فرآیند نو، جلد ۱۸، شماره ۸۳، صفحات ۳۹-۵۴
عنوان فارسی بررسی تأثیر نانوذرات تیتانیوم دی‌اکسید بر عملکرد غشاهای پلی‌ونیل‌کلراید در جداسازی هیومیک اسید
چکیده فارسی مقاله با توجه به مشکلات کیفیت آب و قوانین سخت‌گیرانه وضع شده برای تصفیه آب‌های آشامیدنی، نیاز به استفاده از روش‌های مؤثرتر و اقتصادی­تر برای حذف آلاینده­ های آب حس می‌شود. در این بین استفاده از فرایندهای غشایی، یکی از مهم‌ترین روش­ها برای حذف هر چه بهتر آلاینده ­ها محسوب می­شود. بر این اساس در پژوهش حاضر، غشاهای میکرو متخلخل پلی­ وینیل­ کلراید (PVC) حاوی نانوذرات تیتانیوم دی اکسید (TiO2) به روش جدایش فازی با القای ضدحلال جهت کاربرد در جداسازی هیومیک اسید به عنوان مدل آب آلوده ساخته شد. نتایج بدست آمده نشان داد که غشای حاوی 3 درصد وزنی از نانوذرات بیشترین میزان گذردهی آب خالص را با مقدار l/m2h 146/2 دارا می­ باشد. همچنین، تحلیل نتایج حاصل از مقدار پس ­زنی هیومیک اسید نشان داد، غشای دارای 2 درصد وزنی از نانوذرات دارای بیشترین بازده جداسازی با مقدار %80 بود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پلی‌ونیل‌کلراید، القای ضدحلال، تیانیوم دی اکسید، آلاینده‌های آب، پس‌زنی هیومیک اسید،
عنوان انگلیسی Investigating the Effect of Titanium Dioxide Nanoparticles on the Performance of Polyvinyl Chloride Membranes in the Separation of Humic Acid
چکیده انگلیسی مقاله Considering the water quality problems and the strict laws established for drinking water treatment, the need to use more effective and economical methods to remove water pollutants is felt. Meanwhile, the use of membrane processes is considered one of the most important methods to remove pollutants as best as possible. Based on this, in the current research, microporous polyvinyl chloride (PVC) membranes containing titanium dioxide (TiO2) nanoparticles were made using the nonsolvent induction phase separation method for use in humic acid separation as a model of polluted water. The obtained results showed that the membrane containing 3 wt% of nanoparticles has the highest pure water permeability with a value of 146.2 l/m2h. Also, the analysis of the results of humic acid rejection showed that the membrane with 2 wt% of nanoparticles with the smallest average radius of the surface pores had the highest separation efficiency with a value of 80%.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله پلی‌ونیل‌کلراید, القای ضدحلال, تیانیوم دی اکسید, آلاینده‌های آب, پس‌زنی هیومیک اسید
نویسندگان مقاله زینب عسکری |
گروه شیمی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا بهبهان، بهبهان، ایران

پریا امیرعابدی |
گروه مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا بهبهان، بهبهان، ایران

فاطمه زراعت پیشه |
گروه شیمی، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا بهبهان، بهبهان، ایران

نشانی اینترنتی https://www.farayandno.ir/article_710451_1ea37cfa82b8b6a8d3c9c68a6cd943e2.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات