این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
دوشنبه 21 مهر 1404
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
، جلد ۳۱، شماره ۲۵۹، صفحات ۱۷۷۹-۱۷۸۶
عنوان فارسی
کاردیومیوسیتهای مشتق از سلولهای بنیادی ترانسفکتشدهی جنینی موش: مدلی مناسب برای بررسی توکسیسیتهی داروها
چکیده فارسی مقاله
مقدمه: دوکسوروبیسین در درمان انواع سرطان ها مصرف می گردد. اما سمیت قلبی، مصرف آن را محدود ساخته است. برخی مطالعات نشان داده اند که کورتیکواستروییدها باعث محافظت قلبی می گردند. در این مطالعه با استفاده از کاردیومیوسیت های مشتق از سلول های بنیادی جنینی ترانس ژنیک موش اثرات دگزامتازون در کاهش توکسیسیته ی ناشی از دوکسوروبیسین بررسی شد. روش ها: سلول های قلبی خالص شده ی مشتق از سلول های بنیادی جنینی ترانس ژنیک موش (RB1-αMHC) با غلظت های مختلف دوکسوروبیسین به مدت 24 ساعت تیمار شدند، تا غلظتی که باعث کاهش 50 درصد حیات سلول های قلبی می شود برای استفاده در مراحل بعدی به دست بیاید. سلول ها در 3 گروه قرار گرفتند: گروه شاهد، گروه دوکسوروبیسین 5 میکرومولار به مدت 24 ساعت و گروه دگزامتازون 10 میکرومولار به مدت 24 ساعت قبل از دوکسوروبیسین 5 میکرومولار به مدت 24 ساعت. گروه ها از نظر ضربان با میکروسکوپ فاز کنتراست و درصد حیات با MTS Assay و از نظر بیان ژن با استفاده از تکنیک RT-PCR (Real time- polymerase chain reaction) ارزیابی شدند. یافته ها: غلظت 5 میکرومولار دوکسوروبیسین به عنوان حداقل غلظتی که باعث مرگ 50 درصد از این سلول ها می گردد، به دست آمد. در گروه اول تیمارشده با دوکسوروبیسین و غلظت 10 میکرومولار دگزامتازون اثر محافظت کننده بر حیات سلول های و بیان ژن های قلبی دیده شد. در گروه دوم اثر محافظت کنندگی قابل توجهی مشاهده نشد. نتیجه گیری: تیمار سلول های قلبی حاصل از سلول های بنیادی جنینی ترانس ژنیک موش با دگزامتازون 24 ساعت قبل از تیمار با دوکسوروبیسین باعث پیش گیری از مرگ سلول های قلبی ناشی از دوکسوروبیسین می گردد. نتایج این مطالعه مطابق نتایج مطالعه بر روی سلول های قلبی موش بود. بنابراین این سلول ها می توانند به عنوان مدل آزمایشگاهی مناسبی برای بررسی آثار درمانی و یا سمی داروها مورد استفاده قرار گیرند.
کلیدواژههای فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
Genetically Engineered Mouse Embryonic Stem Cell-Derived Cardiomyocytes as a Suitable Model on Drugs Toxicity Assessment in Vitro
چکیده انگلیسی مقاله
Background: Doxorubicin (DOX) is a powerful chemotherapeutic agent used in the treatment of solid tumors and malignant hematological diseases. However, cardiac toxicity limits the clinical usefulness of this drug. Previous reports have shown that corticosteroids induce a cytoprotective effect on cardiomyocytes. Mouse transgenic embryonic stem cell-derived pure cardiomyocytes may be considered as a model for assessment pharmacological and toxicological effects of drugs in vitro. Methods: Mouse transgenic embryonic stem cell-derived pure cardiomyocytes were treated by different concentrations of doxorubicin to determine median lethal dose (LD50). Pure cardiomyocytes were evaluated in two groups: treatment by 10 µM dexamethasone (DEX) 24 hours before or before and in continuation with doxorubicin. The percentage of cardiomyocyte viability by MTS assay, the percentage of beating, and quantitative real-time polymerase chain reaction (RT-PCR) for cardiac gene expression (β-MHC) were evaluated in each group. Findings: 5 µM doxorubicin was determined as drug concentration that leads to 50% cardiomyocyte mortality. Cardiotoxicity on mouse transgenic embryonic stem cell-derived pure cardiomyocytes could be ameliorated by treatment with dexamethasone (DEX) when administrated before doxorubicin. The effect of dexamethasone appeared to be mediated via glucocorticoid receptors. Dexamethasone increased cardiomyocyte gene expression and decreased apoptosis. Conclusion: Transgenic embryonic stem cell-derived cardiomyocytes are a model for evaluation of doxorubicin toxicity. Additionally, this model provides us with a clinical suggestion, which proposes that the beneficial effect of dexamethasone is obtained when added only before doxorubicin. In addition, the results of present study were consistent with in vivo result in mice.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
لیلا دهقانی | leila dehghani
مربی، گروه نورولوژی، مرکز تحقیقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)
محبوبه فرخ پور | mahboobeh farrokh pour
استادیار، گروه سلول های بنیادی، مرکز تحقیقات علوم سلولی جهاد دانشگاهی، پژوهشکده ی رویان، پایگاه تحقیقاتی اصفهان، اصفهان، ایران
علی حایری روحانی | ali haeri rohani
دانشیار، گروه زیست شناسی، دانشکده ی علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه تهران (Tehran university)
الهه پور عزیزی | elahe pour azizi
استادیار، گروه علوم پزشکی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف آباد، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد (Islamic azad university of najafabad)
محمد حسین نصر اصفهانی | mohammad hossein nasr esfahani
استادیار، گروه سلول های بنیادی، مرکز تحقیقات علوم سلولی جهاد دانشگاهی، پژوهشکده ی رویان، پایگاه تحقیقاتی اصفهان، اصفهان، ایران
حسین بهاروند | hossein baharvand
دانشیار، گروه سلول های بنیادی، مرکز تحقیقات علوم سلولی جهاد دانشگاهی، پژوهشکده ی رویان، تهران، ایران
نشانی اینترنتی
http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/2853
فایل مقاله
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-318120.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
مقاله پژوهشی
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات