|
المپیک نوین، جلد ۲۱، شماره ۲، صفحات ۹۹-۱۱۲
|
|
|
عنوان فارسی |
تاثیر چاقی ناشی از مصرف غذای پرچرب و کاهش وزن ناشی از تمرینات استقامتی بر لپتین پلاسمایی موشهای نژاد C۵۷BL/۶ |
|
چکیده فارسی مقاله |
چکیده هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر چاقی ناشی از مصرف غذای پرچرب و کاهش وزن ناشی از تمرینات استقامتی با دو شدت متفاوت بر لپتین پلاسمای موشهای نژاد C57BL/6 بود. روش پژوهش: تعداد 30 سر موش C57BL/6 (3-4 هفتهای؛ 10-15 گرمی) در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. 24 سر به مدت 12 هفته از غذای پرچرب (60 درصد چربی) و 6 سر نیز از غذای معمولی (35 درصد چربی) تغذیه کردند. 6 سر موش چاق (گروه OB) و 6 سر موش غیرچاق (گروه NB) برای اندازهگیریهای پایه کشته شدند. 12 سر پس از دوره چاق شدن در دو گروه جداگانه تمرین با شدت بالا (گروه HI) و تمرین با شدت پائین (گروه LI) به مدت 12 هفته و هر هفته 5 جلسه بر روی تردمیل جوندگان تمرین کردند. گروه شدت پائین با سرعت 15 متر بر دقیقه و شیب 5 درصد (معادل 50 درصد VO2max) فعالیت دویدن را به مدت 60 دقیقه در هر جلسه انجام میدادند و گروه شدت بالا با سرعت 22 متر بر دقیقه و شیب 5 درصد (معادل 75 درصد VO2max) فعالیت دویدن را به مدت 41 دقیقه انجام دادند. 6 سر موش چاق (گروه OC) هم به عنوان گروه کنترل تا پایان تمرینات در قفس نگهداری شدند. وزن موشها به صورت هفتگی اندازهگیری و ثبت می شد. لپتین پلاسمایی موشها با استفاده از کیت مخصوص آن به روش الایزا مورد اندازهگیری قرار گرفت. یافتهها: افزایش میانگین وزن گروههایی که غذای پرچرب مصرف میکردند (OB، OC، HI و LI) نسبت به گروه NB از هفته پنجم اختلاف معنیداری داشت (05/0>p). کاهش وزن گروههای تمرینی از هفته 6 شروع به تمایز نسبت به گروه OC کرد و در هفته 8، این تمایز و کاهش وزن معنیدار شد (05/0>p). میزان کاهش وزن در گروه HI نسبت به گروه LI، در هفتههای 11 و 12 به طور معنیداری بیشتر بود (05/0>p). میانگین لپتین در گروه OB نسبت به گروه NB به میزان 24 درصد افزایش داشت (05/0>p). میانگین لپتین در گروه OC اندکی پائین تر از گروه NB بود اما میزان کاهش آن نسبت به گروه OB در حدود 27 درصد بود (05/0>p). مقدار نسبی لپتین به ازای هر گرم وزن بدن در سه گروه OC، HI و LI مشابه یکدیگر بود اما کمتر از مقدار آن در دو گروه دیگر بود. نتیجه گیری: اگر چه غلظت لپتین خون با شاخص های چاقی مانند BMI، درصد چربی بدن و کل توده چربی بدن در انسان و حیوانات ارتباط دارد و به نظر میرسد در مطالعه حاضر، کاهش غلظت لپتین در گروههای تمرینی در اثر کاهش وزن باشد؛ با این حال، نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد میکند که مصرف غذای پرچرب (مستقل از افزایش وزن) نیز در افزایش لپتین نقش دارد. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
چاقی، مصرف غذای پرچرب، لپتین، تمرینات استقامتی، |
|
عنوان انگلیسی |
Effect of diet-induced obesity and endurance training-induced weight reduction on plasma leptin in C57BL/6 mice |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Aim: The aim of this study was evaluating the effect of high-fat diet-induced obesity and weight reduction due to endurance training with two different intensities on plasma leptin in C57BL/6 mice. Methods: Thirty C57BL/6 mice (3-4 weeks; 10-15 g) were recruited in this study. Twenty four mice consumed a high-fat diet (60% fat) and 6 mice nourished a standard diet (35% fat) for 12 weeks. 6 obese mice (group: OB) and 6 non-obese mice (group: NB) were killed for basal measurements. After obesity period, 12 mice were trained 5 sessions per week for 12 weeks on a rodent treadmill with high (group: HI) and/or low intensity (group: LI). Each session, the LI group ran at a speed of 15 m/min and 5% incline (~50% VO2max) for 60 min and the HI group at a speed of 22 m/min and 5% incline (~75% VO2max) for 41 min. 6 other obese mice (group: OC) were kept in the cages as the control group till the end of training. Body weight was measured and recorded weekly. Plasma leptin was measured using a specific kit by ELISA method. Results: From 5th week on, mean weight in the groups which had a high-fat diet (OB, OC, HI & LI) showed a significant increase compared to the NB group (p< 0.05). In training groups, weight reduction started from 6th week compared to the OC group and at 8th week it was significant (p< 0.05). The rate of weight reduction was significantly higher in the HI group than the LI group in 11th and 12th weeks (p< 0.05). Plasma leptin concentrations increased 24% in OB compared to the NB group (p< 0.05). Plasma leptin concentrations in OC were slightly lower than the NB group, but it declines 27% compared to the OB group (p< 0.05). Relative leptin value per gram body weight in OC, HI and LI groups was similar and lower than the two other groups. Conclusion: Blood leptin concentration, although, is closely related to obesity indexes such as BMI, body fat percentage and body fat mass in human and animals, and apparently weight reduction can lead to leptin concentration decrease; however, these results suggest that high-fat diet independent to weight reduction, also, plays a role in hyperleptinemia. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
Obesity, High-fat diet, Leptin, Endurance training |
|
نویسندگان مقاله |
حمید محبی | استاد فییولوژی ورزش دانشگاه گیلان سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گیلان (Guilan university)
صادق حسن نیا | استادیار زیست شناسی دانشگاه تربیت مدرس سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)
هادی روحانی | دانشجوی دکترای فیزیولوژی ورزش گیلان
|
|
نشانی اینترنتی |
http://www.olympic-journal.ir/article_6744_934902b35826745ca9a2a50715f0731a.pdf |
فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/2271/article-2271-303910.pdf |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|