این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۳۱، شماره ۲۷۰، صفحات ۲۳۷۳-۲۳۸۱
عنوان فارسی پیشگویی هیپربیلی‌روبینمی شدید در نوزادان ترم و نزدیک ترم سالم ایرانی توسط نوموگرام بیلی‌روبین‌متری پوستی (Transcutaneous bilirubin nomogram)
چکیده فارسی مقاله مقدمه: هیپربیلی‌روبینمی به عنوان شایع‌ترین علت بستری مجدد در نوزادان سالم شناخته شده است. هدف از این تحقیق، تعیین خطر بروز زردی شدید در روزهای آینده در نوزادان ترم و نزدیک ترم ایرانی هنگام ترخیص از بیمارستان توسط نوموگرام بیلی‌روبین‌متری پوستی بود. روش‌ها: این مطالعه‌ی کاربردی، از نوع توصیفی بود و به صورت تصادفی بر روی 450 نوزاد سالم انجام شد که سن حاملگی ≥ 35 هفته و وزن ≥ 2 کیلوگرم و سن بین 140-12 ساعت داشتند. بیلی‌روبین نوزادان قبل از ترخیص آن‌ها با دستگاه Bilichek که روی سینه و مابین دو Nipple قرار می‌گرفت، تعیین می‌شد و پس از ترخیص پیگیری می‌شدند. نوزادان بر اساس TCB (Transcutaneous bilirubin) هنگام ترخیص و سن نوزاد به ساعت و بر اساس نوموگرام بیلی‌روبین در 4 گروه (خطر کم، خطر متوسط پایین، خطر متوسط بالا و خطر بالا) تقسیم شدند. در پیگیری در صورتی که نوزاد دچار زردی شده بود، دوباره بیلی‌روبین وی اندازه‌گیری می‌شد و نوزادانی که دچار زردی شدید شده بودند و نیاز به فتوتراپی داشتند، مشخص می‌شدند. یافته‌ها: بر اساس TCB هنگام ترخیص و سن نوزاد به ساعت، 0/20 درصد در گروه با خطر کم، 1/33 درصد در گروه با خطر متوسط پایین، 2/32 درصد در گروه با خطر متوسط بالا و 7/14 درصد در گروه با خطر بالا طبقه‌بندی شدند. خطر بروز زردی شدید در پیگیری در گروه‌های با خطر کم تا زیاد به ترتیب 4/1، 9/6، 6/13 و 8/32 درصد بود. در طی این مدت، 9/11 درصد نوزادان دچار زردی شدید بالای 95 درصد شدند. نتیجه‌گیری: با تهیه‌ی نوموگرام بیلی‌روبین بر اساس TCB و بر حسب عمر نوزاد به ساعت، می‌توان شدت بروز زردی شدید در نوزادان سالم ایرانی را در آینده تخمین زد. استفاده از روش TCB با دستگاه بیلی‌چک به طور معمول، که روش غیر تهاجمی می‌باشد، در زمان ترخیص در تمام دنیا برای نوزادان پیشنهاد می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Transcutaneous Bilirubin Nomogram for Predicting Significant Neonatal Hyperbilirubinemia at Discharge Time in Healthy Term and Near-Term Iranian Infants
چکیده انگلیسی مقاله Background: Hyperbilirubinemia is one of the most common causes of neonatal re-hospitalization; using transcutaneous bilirubin (TCB) measurement nomogram, the aim of this study was to determine the risk of severe hyperbilirobinemia in term and near-term Iranian neonates at discharge time. Methods: 450 healthy newborn infants, with the gestational age of ≥ 35 weeks, weight of ≥ 2 kg, and the age of 12 to 140 hours were enrolled in this randomized-descriptive practical study. Before being discharged, the infant’s bilirubin was measured using Bilichek that was placed on their chest and between two nipples. After being discharged, the newborn infants were followed up. According to the discharge time transcutaneous bilirubin level, the infant's age (in terms of hour), and based on bilirubin nomogram, the newborns were divided into four groups of low-risk, low-medium-risk, high-medium-risk, and high-risk. In following up the infants, if they were suffering hyperbilirobinemia, the bilirubin was measured again. Findings: According to discharge time transcutaneous bilirubin level and the infant's based-on-hour age, 20% of the subjects were included in the low-risk group, 33.1% in low-medium-risk group, 32.2% in high-medium-risk group, and 14.7% in high-risk group. The risk of severe hyperbilirobinemia in followed-up newborns was 1.4%, 6.9%, 13.6%, and 32.8%, in groups 1 to 4, respectively. During this time, 11.9% of the newborns were found to have sever hyperbilirubinemia (more than 95 th percentile. Conclusion: By providing bilirubin nomogram, based on transcutaneous bilirubin level and the infant's age (in terms of hour), the severity of future hyperbilirobinemia can be estimated in Iranian healthy newborns. The transcutaneous bilirubin method with bilichek, that is a non-invasive method, can be recommended for all newborns at discharge time.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله صدیقه قایمی | sedigheh ghaemi
دانشیار، گروه کودکان، دانشکده ی پزشکی و مرکز تحقیقات رشد و نمو کودکان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

علی محمد کساییان | ali mohammad kasaeian
متخصص اطفال، اصفهان، ایران

امیر محمد آرمانیان | amir mohammad armanian
استادیار، گروه کودکان، دانشکده ی پزشکی و مرکز تحقیقات رشد و نمو کودکان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

زهره بدیعی | zohreh badiee
دانشیار، گروه کودکان، دانشکده ی پزشکی و مرکز تحقیقات رشد و نمو کودکان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/3124
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-318059.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات