، جلد ۷، شماره ۳، صفحات ۲۱۳-۲۱۹
عنوان فارسی تعیین میزان دیازینون در سرم و بافت‌های خرگوش بدنبال تماس تحت بالینی دوزهای افزایشی از راه پوست
چکیده فارسی مقاله زمینه مطالعه: استفاده بی رویه از دیازینون می‌تواند آلودگی‌های زیست محیطی و اثرات سوء بهداشتی بر روی انسان و حیوانات را بدنبال داشته باشد. هدف: این مطالعه به منظور بررسی اثرات سمی دیازینون و تعیین میزان آن در بافت‌های مختلف خرگوش پس از تماس تحت بالینی با سم انجام شده است. روش کار: خرگوش‌های نژاد نیوزیلندی با دوزهای مختلفی به طور روزانه، از طریق پوست گوش و به صورت افزایشی به مدت 4 هفته در معرض دیازینون قرار گرفتند. نمونه‌های خون در شروع آزمایش و در پایان هر هفته و همچنین نمونه‌هایی از مغز، ماهیچه، کلیه و کبد در روز 28 با کشتن خرگوش‌ها به روش مرگ آسان، جمع آوری گردیدند.، میزان دیازینون در نمونه‌های خون و بافت ها با استفاده از سامانه فاز معکوس ‌HPLC‌ اندازه گیری شد. نتایج: مشاهدات بالینی از ایجاد مسمومیت در خرگوش‌های مواحهه شده با دیازینون حکایت داشت که به صورت اسهال و کاهش وزن در روز بیستم نمایان شد. میزان دیازینون خون با افزایش میزان سم افزایش پیدا کرد و به بـالاتـریـن سـطـح خـود در پـایـان هفتـه چهارم رسید ‌ppm( 26/0±620/0.) بالاترین میزان دیازینون در بافت‌های مغز دیده شد ‌ppm( 015/0±314/0.) هم میزان سم تجویز شده و هم نوع بافت به طور معنی‌داری در میزان دیازینون موجود در بافت‌های مختلف مؤ ثر بوده است (001‌/‌0‌p<‌.) نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصل از این مطالعه تاکیدی بر تجمع بافتی و امکان بروز اثرات سمی دیازینون در صورت قرار گرفتن در تماس تحت بالینی با سم می‌باشد. این نتایج حاکی از آن است که تعیین میزان سم در سرم یا بافت ها به صورت انفرادی می‌تواند به عنوان یک روش هشدار دهنده برای تعیین آلودگی سم بکار رود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Blood and tissue levels of diazinon in rabbit following a subacute dermal exposure to incremental doses
چکیده انگلیسی مقاله BACKGROUND:Uncontrolled application of diazinon (DZN)
can cause environmental contamination and adverse health
effects on humans or animals. OBJECTIVES:This study aimed to
investigate the toxic effects and the level of DZN in serum and
tissues of rabbits following a sub acute dermal exposure to
toxicant. METHODS:Different doses of DZN were applied daily
to New Zealand rabbits through the ear skin in incremental doses
for 4 weeks. Blood samples were collected at the beginning and
the end of each dose-week period. Tissue samples were collected
from brain, muscle, kidney and liver on day 28, after euthanizing
the rabbits. DZN contents of the blood and tissue samples were
measured using a reversed phase HPLC system. RESULTS:
Clinical observations indicated signs of toxicity in the animals
exposed to DZN as shown by diarrhea and body weight loss from
day twenty. The level of DZN in the blood elevated with
enhancing exposure time and reached the highest level at the end
of the fourth week (0.620±0.26ppm). The highest level of DZN
was found in the brain tissue (0341±0.015 ppm). CONCLUSIONS:
The results of this study revealed the tissue accumulation and
subsequent toxic effects of DZN following the subacute dermal
exposure to the toxicant. It suggests that the determination of the
toxicant level in the serum or tissue can be a monitoring method
for the detection of the contamination rate.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله blood and tissue level,dermal exposure,diazinon,Rabbit
نویسندگان مقاله Hoseinali Arab |
Department of Pharmacology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran

Masoud Goudarzi |
Department of Pharmacology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran

Mohammadkazem Koohi |
Departemt of Basic Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran

Gholamreza Shams |
Department of Pharmacology, Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran

نشانی اینترنتی https://ijvm.ut.ac.ir/article_35973_a776751fbba28300348c1a88efd2ab20.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات