این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۳۲، شماره ۳۰۷، صفحات ۱۸۱۶-۱۸۲۳
عنوان فارسی تأثیر داروی سیلیمارین بر تکثیر لنفوسیت‌های T فعال شده‌ی انسانی در شرایط آزمایشگاهی (In vitro)
چکیده فارسی مقاله مقدمه: استفاده‌ی گسترده از داروهای گیاهی به دلیل اثرات حفاظتی آن‌ها بر ارگان‌های مختلف بدن در مطالعات بسیاری نشان داده شده است. سیلیمارین یک کمپلکس فلاونولیگنان مشتق از گیاه خار مریم (Milk thistle) با نام علمی Silybum marianum است. از این ترکیب، به علت داشتن اثرات ضد التهابی و حفاظتی در بیماری‌های کبدی (Hepatoprotective) در کلینیک استفاده می‌شود. در سال‌های اخیر، اثرات تعدیل ایمنی (Immunomodulatory) این گیاه از سوی محققین مورد توجه قرار گرفته و در این خصوص مطالعاتی صورت پذیرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر سیلیمارین و DMSO (Dimethyl sulfoxide) بر تکثیر لنفوسیت‌های T انسانی در شرایط کشت سلولی بود. روش‌ها: جداسازی سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی (PBMCs یا Peripheral blood mononuclear cells) از افراد سالم داوطلب و سپس تحریک آن با کانکاناوالین A (Con A یا Concanavalin A) انجام گرفت و میزان تکثیر سلول‌ها پس از نشان‌دار کردن سلول‌ها با ماده‌ی فلورسنت CFSE (Carboxyfluorescein succinimidyl ester) بررسی و ارزیابی آن با فلوسیتومتری نسبت به شاهد مورد سنجش قرار گرفت. یافته‌ها: سیلیمارین در غلظت‌های μM 100 و μM 200 نسبت به Dimethyl sulfoxide به طور قابل ملاحظه‌ای تکثیر سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی را مهار می‌کند. نتیجه‌گیری: با توجه به اثر مهاری سیلیمارین بر تکثیر سلول‌های T، شاید بتوان از آن به عنوان جایگزین داروهای شیمیایی مهار کننده‌ی ایمنی و یک داروی حیات بخش در شرایط نیاز به سرکوب ایمنی، استفاده نمود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Effect of Silymarin on the Proliferating of the Activated Human T Cells in Vitro
چکیده انگلیسی مقاله Background: The widespread use of herbal medicines, because of their protective effects on various organs, has been shown in many studies. Silymarin is a flavonolignan complex isolated from the milk thistle (Silybum marianum L. Gaertn), has been clinically used for its anti-inflammatory and hepatoprotective effects. Recently, immunomodulating effects of this plant have considered by the researchers. This study aimed to investigate the effect of silymarin and dimethyl sulfoxide (DMSO) on the human T lymphocyte proliferation under the cell culture conditions. Methods: Peripheral blood mononuclear cells (PBMCs) from the healthy individuals were activated with Con A (10 μg/ml) and treated with silymarin at different concentrations (0.001, 0.01, 0.1, 1, 10, 100 and 200 μM). Then, cells were incubated for five days at 37 ◦ C with 5% CO 2 for proliferation assay using the carboxyfluorescein succinimidyl ester (CFSE) dye and for viability analysis using flow cytometry. We analyzed the data using the Graph pad prism (version 6) software. Findings: Silymarin had the ability to inhibit the T cell proliferation in vitro. Moreover, 100 μM and 200 μM of silymarin had more inhibitory effect on T cells (P < 0.001). Conclusion: We conclude that silymarin exerts immunosuppression effects, and it could be used in therapeutic situations with fewer side effects compared with the other immunosuppressive drugs.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله احسان الماسی | ehsan almasi
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه ایمنی شناسی، دانشکده ی پزشکی و کمیته ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

ناهید اسکندری | eskandri n
استادیار، گروه ایمنی شناسی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

مرجان قراگوزلو | marjan gharagozloo
استادیار، گروه ایمنی شناسی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

افشین الماسی | afshin almasi
دانشجوی دکتری، گروه آمار زیستی، واحد توسعه ی تحقیقات بالینی، بیمارستان امام رضا ع ، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه (Kermanshah university of medical sciences)

وجیهه استادی | vajihe ostadi
دانشجوی دکتری، آزمایشگاه فلوسیتومتری و گروه ایمنی شناسی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/4392
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-317873.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات