این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۳۱، شماره ۲۶۹، صفحات ۲۲۵۷-۲۲۶۳
عنوان فارسی بررسی مقایسه‌ای تأثیر میلتفوسین و گلوکانتیم موضعی در درمان لیشمانیوز جلدی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: با توجه به محدود بودن مطالعات و عدم بررسی کافی تأثیر میلتفوسین در درمان لیشمانیوز پوستی و این حقیقت که بهبودی سریع تر ضایعات سبب ایجاد اسکار کمتر برای بیمار می شود، مطالعه ی خاضر با هدف بررسی تأثیر میلتیفوسین موضعی در درمان لیشمانیوز پوستی انجام گرفت. روش ها: در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 64 بیمار مبتلا به لیمشانیوز جلدی به طور مساوی در دو گروه تحت درمان با گلوکانتیم و و میلتفوسین قرار گرفتند. بیماران گروه اول با گلوکانتیم موضعی به صورت هفته ای 2 بار (حداکثر برای 28 روز) و گروه دوم با میلتفوسین موضعی (پماد 6%)، به گونه ای که ضایعه به طور کامل با پماد آغشته شود، روزانه یک بار (برای 28 روز) درمان شدند. بیماران در طول درمان هر هفته معاینه شدند و اندازه ی ضایعات آن ها ثبت شد. همه ی ضایعات بیماران از لحاظ پیدایش و اندازه زخم، ایندوراسیون، اریتم و اندازه ی ضایعه در طول ویزیت های هفتگی، انتهای درمان و یک ماه پس از درمان بررسی شد. یافته ها: میانگین سنی بیماران 30/13 ± 12/23 سال بود. میزان بهبودی کامل در بیماران تحت درمان با گلوکانتیم موضعی در مدت 4 هفته 4/34 درصد و در بیماران تحت درمان با میلتیفوسین 1/53 درصد بود (010 = P). میزان بهبودی کامل در بیماران تحت درمان با گلوکانتیم موضعی 1 ماه بعد از پایان درمان، 0/50 درصد و در بیماران تحت درمان با میلتفوسین 3/81 درصد بود (300/0 = P). میانگین میانگین اندازه ی اسکار باقی مانده ی ناشی از لیشمانیوز جلدی در گروه تحت درمان با گلوکانتیم 9/1 سانتی متر و در گروه تحت درمان با میلتیفوسین 9/0 سانتی متر بود (001/0 = P ). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه و سایر مطالعات انجام گرفته در این زمینه می توان به این نتیجه رسید که میلتفوسین موضعی سریع تر از درمان تزریقی داخل ضایعه ی گلوکانتیم می تواند ضایعات را بهبود بخشد. همچنین، موارد درمان با میلتفوسین موضعی، اسکار کوچک تری برجای می گذارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله گلوکانتیم، میلتفوسین، لیشمانیوز جلدی، درمان
عنوان انگلیسی Comparing the Effects of Topical Miltefosine and Glucantime in Treatment of Cutaneous Leishmaniasis
چکیده انگلیسی مقاله Background: Due to the limited number of studies, failure to adequately investigating the impact of miltefosine in the treatment of cutaneous leishmaniasis, and the fact that faster recovery of injuries causes less scarring for the patient, the present study aimed to investigate the effect of topical miltefosine on the treatment of cutaneous leishmaniasis. Methods: In this clinical trial study, 64 patients with cutaneous leishmaniasis were equally treated in two groups with miltefosine and Glucantime. The first group of patients was treated with localized Glucantime 2 times a week (up to 28 days) and the second group was treated with localized miltefosine (ointment 6%), once daily (for 28 days), in a way that the lesion was completely smeared with the ointment. Patients were examined every week during treatment and the lesion size was recorded. All the patients’ lesions regarding their appearance, wound size, induration, erythema, and lesion size during weekly visits, at end of the treatment, and one month after the treatment were assessed. Findings: Mean age of the patients was 23.12 ± 13.30 years. The cure rate was 34.4% in patients treated with topical Glucantime, and 53.1% in the patients treated with topical miltefosine (P = 0.010). 1 month after the treatment, the cure rate was 50% in patients treated with topical Glucantime, and 81.3% in patients treated with miltefosine (P = 0.300). Mean size of the remaining scar caused by cutaneous leishmaniasis was 1.9 cm in the group treated with Glucantime, and 0.9 cm in the group treated with miltefosine (P = 0.001). Conclusion: According to the results of this study and other studies in this area, it can be concluded that topical miltefosine can treat the lesions faster than intralesional Glucantime injection. In addition, patients treated with topical miltefosine had smaller scars.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله علی اصیلیان | ali asilian
استاد، مرکز تحقیقات بیماری های پوستی و سالک، گروه پوست، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

شقایق عمرانی | shaghayegh omrani
پزشک عمومی، مرکز تحقیقات بیماری های پوستی و سالک، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

محمد علی نیلفروش زاده | mohammad ali nilforoush zadeh
دانشیار، گروه پوست، مرکز تحقیقات پوست و سلول های بنیادی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/2042
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-318062.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات