این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
شنبه 26 مهر 1404
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
، جلد ۳۳، شماره ۳۲۹، صفحات ۴۴۲-۴۵۶
عنوان فارسی
تأثیر آموزش اختصاصیسازی خاطرات (MEST) بر مکانیسمهای زیربنایی کلیتگرایی افراطی حافظهی سرگذشتی در بیماران افسردهی دارای تجربهی ترومای کودکی
چکیده فارسی مقاله
مقدمه: کلیتگرایی افراطی حافظهی سرگذشتی یک عامل آسیبزای پایدار در افسردگی است که با تفکر نشخواری، اجتناب کارکردی و کنترل اجرایی پاتولوژیک همبسته است. افسردگی، از جمله مشکلات ناتوان کنندهی حیطهی بهداشت روان است که تمایل به مزمن شدن و عود دارد. در این مسیر، مطالعهی تاریخچهی زندگی افراد از مهمترین نکاتی است که در پژوهشهای پیشین نادیده گرفته شده است. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر درمان آموزش اختصاصیسازی خاطرات (MEST یا Memory specificity training) بر کلیتگرایی افراطی حافظهی سرگذشتی و ارتقای جنبههای روانشناختی مرتبط با بهبود افسردگی با در نظر گرفتن تاریخچهی کودکی افراد بود. روشها: در این مطالعه، که در سالهای 93-1392 در مرکز شبانهروزی حمایت از نوجوانان محروم، وابسته به ادارهی بهزیستی استان کرمانشاه انجام شد، از بین 64 فرد افسرده، دارای تجارب تروماتیک دورهی کودکی، 24 نفر با استفاده از مصاحبهی تشخیصی مبتنی بر DSM-IV (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-IV) و نتایج مقیاس افسردگی Beck، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه اختصاص داده شدند. گروه آزمایش 5 جلسهی هفتگی تحت مداخله قرار گرفتند. گروه شاهد نیز در لیست انتظار قرار گرفته، در 5 جلسهی ملاقات گروهی شرکت کردند. پرسشنامههای روانشناختی AMT (Autobiographical memory test)، RRS (Ruminative responses scale)، AAQ-II (Acceptance and Action questionnaire-II) و SPSI-R (Social problem-solving inventory-revised) اجرا شد. آزمونهای اندازهگیری مکرر، همبستگی Pearson و همبستگی پارهای به کار بسته شدند. یافتهها: قبل از اجرای مداخله، میانگین نمرات افسردگی 82/4 ± 83/27 بود که پس از مداخله، به 07/6 ± 00/17 و در پیگیری، به 18/4 ± 91/12 تقلیل یافت و تغییرات معنیدار بود (01/0 = P). میانگین حافظهی سرگذشتی اختصاصی، قبل از مداخله 5/3 بود که پس از مداخله، به 5/5 و در پیگیری، به 0/7 ارتقا یافت و تغییرات در هر مرحله، معنیدار بود (01/0 = P برای همه). نتایج، کاهش معنیدار اجتناب و نشخوار را نیز نسبت به گروه شاهد نشان داد. نتیجهگیری: درمان آموزش اختصاصیسازی خاطرات قادر است کلیتگرایی افراطی حافظهی سرگذشتی را کاهش داده، با افزایش حافظهی اختصاصی، به بهبود افسردگی و متغیرهای روانشناختی مرتبط با آن، مانند نشخوار فکری، اجتناب و حل مسألهی اجتنابی بینجامد.
کلیدواژههای فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
Efficacy of Memory Specificity Training (MEST) on Underlying Mechanisms of Overgeneral Autobiographical Memory (OGM) in People with Major Depression and Childhood Traumatic Experience
چکیده انگلیسی مقاله
Background: Overgeneral autobiographical memory (OGM) is a persistent factor in depression that correlates with ruminative thinking, functional avoiding and pathological executive control. Depression is one of mental health problems that tend to be chronic and recurrent. In this way, the study of the history of life is the most important point that is forgotten in previous researches. The aim of this study was to measure the effectiveness of efficacy of memory specificity training (MEST) on overgeneral autobiographical memory changing and to improve the psychological aspects associated with depression regarding to childhood history. Methods: Among 64 patients with major depression and childhood traumatic experience, 24 patients were selected and randomly assigned to two groups. The intervention group received five weekly sessions and control group remained in the waiting list. At baseline, both groups completed Childhood Trauma Questionnaire (CTQ), Persian version of Autobiographical Memory Test (AMT), Beck Depression Inventory-II (BDI-II), Brief Hospice Inventory (BHI), Acceptance and Action Questionnaire-II (AAQ-II), Social Problem-Solving Inventory-Revised (SPSI-R) and Ruminative Response Scale (RRS). Repeated measures and partial correlation tests were implemented. Findings: Depression scores reduced from 27.83 ± 4.82 (in pre-test) to 17.00 ± 6.07 in post-test and 12.91 ± 4.18 in follow-up (P = 0.01). Specific memory means was elevated from 3.5 in pre-test to 5.5 in post-test and 7.0 in follow-up (P = 0.01 for all). Conclusion: Memory specificity training treatment can, with reducing the o vergeneral autobiographical memory and enhancing the memory specificity, redound to improvement of depression and associated psychological variables as instance rumination, avoidance and avoidance-based problem-solving.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
علی اکبر ارجمند نیا | ali akbar arjmand nia
دانشیار، گروه روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکده ی روان شناسی، دانشگاه تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه تهران (Tehran university)
سارا نامجو | sara namjoo
کارشناس ارشد، گروه روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه (Islamic azad university of kermanshah)
نشانی اینترنتی
http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/4499
فایل مقاله
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-317760.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
مقاله پژوهشی
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات