|
|
فصلنامه عرفانیات در ادب فارسی، جلد ۷، شماره ۲۷، صفحات ۱۵۳-۱۶۷
|
|
|
| عنوان فارسی |
جلوه‌های کودکان روستایی در آثار مولانا با تاکید بر دیوان کبیر |
|
| چکیده فارسی مقاله |
بررسی روستا و روستائیان از زوایای مختلف ادبی، فرهنگی و دینی در آثار مولانا از اهمیت بسزایی برخوردار است و نگرش‌ها و بینش‌های گذشتگان را نسبت به روستائی و زندگی روستائیان به طور عام و کودکان روستایی به طور خاص به نمایش می‌گذارد. مولوی در بلخ به دنیا آمده، بلخ در زمان وی یکی از باشکوه‌ترین شهرهای بزرگ به حساب می‌آمده است. برای همین در مثنوی، فیه‌ما‌فیه و غزلیات، شهرگرایی را ستایش و روستانشینی را نکوهش می‌کند. در قصیده‌ای در دیوان کبیر، نفس امّاره را به کودکی روستائی مانند کرده است: روستائی بچه‌ای هست درون بازار دغلی، لاف زنی، سخره‌کنی بس عیّار که از او محتسب و مهتر بازار به درد؛ در فغان‌اند از او، از فقعی تا عطّار سوال اصلی این پژوهش بررسی جلوه‌های کودکان روستایی در اندیشه مولانا است که با استفاده از روش تحقیق کیفی و تحلیل محتوا انجام شده است. در این مقاله، ضمن بررسی نگاه مولانا در این باب، خواهیم کوشید دلایل چنین نگرشی را، به بررسی بنشینیم. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که یکی از جنبه‌های تکامل افکار مولوی، سمت‌گیری اندیشه وی به سوی شهر است. از دیدگاه وی زندگی در روستا مورد پسند نیست و از روستائیان که جامعه را به لغزش و گمراهی دچار می‌کنند، سخت بیزار است و از آنان می‌گریزد. از نگاه او این کودک روستائی موجب فتنه و شر در شهر است و همه اقشار جامعه شهری را به ستوه آورده است. این نمودار بدبینی انبوه این عارف از روستا و روستازادگان است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
کودک، زندگی روستایی، فرهنگ روستائی، دیوان کبیر. |
|
| عنوان انگلیسی |
|
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
قدمعلی سرامی |
مریم علایی خرایم |
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://erfaniyat.iauh.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-196&slc_lang=fa&sid=fa |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1915/article-1915-312607.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|