drug reactions in this study varied tremendously from the simplest types i.e., maculopapular eruptions, which is the most common form worldwide, to the most complex ones i.e., toxic epidermal necrolysis. According to our findings, maculopapular eruptions and Steven Johnson syndrome are the most common forms of skin drug reactions in hospitalized patients.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Skin, Drug eruptions, Dermatology, Inpatients &,nbsp
نویسندگان مقاله ساویز ساغری | saviz saghari
دانشجوی پزشکی، مرکزتحقیقات بیماری های پوستی و سالک و کمیته ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان و دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

میرهادی عزیزجلالی | mirhadi عزیزجلالی
دانشیار، مرکز تحقیقات پوست وسلول های بنیادی و گروه پوست بیمارستان حضرت رسول اکرم ص ، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران ، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/1738
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-318610.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات