این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۳۳، شماره ۳۵۵، صفحات ۱۷۵۲-۱۷۵۷
عنوان فارسی بررسی مقایسه‌ای تأثیر تجویز داروهای ممانتین و پیراستام بر شدت آفازی متعاقب سکته‌ی مغزی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: آفازی، یک اختلال اکتسابی زبان به علت ضایعات مغزی است و اغلب در اثر آسیب‌های مغزی در نیمکره‌ی چپ مغز رخ می‌دهد. آفازی، علایمی از قبیل اختلال در تکلم، ادراک شنیداری و ... به همراه دارد که می‌تواند طیف وسیعی از خفیف تا شدید را شامل شود. روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر یک کارآزمایی بالینی دو سو کور تصادفی شده بود. جمعیت مورد مطالعه شامل 70 نفر بیماران دچار سکته‌ی مغزی بودند. قبل از آغاز مداخله، با استفاده از پرسش‌نامه، خصوصیات دموگرافیک و اطلاعات مربوط به بیماری بررسی و ثبت گردید. سپس، بیماران به روش تخصیص تصادفی در دو گروه 35 نفره توزیع شدند. گروه اول، قرص پیراستام و گروه دوم قرص ممانتین دریافت کردند. یافته‌ها: 70 بیمار مبتلا به آفازی (35 بیمار در گروه ممانتین و 35 بیمار در گروه پیراستام) مطالعه را تا پایان ادامه دادند. در گروه ممانتین، میانگین سن برابر 8/11 ± 6/61 (در محدوده‌ی سنی 82-38 سال) و در گروه پیراستام، میانگین سن مساوی 8/11 ± 7/62 (در محدوده‌ی سنی 83-37 سال) بود. آزمون ANCOVA نشان داد که پس از مداخله، فقط در حیطه‌ی روانی گفتار، بین دو گروه اختلاف معنی‌دار وجود نداشت، اما در بقیه‌ی حیطه‌ها، میانگین امتیاز در گروه ممانتین به طور معنی‌داری بیشتر از گروه پیراستام بود. نتیجه‌گیری: اگر چه قرص ممانتین آثار بسیار خوبی در بهبود عوارض آفازی دارد، اما امروزه کمتر توسط پزشکان تجویز می‌گردد. از این رو، تجویز ممانتین برای بیماران به عنوان یک داروی پربازده و ایمن، پیشنهاد می‌گردد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ممانتین، پیراستام، آفازی
عنوان انگلیسی A Comparative Study of the Prescription of Memantine and Piracetam in Poststroke Aphasia
چکیده انگلیسی مقاله Background: Aphasia is an acquired linguistic disease caused by brain injuries mostly in the left hemisphere. The symptoms can contain a vast spectrum of clinical manifestations. Methods: This double-blind randomized clinical trial study observed 70 patients with stroke. Patients’ characteristics and their demographic information registered prior to the intervention. Then, they were divided in two equal groups randomly; one group received piracetam and the other got memantine. Findings: The mean age was 61.6 ± 11.8 and 62.7 ± 11.8 years in memantine and piracetam groups, respectively. Covariance analysis demonstrated more significant improvements in memantine group in all aspects of the study except the fluency of speech. Conclusion: While memantine improve lots of symptoms of aphasia, todays it is less considered by physicians. However, we recommend its prescription in patients with aphasia as a safe and efficient drug.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Memantine, Piracetam, Aphasia
نویسندگان مقاله فریبرز خوروش | fariborz khorvash
دانشیار، مرکز تحقیقات علوم اعصاب و گروه نورولوژی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

مجید قاسمی | majid ghasemi
استادیار، مرکز تحقیقات علوم اعصاب و گروه نورولوژی، دانشکده ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

مرضیه نادری | marzieh naderi
دانشجوی پزشکی،دانشکده ی پزشکی و کمیته ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

امید میرمسیب | omid mirmosayyeb
دانشجوی پزشکی، مرکز تحقیقات علوم اعصاب و گروه نورولوژی، دانشکده ی پزشکی و کمیته ی تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/5445
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-317635.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات